Met koffie doordrenkt schuim verwijdert lood uit verontreinigd water

Of je nu de voorkeur geeft aan instant koffie of vers gebrouwen koffie, het is geen geheim dat koffie een van de meest geconsumeerde dranken van de moderne tijd is. Als je meer neigt naar een vers kopje koffie, zou je het verbruikte koffiedik achteraf kunnen weggooien of recyclen voor tuinieren of composteren. Maar nu heeft een team van onderzoekers onder leiding van Despina Fragouli hebben een manier ontdekt om het meeste uit die overgebleven gronden te halen! Door bio-elastomeerschuim en koffiedik in poedervorm te combineren, ontdekten ze dat ze 99 procent van het lood en kwik in stilstaand water. Ik denk dat het goed is om te weten dat een kopje koffie meer kan doen dan je op weg helpen of je helpen om de hele nacht door te komen. Met andere woorden, koffie is niet alleen een goed begin van de dag, het kan ook een alternatief zijn voor een waterzuiveraar.

De Italiaans Instituut voor Technologie, geleid door Fragouli, werden geciteerd en zeiden: "De opname van verbruikt koffiepoeder in een stevige poreuze drager, zonder afbreuk te doen aan de functionaliteit, vergemakkelijkt de hantering en maakt de ophoping van de verontreinigende stoffen in het schuim mogelijk, waardoor ze veilig kunnen worden verwijderd." Dit betekent dat de combinatie die ze hebben gemaakt om zware metalen uit verontreinigd water te halen, veilig kan worden verwijderd, zo niet gewijzigd. Dit is belangrijk omdat het een minder vervuilende stof zou kunnen betekenen die we onbewust zullen consumeren; bovendien zou het hebben van schoon water zonder de aanschaf van een waterzuiveraar ideaal zijn. Het is duidelijk dat Fragouli zich inzet om de wereldbevolking een meer milieuvriendelijke optie te bieden om drinkwater zo veilig en plezierig mogelijk te houden.

Despina: een korte biografie

Laten we, voordat we verder ingaan op deze intrigerende ontdekking, wat meer te weten komen over Despina Fragouli – de leider van dit project. Na haar afstuderen met een BS in natuurkunde aan de Universiteit van Kreta in Griekenland, diende ze een scriptie over het “Onderzoek naar fotochemische verschijnselen tijdens ablatie van polymeren met UV-laser[s]”, waarin ze samengewerkt met de Foundation of Research and Technology - Institute of Electronic Structure and Laser (FORTH-IESL). In 2002 ontving ze haar Master of Science in Toegepaste Moleculaire Spectroscopie, Afdeling Scheikunde, Universiteit van Kreta; daarnaast diende ze een proefschrift in over "Ontwikkeling van een multispectraal beeldvormingssysteem voor de in vivo opname en analyse van de kinetiek van de interactie van zwakke zuren met weefsel: toepassing op de diagnose van kanker en pre-kankerverstoringen", opnieuw in samenwerking met FORTH-IESL . Voor meer recente informatie, alstublieft klik hier.

Koffiedik: flexibiliteit in recycling

American Chemical Society maakte een studies in 2015, waaruit bleek dat gebruikt koffiedik de voedingsdichtheid van bepaalde voedingsmiddelen zou kunnen verhogen. Dit is intrigerend omdat het betekent dat, afgezien van watersanering, kunnen bepaalde elementen ervan anderszins gunstig voor ons zijn. De elementen in verbruikte gronden worden fenolen of antioxidanten genoemd. Ze kunnen niet alleen de voedingsdichtheid verhogen, maar er is ook al een grote hoeveelheid in gebruikte gronden. Het is verbazingwekkend om te zien welk soort innovatie voortkomt uit wat waarschijnlijk de meest geconsumeerde drank ter wereld is. Weten dat wat je elke ochtend drinkt de gezondheid van de wereld ten goede komt, zou net zo'n energieboost moeten zijn als de drank zelf!

Een klein extra leuk feit over verbruikte koffiedik is dat ze kunnen worden gebruikt als meststof voor je tuin! De gronden neutraliseren de zuurgraad door stikstof en kalium toe te voegen, en ze stimuleren magnesium voor de bodem en planten. Met andere woorden, het versterkt het immuunsysteem van een plant en houdt slakken en slakken op afstand. Bekijk zeker de korte video onderaan de pagina door hier te klikken.

Vereenvoudiging van waterzuivering

Het Italiaanse Instituut voor Technologie, geleid door de eerder genoemde Despina Fragouli, had als doel de waterzuivering te vereenvoudigen. Zoals eerder besproken, legden de onderzoekers uit hoe gebruikt koffiedik verontreinigende stoffen kan aantrekken en verzamelen, zodat ze onschadelijk en efficiënt uit een stof kunnen worden verwijderd.

Think Nsikan Akpan, deze methode van watersanering is iets dat wetenschappers eerder hebben geprobeerd. De eerdere pogingen die ze deden om zware metalen uit water te halen, werden in wezen "overbodig". Ze verpulverden de gronden tot een poeder en mengden het vervolgens in met lood besmet water. Akpan vat deze mislukte poging om water te ontsmetten samen door simpelweg te zeggen: "Je hebt een filter voor een filter nodig." In wezen waren de componenten van het mengsel niet stevig genoeg om de meeste metalen te extraheren.

Wat Fragouli en haar team anders deden, is dat ze chemisch geïnjecteerd de verbruikte gronden in elastisch schuim, zodat 60 tot 70 procent van het gewicht koffie was. Apkan legt verder uit dat als ze "beginnen met water dat negen delen per miljoen lood bevat - 360 keer hoger (voor meer details over deze theorie) dan de meest voorkomende hoeveelheid gevonden tijdens de Flint-watercrisis - het schuim zou een derde van de verontreiniging in 30 minuten kunnen verwijderen. Het lijkt erop dat Apkan enorm positief staat tegenover het gebruik van deze innovatie, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom: het zou de onderzoekers helpen om te zien of deze methode voor watersanering op veel grotere schaal kan worden toegepast. De effectiviteit van deze innovatie op grotere schaal moet echter eerst worden overwogen en gevalideerd door Fragouli en het team van het Italiaanse Instituut voor Technologie voordat grote denkers als Apkan op de zaken vooruitlopen.

Het staat nog steeds dat Despina Fragouli en haar team het meest hygiënische en solide filtersysteem voor watersanering hebben gecreëerd. Kun je je voorstellen wat voor goeds dit zou kunnen doen voor landen die zich geen schoon water kunnen veroorloven? De vraag is waar deze methode kan worden toegepast en hoe breed dit zal worden toegestaan. Hopelijk wordt dit een trend onder wetenschappers en degenen die verantwoordelijk zijn voor de watervoorziening van hun stad; schoon water hebben lijkt misschien normaal, maar kan voor sommige mensen een luxe zijn.