Εξέλιξη του ορισμού μας για τη ζωή σε ένα φάσμα

Εξέλιξη του ορισμού μας για τη ζωή σε ένα φάσμα
ΠΙΣΤΩΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ:  

Εξέλιξη του ορισμού μας για τη ζωή σε ένα φάσμα

    • Συγγραφέας Όνομα
      Nichole Cubbage
    • Συγγραφέας Twitter Handle
      @Quantumrun

    Πλήρης ιστορία (χρησιμοποιήστε ΜΟΝΟ το κουμπί "Επικόλληση από το Word" για να αντιγράψετε και να επικολλήσετε με ασφάλεια κείμενο από ένα έγγραφο του Word)

    Ζωή: κάτι τόσο σημαντικό και πολύτιμο για τους περισσότερους, αλλά κάτι που στην πραγματικότητα μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να οριστεί. Παρόλο που η ζωή είναι κάτι που υπάρχει εδώ και εκατομμύρια χρόνια, και παρόλο που είναι κάτι που όλοι πρέπει να το περάσουμε και να το αγκαλιάσουμε σε διαφορετικά επίπεδα, φαίνεται μάλλον παράξενο που θα μπορούσε να είναι τόσο δύσκολο να εντοπίσουμε μια ακριβή ιδέα για το τι είναι πραγματικά .  

     

    Για παράδειγμα, ορισμένοι φιλόσοφοι πιστεύουν ότι η ζωή είναι κάτι που βιώνεται μόνο όταν κάποιος γεννιέται στον κόσμο, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι η ζωή είναι κάτι που ξεκινά στη μήτρα, ίσως στη σύλληψη ή σε ένα ορισμένο σημείο της εγκυμοσύνης. Τώρα αντιπαραθέστε αυτό με έναν φιλόσοφο που πιστεύει ότι η ζωή είναι το συγκρότημα εμπειριών που μπορούν να αποκτηθούν μόνο καθώς αναπτύσσεται κανείς σωματικά ή/και διανοητικά.  

     

    Η ίδια ιστορία μπορεί να εφαρμοστεί στο ευρύ πεδίο της επιστήμης. Ένας βιολόγος μπορεί να πει ότι ένας οργανισμός είναι αυτός που πρέπει να διατηρήσει την ομοιόσταση για να θεωρείται «ζωντανός» ή ότι ένας οργανισμός πρέπει να μπορεί να διατηρήσει το μεταβολισμό του για να θεωρείται «ζωντανός». Ένας μικροβιολόγος μπορεί να ρωτήσει, "τι γίνεται με τους ιούς ή άλλους παρόμοιους οργανισμούς;" Το θέμα έχει τεθεί - ο ορισμός της «ζωής» ή ακόμα και του τι σημαίνει «ζω» δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί. 

     

    Επιστήμονες από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Scripps (TSRI) πρόσφατα ανακοίνωσε: «Ότι δημιούργησαν με επιτυχία τον πρώτο, πλήρως σταθερό ημισυνθετικό ζωντανό οργανισμό». 

     

    Ο οργανισμός είναι «ημι-συνθετικός» καθώς περιέχει κλώνους DNA που είναι ουσιαστικά οι μισοί ανθρωπογενείς. Όταν το DNA αντιγράφεται, ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο κλώνους για να πάρει τη μία πλευρά και να την αντιγράψει ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί μια νέα δεύτερη αλυσίδα DNA, δημιουργώντας τελικά μια νέα διπλή έλικα. Καθώς όλοι προχωρούν συνεχώς στο μέλλον, αυτού του είδους η «ημι-συνθετική» ιστορία ανοίγει το δρόμο για ερωτήματα που θα προκύψουν καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να πειραματίζονται με τη διαπλοκή του σώματος και του μυαλού τους με την τεχνητή νοημοσύνη.  

    Ετικέτες
    κατηγορία
    Ετικέτες
    Θεματικό πεδίο

    ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ