در حال تبدیل تعریف ما از زندگی به یک طیف

زندگی: چیزی بسیار معنادار و با ارزش برای اکثر افراد، اما چیزی که در واقع می تواند بسیار دشوار باشد برای تعریف. اگرچه زندگی چیزی است که میلیون‌ها سال وجود داشته است، و حتی اگر همه ما باید از آن عبور کنیم و در سطوح مختلف آن را بپذیریم، بسیار عجیب به نظر می‌رسد که تعیین ایده دقیق از آنچه واقعاً هست بسیار دشوار است. .  

به عنوان مثال، برخی از فیلسوفان معتقدند که زندگی چیزی است که تنها زمانی تجربه می شود که فرد در جهان متولد شود، در حالی که برخی دیگر معتقدند که زندگی چیزی است که در رحم، شاید در زمان لقاح، یا در نقطه خاصی از بارداری آغاز می شود. اکنون این را با فیلسوفی مقایسه کنید که معتقد است زندگی مجموعه‌ای از تجربیات است که تنها با رشد فیزیکی و/یا ذهنی می‌توان به دست آورد.  

همین داستان را می توان در حوزه وسیع علم به کار برد. یک زیست شناس ممکن است بگوید که ارگانیسمی است که باید هموستاز را حفظ کند تا «زنده» در نظر گرفته شود، یا اینکه یک موجود زنده باید بتواند متابولیسم خود را حفظ کند تا «زنده» در نظر گرفته شود. یک میکروبیولوژیست ممکن است بپرسد، "ویروس‌ها یا موجودات مشابه دیگر چطور؟" نکته مطرح شده است - تعریف "زندگی" یا حتی آنچه "زندگی کردن" است کار آسانی نیست. 

اخیراً دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی اسکریپس (TSRI). اعلام کرد: «اینکه آنها با موفقیت اولین موجود زنده نیمه مصنوعی کاملاً پایدار را ایجاد کردند.» 

این ارگانیسم "نیمه مصنوعی" است زیرا دارای رشته های DNA است که اساساً نیمی از آنها ساخته دست بشر است. وقتی DNA تکثیر می‌شود، اساساً به دو رشته تقسیم می‌شود تا یک طرف را بگیرد و آن را کپی کند و همزمان رشته دوم جدیدی از DNA ایجاد کند و در نهایت یک مارپیچ دوگانه جدید ایجاد کند. همانطور که همه به طور مداوم به آینده می روند، این نوع داستان "نیمه مصنوعی" راه را برای سوالاتی هموار می کند که با ادامه آزمایش انسان ها با درهم آمیختن بدن و ذهن خود با هوش مصنوعی نیز پیش خواهد آمد.