Klimaatverandering stimuleert een doe-het-zelf-anticonsumentencultuur: de toekomst van de detailhandel P3

Tussen golven van verpletterende door het klimaat veroorzaakte recessies en een doe-het-zelfcultuur die mainstream wordt, zal de detailhandel vechten en klauwen om relevant te blijven tussen de decennia van 2030 en 2060. Wat winkelen betreft, zullen de trends van de jaren 2020 sterker worden, met meer en meer ervan komt het huis binnen.

Klinkt heftig, toch? Voor het geval je je afvraagt ​​waarom dit laatste deel van de retailserie zoveel tijd bestrijkt: de onderwerpen klimaatverandering, voedselproductie en 3D-printen zijn enorm. Elk zal binnenkort zijn eigen toekomstige serie voor zich laten schrijven. In plaats van diep op elk onderwerp in te gaan, zullen we ze vluchtig overlopen en de aspecten benadrukken die betrekking hebben op de detailhandel. Dus laten we beginnen met iets lichts, zoals boodschappen doen.

SUPERMARKTEN EN JE KOELKAST WORDEN SUPERSLIMME VRIENDEN

Het jaar is 2033 en het was een lange dag op het werk. Je luistert naar wat klassieke bluesrock van The Black Keys, achterover leunend op je bestuurdersstoel en je persoonlijke e-mails inhalen terwijl je auto over de snelweg raast en je naar huis brengt voor het avondeten.

Je krijgt een sms. Het komt uit je koelkast. Het herinnert je er voor de derde keer aan dat al je eten bijna op is. Je hebt weinig geld en je wilt de boodschappendienst niet betalen om het vervangende eten bij je thuis te bezorgen, maar je weet ook dat je vrouw je vermoordt als je voor de derde dag op rij vergeet de boodschappen te kopen. Zo download je het boodschappenlijstje van je koelkast en geef je de auto spraakcommando's om een ​​omweg te maken naar de dichtstbijzijnde supermarkt.

De auto rijdt een vrije parkeerplaats bij de ingang van de supermarkt in en zet geleidelijk de muziek harder om je uit je dutje te wekken. Nadat je naar voren bent geslingerd en de muziek zachter hebt gezet, stap je uit je auto en ga je naar binnen.

Alles is licht en uitnodigend. De gangpaden met producten, gebak en voedselvervangers zijn enorm, terwijl de vlees- en zeevruchtenafdelingen klein en duur zijn. Sterker nog, de supermarkt oogt ook groter, niet omdat ze ruimtebesparend zijn, maar omdat er hier bijna niemand is. Afgezien van een paar andere klanten, zijn de enige andere mensen in de winkel voedselplukkers die voedselbestellingen verzamelen voor thuisbezorging.

Je onthoudt je lijst. Het laatste wat je wilt is nog een streng sms'je uit je koelkast - op de een of andere manier lijken ze erger dan de sms'jes die je van je vrouw krijgt. Je loopt rond en pakt alle items van je lijst, voordat je je kar door het kassapad duwt en terug naar je auto. Terwijl je de kofferbak laadt, krijg je een melding op je telefoon. Het is het digitale bonnetje van al het eten waarmee je de deur uitging.

Diep van binnen ben je gelukkig: je weet dat je koelkast je de komende dagen niet meer zal lastigvallen.

Het bovenstaande scenario lijkt heerlijk naadloos, nietwaar? Het zal ongeveer zo werken.

Halverwege de jaren 2030 zullen RFID-tags (kleine, traceerbare ID-stickers of pellets) in alles worden ingebed, vooral in voedingsmiddelen in supermarkten. Naarmate deze technologie op grotere schaal wordt gebruikt, zullen shoppers eenvoudigweg boodschappen in hun winkelwagentje doen en de supermarkt verlaten zonder ooit met een kassamedewerker te maken te hebben. De winkel zou alle items hebben gescand die de klant had geselecteerd voordat ze het pand verliet en haar in rekening zou brengen via haar favoriete betaalapp op haar telefoon. Dit zal het winkelend publiek veel tijd besparen en leiden tot een verlaging van de voedselprijzen in het algemeen, grotendeels omdat de supermarkt zijn producten niet hoeft te markeren om kassamedewerkers en beveiliging te betalen.

Oudere personen, luddieten die te paranoïde zijn om geavanceerde mobiele telefoons bij zich te dragen die hun koopgeschiedenis delen of degenen die geen smartphones kunnen betalen, kunnen nog steeds betalen met een traditionele kassier. Maar die transacties zullen geleidelijk worden ontmoedigd door hogere prijzen voor voedsel dat op traditionele wijze wordt betaald. Hoewel het bovenstaande voorbeeld gaat over boodschappen doen, moet u er rekening mee houden dat deze vorm van gestroomlijnde aankopen in winkels na verloop van tijd zal worden geïntegreerd in alle soorten winkels.

Dat gezegd hebbende, hoewel ons voorbeeld een klant afbeeldde die persoonlijk eten kocht, kan deze manier van winkelen ook uitsterven. De helft van de supermarktketens, die zich richten op jongeren en web-geobsedeerd, zal er simpelweg voor kiezen om helemaal geen fysieke supermarkten meer te hebben, in plaats daarvan voedsel uit het magazijn rechtstreeks aan de koper te leveren nadat ze hun voedselaankopen hebben geselecteerd via een online menu. De andere helft zal de traditionele boodschappenervaring in de winkel blijven bieden, maar zal ook zijn inkomsten aanvullen door op te treden als lokaal voedselmagazijn en verzendingscentrum voor een verscheidenheid aan kleinere e-businesses voor voedselbezorging.

Ondertussen zullen slimme, web-enabled koelkasten dat proces versnellen door zowel het voedsel dat u normaal koopt (via RFID-tags) als uw consumptie te volgen om een ​​automatisch gegenereerde boodschappenlijst te maken. Als je bijna geen eten meer hebt, zal je koelkast je een bericht sturen op je telefoon, je vragen of je de koelkast wilt aanvullen met de vooraf gemaakte boodschappenlijst (inclusief persoonlijke gezondheidsaanbevelingen natuurlijk), en dan - met één klik kopen -knop - stuur de bestelling naar uw geregistreerde e-winkelketen, waardoor uw boodschappenlijstje dezelfde dag nog wordt bezorgd. Nogmaals, houd er rekening mee dat dit geautomatiseerde aankoopsysteem niet beperkt zal zijn tot boodschappen, maar tot alle huishoudelijke artikelen zodra slimme huizen gemeengoed worden.

DETAILHANDELAREN WORDEN GEVONDEN DOOR DE WERELDWIJDE ECONOMISCHE MALAISE

Net zoals je lichaam opwarmt tijdens een zware griep, zo zal ons klimaat dat ook doen als het uiteindelijk bezwijkt onder de enorme hoeveelheden vervuiling die we sinds de industriële revolutie in zijn systeem hebben gepompt. Tussen de late jaren 2030 en ver in de jaren 2040 zal de mensheid een ernstige verschuiving in het mondiale klimaat beginnen te ervaren, zoals we nog nooit hebben meegemaakt in onze moderne tijd. (Lees onze Toekomst van klimaatverandering serie.)

Het zal geleidelijk beginnen. Plaatsen die droog zijn, worden droger. Plaatsen die nat zijn, zullen meer overstromingen en weersomstandigheden ervaren (lees orkanen en tsunami's). Elk jaar wordt het klimaat strenger, met een paar jaar onderbroken door verwoestende weersomstandigheden die de wereld er tijdelijk aan zullen herinneren dat de natuur weet hoe ze terug moet vechten.

Voedselprijzen zullen stijgen naarmate meer en meer landbouwgrond te droog wordt en zoetwaterbronnen uitdrogen. Nu voedsel schaars wordt, zullen massale migrantengolven noordwaarts de VS en Europa binnenstromen. Kuststeden (vooral in Azië) gebouwd op of onder het zeeniveau van 2010 zullen hun bevolking landinwaarts zien trekken om de steeds verwoestende seizoensoverstromingen te vermijden, wat ook gevolgen heeft voor de goedkope export die in die regio wordt geproduceerd.

Al deze trends en meer zullen talloze problemen veroorzaken die wereldregeringen zullen overweldigen en de koopkracht van de gemiddelde shopper over de hele wereld zullen beperken. Het is duidelijk dat deze periode een aantal uitdagingen zal opleveren voor de winstgevendheid van de meeste detailhandelaren.

In het licht hiervan zal de periode tussen 2030 en 2060 er een zijn van duurzame heruitvinding en creatieve vernietiging. We zullen een consolidatie zien van retailers tot steeds grotere conglomeraten. We zullen innovatieve methoden van slim inkrimpen zien. En retailers zullen enorme kostenbesparingen realiseren door middel van een logistieke revolutie.

RETAILVOETAFDRUK KRIMPT, SHOWROOMS EN E-COMMERCE GROEIEN

Terwijl de wereldeconomie worstelt met de indirecte uitdagingen die de klimaatverandering met zich meebrengt, zullen de meeste detailhandelaren beginnen met het verkleinen van hun wereldwijde voetafdruk door te kiezen voor kleinere boetieks in plaats van grote winkels. Deze kleinere winkelpuien zullen niet veel voorraad hebben. In plaats daarvan is hun doel om bezoekers een unieke merkervaring te bieden (zoals uiteengezet in deel twee van deze retailserie), een die sociaal delen genereert en klantloyaliteit opbouwt die zal leiden tot online verkoop.

Gelukkig zal halverwege de jaren 2030 de Derde Industriële Revolutie – voor het eerst gepopulariseerd door Jeremy Rifkin – een grote impact gaan hebben op de normale gang van zaken. Dit is een hele toekomstige serie op zich, maar wat de detailhandel betreft, de naderende convergentie van de internet van dingen, een gedecentraliseerde en hernieuwbaar energie systeemEn een geautomatiseerd logistiek en transportsysteem zal ongehoorde kostenbesparingen opleveren. Deze revolutie zal ook de vraag naar gas in de meeste geïndustrialiseerde landen aanzienlijk verminderen, waardoor de olieprijzen zullen dalen en de kosten via de productielijn verder zullen dalen.

Deze revolutie stelt retailers in staat om hun prijskaartjes aanzienlijk te verlagen, terwijl ze winstgevende marges behouden, en zo een nieuwe vraag aan te wakkeren bij een al te zuinig publiek. Aan de andere kant zullen luxeretailers onaangetast blijven door de malaise en sommigen zullen zelfs hun winkelpuien laten groeien door te profiteren van de vloedgolf van nieuw leegstaande winkelvoorraad, waardoor langetermijnhuurovereenkomsten tegen bodemprijzen worden afgesloten.

3D-PRINT STOPT DE DETAILHANDEL IN HET GEZICHT

Hoewel toekomstige door klimaatverandering veroorzaakte recessies detailhandelaren zullen dwingen de broekriem aan te halen en efficiënter te werken, kan hetzelfde worden gezegd van de gemiddelde klant. In deze periode zullen de prijzen voor basisgoederen sterk schommelen en zal het steeds moeilijker worden om aan goedbetaalde banen te komen. Tijdens uitdagende periodes als deze worden mensen creatief in het besparen van geld en staan ​​ze meer open voor hulpmiddelen die hen helpen dat doel te bereiken. Gelukkig is dit de kans voor een revolutionaire technologie om mainstream te worden: 3D-printen.

Ja, ik weet het, er is al veel hype rond 3D-printen, maar het zal nog even duren voordat ze ontwikkeld en simpel genoeg zijn voor de mainstream. Maar tegen de jaren 2030 zal de technologie behoorlijk volwassen zijn en het belangrijkste voordeel ervan - de gemiddelde persoon geld besparen door hem thuis alles te laten printen wat hij wil - zal nog nooit zo aantrekkelijk zijn.

Deze tools zullen begin 2030 volledig mainstream worden. Ze zullen een standaardapparaat worden dat in bijna elk huis te vinden is. Hun grootte en de verscheidenheid aan dingen die ze kunnen printen, is afhankelijk van de leefruimte en het inkomen van de eigenaar. Deze printers (of het nu all-in-one of gespecialiseerde modellen zijn) kunnen bijvoorbeeld plastic, metaal en stoffen gebruiken om kleine huishoudelijke producten, vervangende onderdelen, eenvoudig gereedschap, decoratieve artikelen, eenvoudige kleding en nog veel meer te printen . Heck, sommige printers zullen zelfs voedsel kunnen printen!

Maar voor de detailhandel zullen 3D-printers de grootste ontwrichtende kracht vertegenwoordigen waarmee het ooit te maken heeft gehad, zowel in de winkel als online.

Het is duidelijk dat dit een oorlog over intellectueel eigendom wordt. Mensen zullen dingen die ze op planken of rekken zien gratis willen printen en bedrijven zullen ervoor willen zorgen dat ze ervoor betalen. Uiteindelijk zullen de resultaten gemengd zijn (zie de muziekindustrie). Nogmaals, 3D-printers zullen hun eigen toekomstige series hebben, maar hun effecten op de detailhandel zullen grotendeels als volgt zijn:

Retailers die gespecialiseerd zijn in goederen die gemakkelijk 3D-geprint kunnen worden, zullen hun resterende traditionele winkelpuien volledig sluiten en vervangen door kleinere, overdreven merkgerichte, op shopperervaring gerichte product-/serviceshowrooms. Ze zullen hun middelen sparen om hun IP-rechten af ​​te dwingen (vergelijkbaar met de muziekindustrie) en zullen uiteindelijk pure productontwerp- en brandingbedrijven worden, die het recht om hun producten te printen verkopen en in licentie geven aan individuen en lokale 3D-printcentra. In zekere zin is deze trend om productontwerp- en brandingbedrijven te worden al het geval voor de meeste grote retailmerken, maar gedurende dit decennium zullen ze bijna alle controle over de productie en distributie van hun eindproduct afstaan.

Voor luxeretailers zal 3D-printen niet meer invloed hebben op hun bedrijfsresultaten dan namaakproducten uit China vandaag. Het is een ander probleem dat ze via IE-advocaten zullen uitvechten, maar uiteindelijk zullen mensen betalen voor het echte werk en zullen imitaties altijd worden gezien voor wat ze zijn. Op dat moment zullen luxeretailers een van de laatste plaatsen zijn waar traditioneel winkelen (proberen en kopen van producten uit de winkel) zal worden beoefend.

Tussen deze twee uitersten bevinden zich die detailhandelaren die redelijk geprijsde goederen/diensten produceren die niet gemakkelijk 3D-geprint kunnen worden - dit kunnen schoenen, houtproducten, ingewikkelde stoffen kleding, elektronica, enz. Zijn. Voor deze detailhandelaren zullen ze een veelzijdige strategie toepassen van het onderhouden van een groot netwerk van merkshowrooms, IP-bescherming en licentiëring van hun eenvoudigere productlijnen, en meer R&D om gewilde producten te produceren die niet gemakkelijk thuis kunnen worden afgedrukt.

Dus daar heb je het, een kijkje in de toekomst van winkelen en detailhandel. We kunnen verder gaan door te praten over de toekomst van het winkelen voor digitale goederen wanneer we allemaal het grootste deel van ons leven in een Matrix-achtige cyberrealiteit gaan doorbrengen, maar dat laten we voor een andere keer.

Door middel van deze serie heb je gezien hoe de online en offline werelden zullen samensmelten om winkelen naadloos te maken; hoe grote detailhandelaren big data zullen gebruiken om uw koopgedrag te bestuderen en u te helpen betere koopbeslissingen te nemen; hoe de overgrote meerderheid van uw aankopen online zal gebeuren; hoe de ervaring van winkelen in een winkel of slenteren door een winkelcentrum meer ervaringsgericht en onderhoudend wordt; hoe de komende recessies op het gebied van klimaatverandering detailhandelaren en klanten zullen dwingen te innoveren om kosten te besparen; en uiteindelijk hoe de reguliere introductie van 3D-printers de doe-het-zelfcultuur naar de mainstream zal brengen.

Maar laten we niet vergeten dat we aan het eind van de dag eten kopen als we honger hebben. We kopen basisproducten en meubels om ons thuis comfortabel te voelen. We kopen kleding om warm te blijven en onze gevoelens, waarden en persoonlijkheden naar buiten uit te drukken. We winkelen als een vorm van vermaak en ontdekking. Hoewel al deze trends de manier waarop retailers ons toestaan ​​om te winkelen zullen veranderen, zal het waarom niet zo veel veranderen.

RETAIL-SERIE:

Toekomst van dingen kopen die je niet nodig hebt – Toekomst van retail P1

Waarom e-commerce rondhangen in het winkelcentrum niet zal doden - Toekomst van retail P2