(Automatisch) afgestemd

Ik ben geen goede zanger. Ik heb dit ongelukkige feit geaccepteerd en ervoor gekozen om niemand aan mijn gezang te onderwerpen, behalve mijn kat wanneer hij ervoor kiest om in de badkamer op de loer te liggen terwijl ik douche (zijn schuld, niet de mijne). Kon ik maar wat hulp krijgen van een tool die mijn stem corrigeert...

Je raadt waarschijnlijk al dat dit is waar Auto-Tune om de hoek komt kijken. Hoewel velen geloven dat Auto-Tune een recent fenomeen is, verscheen de pitch-correctiesoftware eigenlijk voor het eerst in Cher's hitlijst "Believe" in 1998. Auto-Tune is echter niet eens dichtbij tot het eerste stemeffect dat in muziek wordt gebruikt. In de jaren '70 en '80 gebruikten veel bands stemsynthesizereffecten. Funk- en hiphopgroepen gebruikten de Vocoder, terwijl rocksterren de talkbox omarmden. Als muzikanten hun stemmen al meer dan 40 jaar bewerken, waarom is Auto-Tune dan zo belangrijk en wat heeft de toekomst in petto voor stemcorrectietools?

Joe Albana legt in zijn artikel "From Auto-Tune to Flex Pitch: The Highs & Lows of Pitch Correction Plug-Ins in the Modern Studio" uit in zijn Vraag Audio artikel hoe toonhoogtecorrectiesoftware zoals Auto-Tune werkt. “Alle moderne Pitch Processors hebben de mogelijkheid om automatisch de intonatie van vals klinkende noten te corrigeren. Plug-ins voor automatische correctie implementeren dit als een real-time, niet-destructieve operatie. Je plaatst gewoon de plug-in voor toonhoogtecorrectie op de audiotrack, voert een paar snelle instellingen uit en drukt op play”, legt hij uit. Pitch Processors zijn mooie technische snufjes, maar hebben nogal wat controverse veroorzaakt in de muziekwereld.

Een van de belangrijkste problemen met Auto-Tune is dat niet elk nummer is afgestemd op de smaak van T-Pain, dus het kan een uitdaging zijn om te bepalen of een nummer waarnaar je luistert "authentiek" of automatisch afgestemd is. Auto-Tune kan op veel subtielere manieren worden gebruikt, zoals voor toonhoogtecorrectie en vloeiend maken. Drew Waters van Capitol Records merkt op: “Ik ben in een studio en hoor een zangeres verderop in de gang en ze is duidelijk vals, en ze zal één take doen... Dat is alles wat ze nodig heeft. Omdat ze het later in Auto-Tune kunnen repareren. Auto-Tune heeft daarom het potentieel om minder getalenteerde zangers succesvol te laten zijn in de industrie, en om getalenteerde zangers in staat te stellen lui te zijn en voorbij te sluipen met een waardeloze take.

Fijnafstemming met Auto-Tune om tijd en talent te besparen is niet noodzakelijk een slechte zaak. Filip Nikolic, zanger en muziekproducent, vertelt The Verge schrijver Lessley Anderson: "Iedereen gebruikt het." Is Auto-Tune zo wijdverbreid omdat het helpt bij harmonie? Misschien. Maar Nikolic beweert ook dat het "een hoop tijd bespaart". Artiesten gebruiken ook Auto-Tune omdat ze voelen zich onzeker over hun natuurlijke stemmen en door Auto-Tune te gebruiken, klinkt een nummer als de beste versie die het kan zijn. Wie zijn wij om iemand kwalijk te nemen omdat hij zijn onzekerheden heeft gecorrigeerd?

Het gebruik van Auto-Tune om hier en daar noten te verfijnen, lijkt misschien niet al te oneerlijk, hoewel hetzelfde misschien niet wordt gezegd over het automatisch afstemmen van een nummer dat zo duidelijk klinkt dat de zanger klinkt als een marsmannetje. Lessley Anderson wijst er echter op: “Tussen die twee uitersten heb je het synthetische midden, waar Auto-Tune wordt gebruikt om bijna elke noot te corrigeren... Van Justin Bieber tot One Direction, van The Weeknd tot Chris Brown, de meeste popmuziek die tegenwoordig wordt geproduceerd heeft een gelikte, synth-achtige klank die deels het resultaat is van toonhoogtecorrectie.” Ongetwijfeld heeft Auto-Tune de mogelijkheid om een ​​minder dan geweldige stem goed genoeg te laten klinken om op de radio te worden gehoord, dus welke rol speelt echt talent bij het maken van muziek?

Auto-Tune, of welk stemeffect dan ook, kan de humor en creativiteit die relevant zijn voor het schrijven van een goed nummer niet vervangen. Ryan Bassill, schrijver voor Vice's muziek website Lawaaierig, schrijft: “Auto-Tune is hi-tech, oprecht en toch onpersoonlijk, en drukt een enorme emotie uit door middel van digitale filters – een beetje als een gitaarpedaal voor je stem. Maar het kan niet zomaar door iedereen gebruikt worden. Tenzij je getalenteerd genoeg bent om liedjes te schrijven, garandeer ik je dat je eerder klinkt als een zuurstofarme robot dan als een radiovriendelijke single.”

Bassill maakt een overtuigend punt; het is duidelijk dat Auto-Tune geen vervanging is voor talent. Hiermee wordt nog steeds voorbijgegaan aan het feit dat veel succesvolle zangers songwriters inhuren om hen te helpen bij hun zogenaamde talent. Als gevolg hiervan is het inderdaad mogelijk om met vocale bewerking en geld een hitsingle te maken met minimale inspanning, creativiteit en talent.

Desalniettemin is het een feit dat de meeste bekende zangers - Auto-Tuned of niet - enig talent hebben. Ze hadden een producer of agent nodig om hun stem te horen, te denken dat ze talent hebben (en uiterlijk natuurlijk), en een gokje te wagen om ervoor te zorgen dat ze in de eerste plaats beroemd zouden worden. Zelfs de Auto-Tuned zangers. Neem T-Pain's live, geen Auto-Tune-editie van zijn hit 'Buy U a Drank' - een goed voorbeeld van een nummer en een artiest die goed klinkt zonder Auto-Tune, maar er misschien radiovriendelijker mee is. De man houdt van zijn Auto-Tune, maar heeft ongetwijfeld talent.

Momenteel is Auto-Tune niet beperkt tot zangers van beroemdheden. Je mobiele telefoon zou je eigen opnamecabine kunnen zijn; er zijn verschillende Auto-Tune-apps beschikbaar om te downloaden. Een opmerkelijke vermelding is de LaDiDa-app. Chloe Veltman legt uit hoe de app werkt KunstJournal: “Met LaDiDa kunnen gebruikers zo off-key zingen als ze willen in hun apparaat, en met een druk op de knop zet de app de rauwe stem om in een geproduceerd nummer, compleet met harmonieën en instrumentale begeleiding. Er is ook Soundhound, iPitchPipe en verschillende andere Auto-Tune-apps om uit te kiezen.