Kan een nieuwe ontwikkeling in antilichaamtherapie de manier veranderen waarop we hiv behandelen?

Volgens de WHO leven er wereldwijd ongeveer 36.7 miljoen mensen met hiv. Dit virus is goed voor 1.1 miljoen doden per jaar, maar ondanks miljarden dollars en tientallen jaren onderzoek is er nog steeds geen geneesmiddel of vaccin.

Onlangs hebben onderzoekers van de Rockefeller University en het National Institute of Health een onderzoek uitgevoerd naar een vergelijkbaar virus, SHIV (Simian-Human Immunodeficiency Virus), gevonden bij apen. virus. Om echter te begrijpen wat deze doorbraak betekent voor de toekomst van hiv bij mensen, moeten we kijken hoe het virus werkt.   

Het virus    

Hiv is een lastig virus. Het gaat achter de cellen in je immuunsysteem aan - macrofagen, dendritische cellen en T-cellen - en lift mee naar een eiwit genaamd CD4. Hierdoor kan hiv in wezen de natuurlijke afweer van uw lichaam "hacken" en de reactie tijdens een infectie manipuleren. Dit proces zorgt ervoor dat afweercellen afsterven. Het virus kan ook onaangetaste cellen in het immuunsysteem doden. Tot overmaat van ramp kan hiv volgens de CID in de eerste tien dagen van infectie vaker muteren dan alle bekende griepstammen bij elkaar.   

Momenteel behandelen we HIV bij mensen door middel van ART of antiretrovirale therapie. Deze behandeling werkt door te voorkomen dat hiv zich vermenigvuldigt, wat niet alleen meer immuuncellen in leven houdt, maar ook de verspreiding van het virus helpt voorkomen. Deze vorm van behandeling kan er echter voor zorgen dat HIV in het lichaam op de loer ligt en is klaar om toe te slaan zodra de behandeling wordt verstoord.  

Onderzoek Studie en bevindingen   

Onderzoekers namen dertien apen en injecteerden ze met SHIV; drie dagen later kregen ze intraveneuze oplossingen van twee grotendeels neutraliserende antilichamen. De eerste behandeling was veelbelovend en de virale lading daalde tot bijna niet-detecteerbare niveaus en bleef op dat punt gedurende 56-177 dagen. De kern van het experiment is wat werd waargenomen toen de behandeling stopte en de apen niet langer de antilichamen droegen. Aanvankelijk herstelde het virus zich bij twaalf van de dieren, maar 5-22 maanden later kregen zes van de apen spontaan de controle over het virus terug, hun niveaus daalden weer tot een ondetecteerbaar aantal en bleven daar nog eens 5-13 maanden. Vier andere apen kregen niet de volledige controle terug, maar vertoonden oppervlakkige niveaus van het virus en gezonde niveaus van belangrijke cellen van het immuunsysteem. In totaal hadden 10 van de 13 proefpersonen baat bij de behandeling.