Εταιρείες να ηγηθούν της εξερεύνησης του διαστήματος

Το 2011, η NASA άρχισε να παροπλίζει το 30χρονο πρόγραμμα διαστημικών λεωφορείων. Έστειλε σε τροχιά τα τέσσερα τελευταία λεωφορεία του. Ναι, η εταιρεία που έβαλε τον Neil Armstrong στο φεγγάρι, που ενέπνευσε εκατομμύρια παιδιά να γίνουν αστροναύτες (ή τουλάχιστον να ντυθούν σαν ένα για το Halloween), έκλεινε σιγά σιγά μέρος του εαυτού της. Τώρα πρέπει να στραφεί σε άλλες χώρες, όπως η Ρωσία και η Κίνα, για εκτόξευση.

Όλα κατέληξαν στα χρήματα. Η κρατική χρηματοδότηση μειώνεται σταθερά και η NASA δεν μπορούσε πλέον να αντέξει οικονομικά να στείλει αυτά τα ακριβά λεωφορεία στο άγνωστο.

Ένα νέο πρόσωπο

Ο Καναδάς, ωστόσο, δεν έχει το ίδιο πρόβλημα - αλλά μόνο επειδή ο Καναδάς δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ τίποτα. Πάντα βασιζόταν σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, για την εκτόξευση των δορυφόρων της.

Αλλά το 2006, η NASA θέλησε να χρησιμοποιήσει το Cape Breton, στη Νέα Σκωτία ως εξέδρα εκτόξευσης. Το 2008, η συμφωνία καταργήθηκε. Το σκεπτικό ήταν ασαφές, με κάποιους να μουρμουρίζουν για ένα «καλύτερο πακέτο» στη Βιρτζίνια, όπως ανέφερε το CBC.

Ο Tyler Reyno δεν ενδιαφέρεται για το σκεπτικό. Θέλει να ιδρύσει τη δική του εταιρεία εκτόξευσης δορυφόρων, Open Space Orbital, στο Cape Breton. Θέλει να τελειώσει αυτό που δεν έκανε η NASA.

«Ελπίζουμε να παίξουμε έναν ρόλο, όχι μόνο τεχνολογικά και από επιχειρηματική σκοπιά, αλλά και να αντιπροσωπεύσουμε ένα νέο πρόσωπο σχεδόν για τον Καναδά που λέει ότι είμαστε πρόθυμοι να αναλάβουμε ρίσκα, ότι είμαστε ενθουσιασμένοι να αναλάβουμε ρίσκα και Το πιο σημαντικό», είπε ο απόφοιτος μηχανολόγος μηχανικός του Dalhousie, «είναι σημαντικό να ρισκάρουμε για να διατηρήσουμε μια επιθετική στάση του έθνους».

Ο Reyno παρακολούθησε την εξάντληση της χρηματοδότησης της αμερικανικής κυβέρνησης για τη NASA και, κατά συνέπεια, την εξερεύνηση του διαστήματος. Αλλά είδε ότι ιδιωτικές εταιρείες και μικρές ομάδες ατόμων συνεργάζονταν για να χρηματοδοτήσουν διαστημικές αποστολές. Περίμενε ότι το ίδιο πράγμα θα συνέβαινε στον Καναδά, για να απογοητευτεί μόνο από την έλλειψη δράσης—ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τα επιτεύγματα του Καναδού αστροναύτη Κρις Χάντφιλντ τα τελευταία χρόνια.

Ενώ οι άνθρωποι στις ΗΠΑ προσπαθούσαν να δημιουργήσουν διαστημικά ξενοδοχεία, ο Reyno ερεύνησε τα πάντα για τους δορυφόρους. Είπε ότι ανακάλυψε ότι, μέχρι το 2020, θα υπήρχε τεράστια ανάπτυξη για μικρότερους δορυφόρους. Το μικρότερο μέγεθος καθιστά τη δημιουργία δορυφόρων φθηνότερη, καθιστώντας τις επενδύσεις πιο εφικτές για μη κυβερνητικούς οργανισμούς και εταιρείες.

«Πολλοί άνθρωποι μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά και να έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν αυτούς τους μικρούς δορυφόρους», είπε ο Reyno, «αλλά σχεδόν κανείς, αν όχι μια πολύ μικρή ομάδα, δεν μπορεί να τους εκτοξεύσει ο ίδιος».

Και έτσι ιδρύθηκε το Open Space Orbital. Συγκέντρωσε μηχανικούς, συμβούλους αεροδιαστημικής και ακόμη και τον πρώην Καναδό γερουσιαστή John Buchanan για να τον βοηθήσει να δημιουργήσει πυραύλους που θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν αυτούς τους μικρούς δορυφόρους στο διάστημα.

Είναι μικρότερο καλύτερο;

Ο Reyno συνομιλεί με πολλούς επιστήμονες, μηχανικούς και ειδικούς στο διάστημα για το μέλλον των δορυφόρων. Είπε ότι έχει ακούσει από πολλούς από αυτούς τους ειδικούς ότι θα υπάρξει μια ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας τα επόμενα πέντε, δέκα και δεκαπέντε χρόνια.

Ο καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης της Καναδικής Έδρας στο Remote Sounding of Atmospheres and Dalhousie James Drummond βοήθησε στη δημιουργία δύο οργάνων σε δορυφόρους. Το πρώτο είναι το Measurements Of Pollution In The Troposphere (MOPITT) στον δορυφόρο Terra της NASA που μετρά το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και είναι συνδεδεμένος με τον δορυφόρο Terra της NASA, που εκτοξεύτηκε το 1999. Είναι περίπου στο μέγεθος ενός μικρού σχολικού λεωφορείου, σύμφωνα με τον Drummond. Το άλλο του όργανο είναι το MAESTRO στον καναδικό δορυφόρο SCISAT, ο οποίος μετρά τις ενώσεις του όζοντος και επικεντρώνεται στην Αρκτική. Το SCISAT έχει μήκος περίπου ένα μέτρο και κυκλοφόρησε το 2003.

«Πρέπει να θυμόμαστε ότι η εκτόξευση ενός δορυφόρου είναι μόνο η μέση μιας μακράς αλυσίδας γεγονότων», είπε ο Ντράμοντ. Πρόσθεσε ότι τα περισσότερα δορυφορικά έργα χρειάζονται έξι έως επτά χρόνια.

Ο Reyno εκτίμησε ότι ο πύραυλός του θα ήταν έτοιμος μέχρι το 2018—μόνο σε τέσσερα χρόνια από τώρα.

Ο Drummond είπε ότι βλέπει μια αυξανόμενη ζήτηση για μικρότερους δορυφόρους. Ο ίδιος πιστώνει αυτή την ανάπτυξη στη γενική σμίκρυνση της τεχνολογίας και στο χαμηλότερο κόστος των μικρών δορυφόρων.

«Μπορείς να κάνεις αστρονομία με μικρούς δορυφόρους», είπε ο Ντράμοντ, «αλλά υπάρχουν μερικά πράγματα στα οποία χρειάζεσαι απλώς μέγεθος και έτσι πρέπει να το κάνεις».

Χωρίς κυβέρνηση, κανένα πρόβλημα

Στον Reyno αρέσουν οι μικροί δορυφόροι που μπορείτε να κρατάτε στα χέρια σας. Είναι φθηνότερο να κατασκευαστούν και να εκτοξευθούν, και επομένως είναι πιο πιθανό να εξερευνήσουν τη Γη και το διάστημα.

«Νομίζω ότι η εξερεύνηση προς τα έξω και η εξερεύνηση των αστεριών είναι δική μας ευθύνη», είπε ο Reyno.

Αλλά με λίγα κρατικά χρήματα που διατίθενται για την εξερεύνηση του διαστήματος, ο Reyno είδε μόνο μία επιλογή για να εκπληρώσει αυτήν την ευθύνη: την ιδιωτικοποίηση.

«Αν μια εταιρεία θέλει να δημιουργηθεί με έναν αφοσιωμένο σκοπό να βάλει τα πράγματα στο διάστημα», είπε, «δεν οφείλει τίποτα σε κανέναν άλλο από το να το κάνει αυτό».

του ReynocrowdfundingΗ εκστρατεία για το Open Space Orbital απέτυχε τον Αύγουστο του 2014. Φαινομενικά αδιάφορος, λέει ότι το Open Space «προχωρά με τα ίδια βήματα δράσης στην ατζέντα, προσαρμόζουμε την εστίασή μας στην επιχειρηματική χρηματοδότηση (Futurpreneur, CEED, κ.λπ.) και την ομοσπονδιακή επιχορήγηση χρήματα".

«Αν η κυβέρνηση αρχίσει να λέει, θα αφιερώσουμε ένα καλό ποσό χρηματοδότησης για να βάλουμε τα πράγματα στο χώρο και να προχωρήσουμε προς τα έξω», είπε ο Ρέινο, «αυτό είναι ξαφνικά όταν θα αρχίσετε να ακούτε τους ανθρώπους να λένε, «Λοιπόν , έχουμε όλα αυτά τα ζητήματα στη γη, έχουμε όλα τα θέματα που πρέπει να φροντίσουμε πρώτα, πρέπει να θεραπεύσουμε τον καρκίνο, πρέπει να θεραπεύσουμε το AIDS, πρέπει να θεραπεύσουμε τη φτώχεια».

Οι κυβερνήσεις πρέπει να διατηρήσουν τα συμφέροντα του γενικού πληθυσμού ως κορυφαία προτεραιότητα, καθιστώντας δύσκολη τη χρηματοδότηση ειδικοτήτων όπως η εξερεύνηση του διαστήματος ή οι εκτοξεύσεις πυραύλων. Αλλά ο Reyno είπε ότι εάν ο Καναδάς δεν αρχίσει να επεκτείνει τις διαστημικές του προσπάθειες τώρα, θα μείνει τελικά πολύ πίσω από άλλες χώρες που ήδη εργάζονται σε αυτές.

Η Διαστημική Υπηρεσία του Ισραήλ στέλνει συνεχώς δορυφόρους στο διάστημα, καθώς και προσπαθεί να είναι η τέταρτη χώρα που προσγειώνει ένα λεωφορείο στο φεγγάρι (οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα είναι οι τρεις πρώτες). Αν και το Ισραήλ δεν είναι μεγάλη διαστημική δύναμη, ήταν ένα από τα πρώτα μέρη που χρησιμοποίησαν μικροδορυφόρους και είναι ένας σημαντικός κατασκευαστής των δορυφόρων.

Ο Reyno είπε ότι βλέπει πώς ο Καναδάς εστιάζει τα χρήματα και την ενέργειά του σχεδόν εξ ολοκλήρου στη βιομηχανία πετρελαίου.

«Κυριολεκτικά κάποια μέρα θα ξεμείνουμε από πετρέλαιο», είπε ο Reyno. «Και όταν συμβεί αυτό, θα μας πιάσουν με κατεβασμένα τα παντελόνια; Θα μείνουμε εντελώς γυμνοί; Ποια θα είναι η θέση μας;»

Ο Reyno είπε ότι πιστεύει ότι οι ιδέες της εξόρυξης αστεροειδών, του Άρη και άλλων ουράνιων σωμάτων για πόρους είναι μια εξαιρετική ιδέα. Είπε ότι ο Καναδάς, με την τεχνογνωσία του στο κυνήγι και την πώληση πόρων, θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική υποψήφια χώρα ως χώρα για να ηγηθεί της βιομηχανίας εξόρυξης διαστήματος.

«Αν κοιτάξετε άλλα ουράνια σώματα, συνειδητοποιείτε ότι έχουν πολλούς πόρους σε αφθονία που έχουμε σε μεγάλη έλλειψη στη Γη», είπε.

Αλλά αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στο ίδιο είδος καταστροφής που ο Reyno προβλέπει ότι θα συμβεί στον Καναδά: μια μέρα, η προσφορά τελειώνει.

Για τον Reyno, ωστόσο, η ποσότητα των ουράνιων σωμάτων είναι τόσο τεράστια που δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για το ότι θα εξαντληθούν.

«Αν φτάναμε ποτέ σε ένα σημείο στο οποίο ήμασταν τόσο επιδέξιοι στην εξόρυξη πόρων σε άλλους πλανήτες ή το φεγγάρι, σε εκείνο το σημείο», είπε ο Reyno, «νομίζω ότι θα ήμασταν επίσης τόσο καλοί στο να ταξιδεύουμε στο διάστημα που Δεν θα ήταν πολύ δύσκολο για εμάς να προχωρήσουμε προς τα έξω από το ένα σώμα στο άλλο».

Ακόμη και χωρίς η κυβέρνηση να βάλει χρήματα για το διάστημα, ο Reyno έχει ήδη σκεφτεί πώς το Open Space Orbital θα μπορούσε να βοηθήσει στην τόνωση της οικονομίας του Καναδά.

Η Reyno χρειάζεται να απασχολήσει μηχανικούς, εμπειρογνώμονες και συμβούλους στο διάστημα, καθώς και γενικούς διευθυντές επιχειρήσεων και λογιστών. Εάν η χρηματοδότησή του επιτύχει, ο Reyno θα χρειαστεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι να βρίσκονται στο Cape Breton, NS, ένα μέρος όπου η οικονομία έχει πέσει εντελώς, βλέποντας πολλούς από τους ιθαγενείς να μετακινούνται από τη Δύση για να βρουν περισσότερες ευκαιρίες.

«Είναι ένα πράγμα να φέρνεις μια αλυσίδα εστιατορίων σε μια αποτυχημένη περιοχή, αλλά όταν φέρνεις ένα έργο τέτοιου μεγέθους σε μια περιοχή όπως αυτή», είπε, «φέρνει πολλούς πραγματικά έξυπνους και πραγματικά ταλαντούχους ανθρώπους στην περιοχή. ”

Οι εκτοξεύσεις πυραύλων θα ήταν επίσης ένα μεγάλο τουριστικό αξιοθέατο, προσθέτει ο Reyno.

Αλλά τι θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον, όταν οι δορυφόροι είναι εκεί ψηλά, είναι ακόμα άγνωστο.

«Οι διαστημικές τεχνολογίες…θα αρχίσουν να αναπτύσσονται τόσο γρήγορα που τα πράγματα, ακόμη και η εκμάθηση του ταξιδιού σε όλο το ηλιακό μας σύστημα, καθώς και σε όλο τον γαλαξία μας και ακόμη περισσότερο, θα μπορούσαν να είναι φυσικά φαινόμενα», είπε ο Reyno. «Φαίνονται πολύ περίεργα αυτή τη στιγμή γιατί εμείς Προσγειώσαμε μόνο τον άνθρωπο στο φεγγάρι, και αυτό είναι κυριολεκτικά το πλησιέστερο ουράνιο σώμα σε εμάς, οπότε φαίνεται ότι δεν έχουμε κάνει πάρα πολλά».

Όποιο κι αν είναι το μέλλον των διαστημικών ταξιδιών, ο Reyno ελπίζει ότι ο Καναδάς θα βοηθήσει στην πρωτοπορία. Ίσως και εμείς οι υπόλοιποι θα έπρεπε.