پایداری شهر هوشمند: اخلاقی کردن فناوری شهری

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

پایداری شهر هوشمند: اخلاقی کردن فناوری شهری

پایداری شهر هوشمند: اخلاقی کردن فناوری شهری

متن زیر عنوان
به لطف ابتکارات پایداری شهر هوشمند، فناوری و مسئولیت دیگر تضاد نیستند.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • ژوئیه 22، 2022

    خلاصه بینش

    شهرهای هوشمند با ادغام فناوری هایی مانند سیستم های ترافیک هوشمند و مدیریت زباله مبتنی بر اینترنت اشیا (IoT) در حال تبدیل مناطق شهری به فضاهای پایدارتر و کارآمدتر هستند. با رشد این شهرها، آنها بر راه حل های سازگار با محیط زیست فناوری اطلاعات و رویکردهای نوآورانه برای کاهش انتشار کربن و مصرف انرژی تمرکز می کنند. با این حال، چالش‌هایی مانند هزینه‌های بالا و نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی نیازمند برنامه‌ریزی و مقررات دقیق است تا اطمینان حاصل شود که مزایای شهرهای هوشمند بدون عواقب ناخواسته محقق می‌شوند.

    زمینه پایداری شهر هوشمند

    همانطور که جهان به طور فزاینده ای دیجیتالی می شود، درک ما از معنای زندگی در یک "شهر هوشمند" نیز افزایش می یابد. چیزی که زمانی به عنوان آینده نگرانه و بی ربط تصور می شد، در حال تبدیل شدن به بخش مهمی از زیرساخت های شهر است. از سیستم‌های کنترل ترافیک هوشمند، تا روشنایی خودکار خیابان‌ها، تا کیفیت هوا و سیستم‌های مدیریت زباله که در شبکه‌های اینترنت اشیا ادغام شده‌اند، فناوری‌های شهر هوشمند به مناطق شهری کمک می‌کنند تا پایدارتر و کارآمدتر شوند.

    از آنجایی که جهان همچنان با بحران تغییرات آب و هوایی مواجه است، سیاست گذاران نگاه دقیق تری به نقش شهرها در کاهش انتشار کربن کشورهای مربوطه خود دارند. استارت‌آپ‌های شهر هوشمند با راه‌حل‌های پایداری از اواخر دهه ۲۰۱۰ توجه بیشتری را از سوی شهرداری‌ها به خود جلب کرده‌اند و دلیل خوبی هم دارد. با ادامه رشد جمعیت شهری، دولت ها به دنبال راه هایی برای کارآمدتر کردن شهرها هستند. یک رویکرد استفاده از فناوری برای جمع آوری داده ها از منابع مختلف برای ارائه راه حل های مدیریت دارایی و منابع است. با این حال، برای پایداری شهرهای هوشمند، باید از فناوری ها به گونه ای استفاده شود که منابع محدود را تخلیه نکند. 

    فناوری اطلاعات سبز (IT) که به عنوان محاسبات سبز نیز شناخته می شود، زیرمجموعه ای از محیط گرایی است که به دوستدار محیط زیست محصولات و برنامه های فناوری اطلاعات مربوط می شود. هدف فناوری اطلاعات سبز کاهش اثرات مضر زیست محیطی ناشی از تولید، اجرا و دفع کالاها و خدمات مرتبط با فناوری اطلاعات است. در این زمینه، برخی از فناوری های هوشمند به دلیل گران بودن و مصرف انرژی بیشتر نسبت به رویکردهای سنتی مورد انتقاد قرار گرفته اند. برنامه ریزان شهری باید این مفاهیم را برای طراحی یا مقاوم سازی شهری با چنین فناوری هایی در نظر بگیرند.

    تاثیر مخرب

    راه های مختلفی وجود دارد که فناوری می تواند شهرهای هوشمند را پایدار کند. به عنوان مثال، مجازی سازی رایانه برای کاهش وابستگی محاسبات به زیرساخت های فیزیکی است که مصرف برق را کاهش می دهد. رایانش ابری همچنین می‌تواند به کسب‌وکارها کمک کند هنگام اجرای برنامه‌ها انرژی کمتری مصرف کنند. به طور خاص، Undervolting فرآیندی است که در آن CPU اجزایی مانند مانیتور و هارد دیسک را پس از مدت زمان مشخصی عدم فعالیت خاموش می کند. دسترسی به فضای ابری از هر نقطه ای، کنفرانس از راه دور و حضور از راه دور را تشویق می کند، که به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به رفت و آمدها و سفرهای کاری کمک می کند. 

    شهرهای سراسر جهان به دنبال راه‌هایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و ازدحام هستند و کسب‌وکارها از یکدیگر الهام می‌گیرند تا ابتکارات جدید پایداری را توسعه دهند. استارت آپ های شهرهای هوشمند امیدوارند که کنفرانس سالانه تغییرات آب و هوایی سازمان ملل همچنان فرصتی را برای رهبران جهان فراهم کند تا به سرمایه گذاری در فناوری های مسئولانه ادامه دهند. از نیویورک تا سیدنی و آمستردام و تایپه، شهرهای هوشمند در حال اجرای طرح‌های فناوری سبز مانند وای‌فای قابل دسترس، اشتراک‌گذاری بی‌سیم دوچرخه، مکان‌های پلاگین وسایل نقلیه الکتریکی و فیدهای ویدیویی در تقاطع‌های شلوغ هستند تا ترافیک را روان‌تر کنند. 

    شهرهای فعال همچنین بر کاهش ردپای کربن خود با اجرای کنتورهای هوشمند مبتنی بر حسگر، فضاهای همکاری مشترک، مقاوم‌سازی امکانات عمومی و در دسترس قرار دادن برنامه‌های کاربردی تلفن همراه خدمات عمومی بیشتر تمرکز می‌کنند. کپنهاگ در ادغام فناوری ها برای سبزتر کردن شهر و بهبود کیفیت کلی زندگی پیشرو است. این شهر آرزو دارد تا سال 2025 اولین شهر بدون کربن جهان باشد و دانمارک متعهد است تا سال 2050 بدون سوخت فسیلی شود. 

    پیامدهای پایداری شهر هوشمند

    پیامدهای گسترده تر پایداری شهر هوشمند ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

    • حمل و نقل عمومی شامل حسگرهایی برای بهینه سازی مسیرها و کاهش تراکم ترافیک، که منجر به کاهش تراکم شهری و سیستم های حمل و نقل عمومی کارآمدتر می شود.
    • کنتورهای هوشمند نظارت بر مصرف برق را در زمان واقعی امکان‌پذیر می‌سازد، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و صرفه‌جویی در هزینه را برای مصرف‌کنندگان و مشاغل تسهیل می‌کند.
    • سطل های زباله با حسگرهایی برای تشخیص پر بودن، افزایش پاکیزگی شهری و در عین حال کاهش هزینه های عملیاتی برای خدمات مدیریت زباله.
    • افزایش بودجه دولتی برای فناوری‌های شهر هوشمند، حمایت از اهداف کاهش انتشار کربن و تقویت توسعه پایدار شهری.
    • توسعه بخش تحقیق و توسعه فناوری شهر هوشمند، ایجاد فرصت های شغلی بیشتر و ایجاد نوآوری در فناوری های سبز.
    • بهبود مدیریت انرژی در ساختمان ها از طریق اتوماسیون مبتنی بر اشغال گرمایش، سرمایش و روشنایی، که منجر به کاهش قابل توجه مصرف انرژی و هزینه های عملیاتی می شود.
    • شهرهایی که برنامه‌های بازیافت هدفمند را بر اساس داده‌های سطل‌های زباله مجهز به حسگر، بهبود کارایی مدیریت زباله و پایداری محیط‌زیست توسعه می‌دهند.
    • افزایش ایمنی عمومی و اثربخشی واکنش اضطراری در شهرهای هوشمند از طریق تجزیه و تحلیل داده‌های زمان واقعی، که منجر به زمان پاسخ سریع‌تر و به طور بالقوه نجات جان انسان‌ها می‌شود.
    • نگرانی‌های بالقوه حریم خصوصی در میان شهروندان به دلیل استفاده گسترده از حسگر در فضاهای عمومی، نیاز به مقررات و سیاست‌های جدید برای محافظت از حقوق حریم خصوصی افراد دارد.

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • شهر یا شهر شما از چه فناوری های نوآورانه و پایداری استفاده می کند؟
    • فکر می کنید شهرهای هوشمند چگونه می توانند به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک کنند؟

    مراجع بینش

    پیوندهای محبوب و نهادی زیر برای این بینش ارجاع داده شد: