Vlieg me naar de maan

Ruimteverkenning is en blijft een onderwerp van discussie in de media. Van televisieshows tot films, we zien het overal. The Big Bang Theory liet een van hun personages, Howard Wolowitz, naar de ruimte reizen. Star Trek, ik droom van Jeannie, Star Wars, Gravity, de recente Beschermers van het universum en nog veel meer hebben ook het idee onderzocht van wat je wel en niet kunt verwachten van de ruimte. Filmregisseurs en auteurs zijn altijd op zoek naar het volgende grote ding. Deze films en teksten zijn een weergave van onze culturele fascinatie voor ruimte. De ruimte is ons immers nog grotendeels onbekend.

Auteurs en regisseurs gebruiken de ruimte om hun creativiteit te voeden. Wat gaat er in de toekomst gebeuren? Is dit echt hoe de ruimte eruit ziet? Wat zou er gebeuren als we in de ruimte zouden kunnen leven?

Ga terug naar 1999. Zenon: meisje van de 21e eeuw, een originele film van Disney Channel, toonde het publiek een wereld waar mensen in de ruimte leefden, maar de aarde was er nog steeds. Ze hadden pendelbussen die hen van hun ruimtewoningen naar de aarde brachten. Filmpjes zoals Zenon en Zwaartekracht kan sommige mensen doen aarzelen om naar de ruimte te reizen. Maar ik geloof niet dat het de aantrekkingskracht op ruimteverkenning zal verminderen.

Films en televisieshows fungeren als een platform van wat er in de toekomst kan gebeuren, of wat regisseurs en schrijvers denken dat er in de toekomst zal gebeuren. Auteurs en regisseurs brengen real-life scenario's in hun werk. Er is ons tenslotte altijd verteld dat alle verhalen een kern van waarheid bevatten. Creativiteit wordt echter de sleutel. Hoe meer auteurs en regisseurs verhalen over ruimtevaart bedenken, hoe meer invloed er is om meer onderzoek naar de ruimte te doen. Meer onderzoek zou tot veel mogelijkheden kunnen leiden.

Wat als de overheid al bezig was met een manier om individuen in de ruimte te laten leven? Volgens Jonathan O'Callaghan van de Daily Mail, "grote asteroïden raakten Mars in het verleden, [die] mogelijk omstandigheden creëerden waarin het leven kon overleven". Als er een soort van leven op Mars te vinden is, waarom dan niet op de rest van de planeten? Wat als wetenschappers een oplossing bedenken die zou kunnen helpen om leefomstandigheden in de ruimte te creëren? Als iedereen wil verhuizen, hebben we daar binnenkort verkeerspolitie nodig.

Er is het concept van ontwerpfictie waarin 'fantasierijke werken in opdracht van technologiebedrijven worden gemaakt om nieuwe ideeën te modelleren', schrijft Eileen Gunn voor de Smithsonian tijdschrift. Romanschrijver Cory Doctorow houdt van dit idee van ontwerpfictie of prototyping van fictie. "Er is niets raars aan dat een bedrijf dit doet - opdracht geven voor een verhaal over mensen die een technologie gebruiken om te beslissen of het de moeite waard is om door te gaan", zegt Doctorow voor Smithsonian. Dit leidt tot mijn overtuiging dat films en romans over ruimtevaart ons zullen helpen nieuwe uitvindingen voor de ruimte te doen; hoe meer we graven, hoe meer informatie eruit wordt gehaald. 

Sciencefiction kan de wetenschap van de toekomst vooruithelpen. Naarmate auteurs en regisseurs nieuwe innovaties en ideeën bedenken waarvan zij denken dat ze in de nabije toekomst kunnen gebeuren, wil de samenleving dit misschien realiseren. Daarom zullen professionele individuen ernaar streven om fictie werkelijkheid te laten worden. Dit kan alleen maar goede dingen betekenen voor de toekomst. Het kan echter ook een vreselijke wending nemen. Als de toekomst sneller vooruitgaat dan waar ze klaar voor is, dan kunnen veel van de verschrikkelijke dingen die we in sciencefiction hebben gezien, uitkomen.  

De wereld groeit; we moeten met de juiste snelheid vooruitgaan. Sciencefiction kan helpen bij onderzoek en verkenning van de wetenschap van de toekomst. Fictie kan ervoor zorgen dat deze 'ingebeelde' ideeën waarover we lezen werkelijkheid worden. Christopher J. Ferguson, een voormalige NASA-astronaut, zegt voor De reis van mijn leven, “Ik denk dat sciencefictionschrijvers deze dingen niet zomaar uitvinden. Veel ervan is gebaseerd op wetenschap en waar ze de wetenschap op een dag naartoe zien gaan. Het literaire genre wordt misschien niet gezien als een plek om de toekomst te voorspellen, maar het helpt wel om ideeën te creëren over wat we vervolgens kunnen doen. Specifiek over wat er gemaakt kan worden. Met behulp van feitelijke feiten en de verbeelding van individuen kunnen zoveel dingen waar we alleen maar van hebben gedroomd werkelijkheid worden.

Ruimteverkenning zal de interesse niet snel verliezen. Het is nog maar het begin.