Μας φέρνει η πληροφορική πιο κοντά στην αθανασία;

Ενώ τα οράματα για το μέλλον μπορεί να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου, η αθανασία έχει απολαύσει μια ασφαλή θέση στα όνειρά μας για το αύριο. Η δυνατότητα να ζήσει για πάντα απασχολεί την ανθρώπινη φαντασία εδώ και αιώνες. Ενώ το να ζεις για πάντα δεν είναι ακόμα κοντά στο να γίνει πραγματικότητα, ωστόσο έχει υποστεί μια ενδιαφέρουσα μεταμόρφωση από τη φαντασία στη θεωρητική δυνατότητα τα τελευταία χρόνια.

Οι σύγχρονες ιδέες της αθανασίας έχουν μετατοπιστεί από την εστίαση στη διατήρηση του σώματος στη διατήρηση του νου. Ως αποτέλεσμα, οι θάλαμοι ύπνου κατά της γήρανσης των ταινιών επιστημονικής φαντασίας έχουν αντικατασταθεί από την πραγματικότητα του υπολογιστικού νέφους. Η νέα τεχνολογία υπολογιστών προσομοιώνει όλο και περισσότερο τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Για τους οραματιστές στο πεδίο, η ενσωμάτωση του ανθρώπινου μυαλού στον ταχέως επιταχυνόμενο ψηφιακό κόσμο θα μας οδηγήσει πέρα ​​από τα όρια του θνητού πηνίου.

Οι Οραματιστές

Για ερευνητές όπως ο Randal Koene, το νέο μέλλον της αθανασίας δεν είναι ένα από αυτά μεμονωμένη διατήρηση, αλλά μάλλον ψηφιακή ολοκλήρωση. Ο Koene βλέπει το SIM (Μυαλό ανεξάρτητο από το υπόστρωμα) ως το κλειδί της αθανασίας. Η SIM είναι μια ψηφιακά διατηρημένη συνείδηση ​​– το αποτέλεσμα της μεταφόρτωσης ενός ανθρώπινου μυαλού σε έναν ισχυρό (και ταχέως αναπτυσσόμενο) κυβερνοχώρο. Ο Koene είναι ο επικεφαλής του Carboncopies.org, ένας οργανισμός αφιερωμένος στο να κάνει την SIM πραγματικότητα με την αύξηση της ευαισθητοποίησης, την ενθάρρυνση της έρευνας και την εξασφάλιση χρηματοδότησης για πρωτοβουλίες SIM.

Ένας άλλος οραματιστής στον τομέα της ψηφιακής αθανασίας είναι ο Ken Hayworth, πρόεδρος της Ίδρυμα Διατήρησης Εγκεφάλου. Το όνομα του ιδρύματος είναι αυτονόητο: επί του παρόντος, μικροί όγκοι εγκεφαλικού ιστού μπορούν να διατηρηθούν με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Ο στόχος του Hayworth είναι να επεκτείνει τις δυνατότητες της υπάρχουσας τεχνολογίας, έτσι ώστε μεγαλύτεροι όγκοι ιστού (και τελικά ένας ολόκληρος ανθρώπινος εγκέφαλος) να μπορούν να διατηρηθούν τη στιγμή του θανάτου, για να σαρωθούν αργότερα σε έναν υπολογιστή προκειμένου να δημιουργηθεί μια συνείδηση ​​ανθρώπου-μηχανής.

Αυτές είναι ελκυστικές –και εξαιρετικά περίπλοκες– ιδέες. Ο στόχος της διατήρησης και της αποστολής του περιεχομένου ενός ανθρώπινου εγκεφάλου στον κυβερνοχώρο είναι ένα κατόρθωμα που εξαρτάται από τη στενή συνεργασία μεταξύ της ανάπτυξης υπολογιστών και της νευροεπιστήμης. Ένα παράδειγμα αυτής της αλληλεπίδρασης μεταξύ των δύο πεδίων είναι η ανάπτυξη του «το σύνδεσμο” – ένας τρισδιάστατος χάρτης του νευρικού συστήματος.  The Human Connectome Project (HCP) είναι μια διαδικτυακή διεπαφή γραφικών που επιτρέπει στους ανθρώπους να εξερευνήσουν οπτικά τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Ενώ το HCP έχει κάνει μεγάλα βήματα, εξακολουθεί να είναι ένα έργο σε εξέλιξη, και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το έργο της χαρτογράφησης του ανθρώπινου εγκεφάλου στο σύνολό του είναι πολύ τεράστιο έργο για να επιτευχθεί. Αυτό δεν είναι παρά ένα από τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν ερευνητές όπως ο Koene και ο Hayworth.

Οι ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Ακόμη και ο πιο αισιόδοξος από τα χρονοδιαγράμματα αναγνωρίζει τις σοβαρές δοκιμές που εμπλέκονται στη μεταφόρτωση ενός ανθρώπινου μυαλού στον κυβερνοχώρο: Για παράδειγμα, εάν ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ο πιο ισχυρός και πολύπλοκος υπολογιστής στον κόσμο, ποιος τεχνητός υπολογιστής θα μπορούσε να τον στεγάσει; Μια ακόμη πρόκληση είναι το γεγονός ότι πρωτοβουλίες όπως η SIM κάνουν ορισμένες υποθέσεις για τον ανθρώπινο εγκέφαλο οι οποίες παραμένουν υποθετικές. Για παράδειγμα, η πεποίθηση ότι μια ανθρώπινη συνείδηση ​​μπορεί να μεταφορτωθεί στον κυβερνοχώρο προϋποθέτει ότι η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου νου (μνήμη, συναίσθημα, συσχετισμός) μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητή μέσω της ανατομικής δομής του εγκεφάλου - αυτή η υπόθεση παραμένει μια υπόθεση που δεν έχει γίνει ακόμη να αποδειχθεί.