Το τέλος μπορεί να είναι κοντά για τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο

Το τέλος μπορεί να είναι κοντά για τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο
ΠΙΣΤΩΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ:  

Το τέλος μπορεί να είναι κοντά για τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο

    • Συγγραφέας Όνομα
      Κάθριν Ντι
    • Συγγραφέας Twitter Handle
      @Quantumrun

    Πλήρης ιστορία (χρησιμοποιήστε ΜΟΝΟ το κουμπί "Επικόλληση από το Word" για να αντιγράψετε και να επικολλήσετε με ασφάλεια κείμενο από ένα έγγραφο του Word)

    Η παρούσα ζωντανή δομή του Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος έχει βιώσει τέσσερις λεύκανση σε 19 χρόνια. Η λεύκανση συμβαίνει όταν οι θερμοκρασίες του νερού αυξάνονται και το κοράλλι διώχνει τα φύκια που ζουν μέσα του, στραγγίζοντας το χρώμα του. Είναι το μεγαλύτερο σύστημα κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο και είναι άνω των 8,000 ετών, ωστόσο ο χρόνος του φαίνεται να τελειώνει. Έχει ονομαστεί Εθνικός Θησαυρός της Αυστραλίας και μια μοναδική εμπειρία για τους τουρίστες, και τώρα, μάλλον για διαφορετικό λόγο. 

     

    μελέτη, που διεξήχθη από το ARC Centre of Excellence for Coral Reef Studies, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο περιγράφοντας λεπτομερώς την έκταση της ζημιάς στον Great Barrier Reef κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενων λεύκανσης το 1998, το 2002 και το 2016. Πιο πρόσφατα δεδομένα από την έρευνα του 2017 δείχνουν ότι ο ύφαλος βρίσκεται ακόμα στη μέση ενός άλλου γεγονότος λεύκανσης.  

     

    Η κατάσταση του υφάλου μπορεί να μην είναι ακόμα τερματική σύμφωνα με τον Διευθυντή του Κέντρου ARC, αλλά τα κοράλλια μεγαλώνουν μόλις 0.1 ίντσες το χρόνο και ακόμη και τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα κοράλλια μπορεί να χρειαστούν μια δεκαετία για να ανακτήσουν την πλήρη υγεία τους. Οι δύο τελευταίες λεύκανση έγιναν με διαφορά μόνο 12 μηνών, χωρίς να προσφέρουν καμία πιθανότητα ανάκαμψης για τα κοράλλια που υπέστησαν ζημιές το 2016.  

     

    Τα κοράλλια επιτυγχάνουν το φωτεινό τους χρώμα μέσω των φυκιών, με τα οποία έχουν μια συμβιωτική σχέση. Το Coral παρέχει καταφύγιο στα φύκια και ενώσεις για φωτοσύνθεση. Από την άλλη πλευρά, τα φύκια βοηθούν τα κοράλλια να απομακρύνουν τα απόβλητα και επίσης δίνουν στα κοράλλια το οξυγόνο και τους υδατάνθρακες που παράγουν από τη φωτοσύνθεση. Τα φύκια αφήνουν το κοράλλι να αυτοεξυπηρετείται όταν πιέζεται λόγω διαφόρων παραγόντων όπως η θέρμανση του νερού, το πολύ φωτεινό ηλιακό φως και οι αλλαγές στην αλατότητα. Το κοράλλι γίνεται λευκό ή «λευκασμένο». Τα φύκια θα μπορούσαν να επιστρέψουν όταν το νερό κρυώσει, αλλά αν αυτό δεν συμβεί, τότε το κοράλλι απλά πεθαίνει. 

     

    Η μελέτη, η οποία συνέλεξε δεδομένα μέσω εναέριων και υδάτινων ερευνών, έχει συγκλονιστικούς αριθμούς σχετικά με αυτούς τους θανάτους κοραλλιών. Το 1998 και το 2002, περίπου το δέκα τοις εκατό του υφάλου που ερευνήθηκε είχε σοβαρή λεύκανση. Το 2016, το 90 τοις εκατό είχε επηρεαστεί από τη λεύκανση με το 50 τοις εκατό του υφάλου να υφίσταται σοβαρή λεύκανση.  

     

    Η μελέτη δείχνει επίσης ότι οι ύφαλοι δεν προσαρμόζονται στα θερμαινόμενα νερά. Οι ύφαλοι λευκάνθηκαν πριν ακόμα λευκανθούν τόσο άσχημα την επόμενη φορά που συνέβη.  

     

    Η παγκόσμια πρόγνωση για τους υφάλους είναι επίσης κακή, με τους ειδικούς να σημειώνουν ότι οι ύφαλοι όπως τους ξέρουμε δεν θα επιστρέψουν στις δομές πριν από τη λεύκανση, καθώς η λεύκανση γίνεται παγκόσμιο φαινόμενο. Έως και το 70 τοις εκατό των κοραλλιογενών υφάλων του κόσμου μπορεί να χαθεί μέχρι το 2050.  

     

    Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η λεύκανση συμβαίνει λόγω της κλιματικής αλλαγής. Η μαζική λεύκανση ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, που συμπίπτει με την ανιχνεύσιμη θέρμανση του κλίματος της Γης λόγω των αερίων του θερμοκηπίου. Πριν από τότε, η λεύκανση ήταν μόνο ένα τοπικό γεγονός που έτεινε να συμβεί κατά τη διάρκεια της ακραίας άμπωτης. 

    Ετικέτες
    κατηγορία
    Ετικέτες
    Θεματικό πεδίο

    ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ