အဆုံးသည် Great Barrier Reef နှင့် နီးနိုင်သည်။

လက်ရှိလူနေမှုပုံစံ Great Barrier Reef 19 နှစ်တွင် အရောင်ချွတ်ခြင်း လေးကြိမ်ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ရေအပူချိန် တိုးလာသောအခါတွင် အရောင်ချွတ်ခြင်း ဖြစ်ပေါ်လာပြီး သန္တာကျောက်တန်းသည် ၎င်းအတွင်းနေထိုင်သော ရေညှိများကို ဖယ်ထုတ်ကာ အရောင်ထွက်စေသည်။ ၎င်းသည် ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံး သန္တာကျောက်တန်းစနစ်ဖြစ်ပြီး နှစ်ပေါင်း 8,000 ကျော် သက်တမ်းရှိသော်လည်း အချိန်ကုန်သွားပုံရသည်။ ၎င်းကို သြစတြေးလျနိုင်ငံ၏ အမျိုးသားဘဏ္ဍာနှင့် ခရီးသွားများအတွက် တစ်သက်တာ အတွေ့အကြုံတစ်ခုဟု ခေါ်ဆိုခဲ့ပြီး ယခုအခါ မတူညီသော အကြောင်းပြချက်ကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ 

A လေ့လာချက်သန္တာကျောက်တန်းလေ့လာရေးဆိုင်ရာ ARC ၏ Excellence Center မှ ကြီးမှူး၍ ၁၉၉၈၊ ၂၀၀၂ နှင့် ၂၀၁၆ ခုနှစ်များတွင် ပြန်လည်အရောင်ချွတ်ခြင်းကာလအတွင်း Great Barrier Reef ပျက်စီးမှုအတိုင်းအတာကို အသေးစိတ်ဖော်ပြထားသည့် မတ်လတွင် ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။ ၂၀၁၇ ခုနှစ် စစ်တမ်းမှ နောက်ထပ်အချက်အလက်များက သန္တာကျောက်တန်းများ၊ နောက်ထပ် အရောင်ချွတ်တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေကြားထဲမှာ ရှိနေပါသေးတယ်။  

ARC Center ၏ ဒါရိုက်တာ၏ အဆိုအရ သန္တာကျောက်တန်း၏ အခြေအနေသည် ရပ်တန့်ခြင်းမရှိသေးသော်လည်း သန္တာသည် တစ်နှစ်လျှင် 0.1 လက်မအထိ ကြီးထွားလာပြီး အလျင်မြန်ဆုံး ကြီးထွားလာသည့် သန္တာကျောက်များသည်ပင် ကျန်းမာသန်စွမ်းစေရန် ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကြာ အချိန်ယူနိုင်သည်။ နောက်ဆုံး အရောင်ချွတ်ဆေး နှစ်ခုသည် ၁၂ လသာ ခြားပြီး 12 ခုနှစ်တွင် ပျက်စီးခဲ့သော သန္တာကျောက်တန်းများ ပြန်လည်ရရှိရန် အခွင့်အလမ်း မရှိပါ။  

သန္တာကျောက်များသည် ရေညှိများမှတစ်ဆင့် ၎င်းတို့၏ တောက်ပသောအရောင်ကို ရရှိကြပြီး ၎င်းတို့တွင် သင်္ကေတဆိုင်ရာ ဆက်နွယ်မှုရှိသည်။ Coral သည် ရေညှိအမိုးအကာနှင့် ဓါတ်ပြုခြင်းအတွက် ဒြပ်ပေါင်းများကို ထောက်ပံ့ပေးသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ရေညှိများသည် သန္တာကျောက်တန်းများ၏ အညစ်အကြေးများကို ဖယ်ရှားရာတွင် ကူညီပေးပြီး သန္တာကျောက်တန်းများကို အလင်းပြန်ခြင်းမှ ထုတ်လုပ်သည့် အောက်ဆီဂျင်နှင့် ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်တို့ကို ပေးသည်။ ပူနွေးသောရေ၊ တောက်ပသောနေရောင်ခြည်နှင့် ဆားဓာတ်ပြောင်းလဲမှုများကဲ့သို့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် စိတ်ဖိစီးနေချိန်တွင် ရေညှိများသည် သန္တာကို ချန်ထားရစ်သည်။ သန္တာကျောက်သည် အဖြူရောင် သို့မဟုတ် "အရောင်ဖျော့သွားသည်" ရေအေးသွားသောအခါတွင် ရေညှိများ ပြန်ဖြစ်လာနိုင်သော်လည်း ထိုသို့မဖြစ်ပါက သန္တာသည် ရိုးရှင်းစွာသေဆုံးသွားနိုင်သည်။ 

ဝေဟင်နှင့် ရေစစ်တမ်းများမှတစ်ဆင့် ဒေတာစုဆောင်းသည့် လေ့လာမှုတွင် အဆိုပါသန္တာကျောက်တန်းသေဆုံးမှုနှင့် ပတ်သက်၍ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ ကိန်းဂဏန်းများရှိသည်။ 1998 နှင့် 2002 တွင် စစ်တမ်းကောက်ယူခဲ့သော သန္တာကျောက်တန်းများ၏ ဆယ်ရာခိုင်နှုန်းခန့်သည် ပြင်းထန်စွာ အရောင်ချွတ်ခြင်းရှိခဲ့သည်။ ၂၀၁၆ ခုနှစ်တွင် သန္တာကျောက်တန်း၏ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းမှာ ပြင်းထန်စွာအရောင်ချွတ်ခြင်းခံရပြီး ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းမှာ အရောင်ချွတ်ခြင်းဒဏ်ကို ခံခဲ့ရသည်။  

ကျောက်တန်းများသည် ပူနွေးသောရေနှင့် လိုက်လျောညီထွေမဖြစ်နိုင်ကြောင်း လေ့လာမှုက ဖော်ပြသည်။ ကျောက်တန်းများသည် အရောင်ဖျော့ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်တွင် ဆိုးဆိုးရွားရွား ဆိုးဆိုးရွားရွား အရောင်ဖျော့နေသေးသည်။  

သန္တာကျောက်တန်းများအတွက် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကြိုတင်ခန့်မှန်းချက်မှာလည်း ညံ့ဖျင်းပြီး ကျွန်ုပ်တို့သိထားသည့်အတိုင်း ကျောက်တန်းများသည် အရောင်ချွတ်ခြင်းမပြုမီ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ဖြစ်စဉ်အဖြစ်သို့ ပြန်သွားမည်မဟုတ်ကြောင်း ကျွမ်းကျင်သူများက သတိပြုမိကြသည်။ ၂၀၅၀ ပြည့်နှစ်တွင် ကမ္ဘာ့သန္တာကျောက်တန်းများ၏ ၇၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ဆုံးရှုံးသွားနိုင်သည်။  

ရာသီဥတုဖောက်ပြန်မှုကြောင့် အရောင်ချွတ်ခြင်း ဖြစ်တတ်ကြောင်း ကျွမ်းကျင်သူများက သုံးသပ်ထားသည်။ အစုလိုက်အပြုံလိုက်အရောင်ချွတ်ခြင်းကို 20 ရာစု၏နှောင်းပိုင်းတစ်ဝက်တွင် ပထမဆုံးတွေ့ရှိခဲ့ပြီး၊ ကမ္ဘာကြီးပူနွေးလာမှုကို သိရှိနိုင်သည်။ ဖန်လုံအိမ်ဓာတ်ငွေ့ကြောင့်။ ထိုအချိန်မတိုင်မီတွင်၊ အရောင်ချွတ်ခြင်းသည် အလွန်နိမ့်ပါးသော ဒီရေချိန်တွင် ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိသော ဒေသအလိုက် ဖြစ်ရပ်တစ်ခုမျှသာဖြစ်သည်။