ابتکارات قابلیت همکاری: فشار برای سازگار کردن همه چیز

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

ابتکارات قابلیت همکاری: فشار برای سازگار کردن همه چیز

ابتکارات قابلیت همکاری: فشار برای سازگار کردن همه چیز

متن زیر عنوان
فشار بر شرکت‌های فناوری برای همکاری و اطمینان از سازگاری محصولات و پلتفرم‌هایشان متقابل است.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • ژانویه 25، 2023

    خلاصه بینش

    پلتفرم‌های مختلفی که برای دسترسی به اینترنت، تامین انرژی خانه‌هایمان و انجام فعالیت‌های روزمره استفاده می‌کنیم، برای کار با هم طراحی نشده‌اند. شرکت‌های بزرگ فناوری، مانند گوگل و اپل، اغلب از سیستم‌عامل‌های متفاوتی برای دستگاه‌ها و اکوسیستم‌های خود استفاده می‌کنند، که برخی از قانون‌گذاران معتقدند که برای سایر مشاغل ناعادلانه است.

    زمینه ابتکارات قابلیت همکاری

    در طول دهه 2010، تنظیم‌کننده‌ها و مصرف‌کنندگان از شرکت‌های فناوری بزرگ به دلیل ترویج اکوسیستم‌های بسته که نوآوری را مهار می‌کنند و رقابت شرکت‌های کوچک را غیرممکن می‌کنند، انتقاد کرده‌اند. در نتیجه، برخی از شرکت‌های تولیدکننده فناوری و دستگاه‌ها با یکدیگر همکاری می‌کنند تا استفاده از دستگاه‌های خود را برای مصرف‌کنندگان آسان‌تر کنند. 

    در سال 2019، آمازون، اپل، گوگل و اتحاد Zigbee با هم متحد شدند تا یک گروه کاری جدید ایجاد کنند. هدف توسعه و ترویج یک استاندارد اتصال جدید برای افزایش سازگاری در میان محصولات خانه هوشمند بود. امنیت یکی از ویژگی های طراحی حیاتی این استاندارد جدید خواهد بود. شرکت‌های اتحاد Zigbee، مانند IKEA، NXP Semiconductors، Samsung SmartThings، و Silicon Labs نیز متعهد به پیوستن به گروه کاری هستند و در پروژه مشارکت دارند.

    پروژه Connected Home over Internet Protocol (IP) با هدف تسهیل توسعه برای تولیدکنندگان و سازگاری بیشتر برای مصرف کنندگان است. این پروژه بر این ایده استوار است که دستگاه های خانه هوشمند باید ایمن، قابل اعتماد و آسان برای استفاده باشند. با کار با IP، هدف این است که امکان برقراری ارتباط بین دستگاه‌های خانه هوشمند، برنامه‌های تلفن همراه و سرویس‌های ابری را فراهم کنیم و در عین حال مجموعه‌ای از فناوری‌های شبکه مبتنی بر IP را تعریف کنیم که می‌توانند دستگاه‌ها را تأیید کنند.

    یکی دیگر از ابتکارات قابلیت همکاری، چارچوب منابع تعاملی مراقبت های بهداشتی سریع (FHIR) است که داده های مراقبت های بهداشتی را استاندارد می کند تا اطمینان حاصل شود که همه می توانند به اطلاعات دقیق دسترسی داشته باشند. FHIR استانداردهای قبلی را ایجاد می کند و یک راه حل منبع باز برای انتقال آسان پرونده های الکترونیک سلامت (EHR) در سیستم ها ارائه می دهد.

    تاثیر مخرب

    اگر به این شرکت‌ها انگیزه داده شود تا پروتکل‌ها و سخت‌افزار خود را با هم سازگار کنند، می‌توان از برخی تحقیقات ضدانحصار شرکت‌های بزرگ فناوری اجتناب کرد. به عنوان مثال، قانون افزایش سازگاری و رقابت با فعال کردن سوئیچ سرویس (ACCESS) که در سال 2021 توسط سنای ایالات متحده تصویب شد، شرکت های فناوری را ملزم می کند تا ابزارهای رابط برنامه نویسی برنامه (API) را ارائه دهند که به کاربران اجازه می دهد اطلاعات خود را به پلتفرم های مختلف وارد کنند. 

    این قانون به شرکت‌های کوچک‌تر اجازه می‌دهد تا از داده‌های مجاز به طور کارآمدتر استفاده کنند. اگر غول های فناوری مایل به همکاری باشند، قابلیت همکاری و قابلیت حمل داده ها در نهایت می تواند به فرصت های تجاری جدید و اکوسیستم دستگاه بزرگتر منجر شود.

    اتحادیه اروپا (EU) همچنین دستورالعمل هایی را برای مجبور کردن شرکت های فناوری به اتخاذ سیستم ها یا پروتکل های جهانی ارائه کرده است. در سال 2022، پارلمان اتحادیه اروپا قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن تمامی گوشی های هوشمند، تبلت ها و دوربین های فروخته شده در اتحادیه اروپا تا سال 2024 باید دارای پورت شارژ USB Type-C باشند. این تعهد برای لپ‌تاپ‌ها از بهار 2026 آغاز می‌شود. اپل سخت‌ترین ضربه را دیده است زیرا کابل شارژ اختصاصی دارد که از سال 2012 به آن چسبیده است. 

    با این وجود، مصرف کنندگان از افزایش قوانین و ابتکارات قابلیت همکاری خوشحال می شوند زیرا هزینه ها و ناراحتی های غیرضروری را از بین می برند. سازگاری متقابل همچنین باعث توقف/محدود کردن عملکرد صنعت در تغییر مداوم پورت های شارژ یا بازنشستگی عملکردهای خاص برای وادار کردن مصرف کنندگان به ارتقاء می شود. جنبش حق تعمیر نیز سود خواهد برد، زیرا مصرف کنندگان اکنون می توانند به راحتی دستگاه ها را به دلیل قطعات و پروتکل های استاندارد تعمیر کنند.

    پیامدهای ابتکارات قابلیت همکاری

    پیامدهای گسترده تر ابتکارات قابلیت همکاری ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

    • اکوسیستم‌های دیجیتال فراگیرتر که به مصرف‌کنندگان اجازه می‌دهد تا در انتخاب دستگاه‌هایی که به بهترین وجه با نیازها و بودجه‌شان مطابقت دارند، انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند.
    • شرکت‌هایی که پورت‌های جهانی و ویژگی‌های اتصال ایجاد می‌کنند که به دستگاه‌های مختلف اجازه می‌دهد بدون توجه به برند با هم کار کنند.
    • قوانین قابلیت همکاری بیشتر که برندها را مجبور به پذیرش پروتکل های جهانی می کند یا خطر ممنوعیت فروش در مناطق خاص را تهدید می کند.
    • سیستم‌های خانه‌های هوشمند که امن‌تر هستند، زیرا داده‌های مصرف‌کننده با سطح یکسانی از امنیت سایبری در پلتفرم‌های مختلف برخورد می‌کنند.
    • بهبود بهره وری در مقیاس جمعیت به عنوان دستیاران مجازی هوش مصنوعی می توانند به انواع بیشتری از دستگاه های هوشمند برای پاسخگویی به نیازهای مصرف کننده دسترسی داشته باشند.  
    • نوآوری بیشتر به عنوان شرکت های جدیدتر بر اساس استانداردها و پروتکل های موجود برای توسعه ویژگی های بهتر یا عملکردهای کم مصرف انرژی ایجاد می کنند.

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • به عنوان یک مصرف کننده چگونه از قابلیت همکاری سود برده اید؟
    • قابلیت همکاری چه راه‌های دیگری کار را برای شما به عنوان مالک دستگاه آسان‌تر می‌کند؟