Wiek emoji

Dzisiaj wysłałem pięć e-maili, opublikowałem post na Instagramie, przewinąłem Twittera i wysłałem około stu wiadomości tekstowych. Fizycznie wchodziłem w interakcje tylko z jedną osobą, nie licząc kasjera w food court. Komunikacja bardzo się zmieniła w ciągu zaledwie dekady. Dzisiejsze dzieci po prostu wysyłają SMS-y do przyjaciół, zamiast dzwonić do domów i najpierw niezręcznie rozmawiać z rodzicami, tak jak ja.

Język pisany ewoluował w wyniku tak wygodnej komunikacji elektronicznej, prowadząc do oszałamiającej różnorodności mediów w rozmowie, takich jak zdjęcia, gify i, co najważniejsze, emotikony. Pomimo wielu oskarżeń, że emotikony są modą nastolatków, są używane przez wszystkie grupy wiekowe. Co drugi SMS, który dostaję od rodziców, zawiera pocałunek w formie emoji lub uśmiech.

W latach 2013-2015 na samym Twitterze wysłano około 10 miliardów emotikonów. Możesz śledzić użycie emoji na stronie internetowej Emoji Tracker, która śledzi popularność każdego emoji na Twitterze w czasie rzeczywistym. Są niezwykle popularne również we wszystkich innych mediach, zwłaszcza na Instagramie, Facebooku i komunikatorach internetowych. Istnieje nawet tłumaczenie „Moby Dicka” Hermana Melville'a na emotikony. Nazywa się „Emoji Dick; i możesz kupić wydrukowaną laserowo wersję kolorową w twardej oprawie za jedyne 200 USD. Na szczęście zawiera również pełny tekst oryginalny.

Głupie zastosowania emotikonów, takie jak ten, przekonały wielu, że emotikony to szał, który ma zniknąć w nostalgii. Jednak ci krytycy z pewnością będą rozczarowani, ponieważ emotikony zostaną. Emoji stały się prostą reakcją na szybki wzrost komunikacji komputerowej. Pomagają zastąpić ton i nastroje obecne w komunikacja twarzą w twarz które gubi się przez ekran.

Język zawsze ewoluował zgodnie z naciskami społecznymi. W przeszłości umiejętność czytania i pisania była zarezerwowana tylko dla elity, przynajmniej do czasu, gdy książki stały się niedrogie i masowe. Wraz ze wzrostem umiejętności czytania i pisania zmniejszyła się formalność języka zarówno w komunikacji pisemnej, jak i werbalnej.

Od XVIII wieku pismo zostało sformalizowane i dostosowane do ewolucji kulturowej, a także ograniczeń wynikających z ewoluujących zasad społecznych. Ogromny postęp technologiczny w ostatniej dekadzie doprowadził do potężnej rewolucji kulturalnej (Ojima 1700). Wydajność i łatwość dostępu zawsze rządziły technologią. Nic więc dziwnego, że dyskurs się zmienił wiadomości błyskawiczne, e-mail i media społecznościowe.

Istnieje jednak problem z komunikacją czysto pisemną. Junichi Azuma, profesor lingwistyki w Szkole Medycznej Uniwersytetu Juntendo, napisał analizę wykorzystania emotikonów w komunikacji w 2012 roku. Azuma stwierdził: „… mówi się, że elementy czysto językowe przekazują tylko około 5 procent treści komunikacji bezpośredniej, podczas gdy informacje niewerbalne mogą stanowić około 65 procent, a cechy prozodyczne mogą obejmować 30 procent treści” ( Azumy 2012).

Kiedy e-maile zaczęły zyskiwać na popularności, problem z interpretacją komunikacji stał się jasny. The Wall Street Journal napisał historię o e-mailach, w których omawiano nieporozumienia e-mailowe, a także to, jak może to prowadzić do tego, że zaangażowane osoby poczują się urażone, zignorowane lub niedocenione. Nawet dzisiaj zadręczam się nad poprawnymi i godnymi szacunku sformułowaniami, wysyłając e-maile do profesorów i kolegów.

Badania pokazują że kiedy ludzie czytają wiadomość, określają zamierzone znaczenie tylko w 56% przypadków. W porównaniu z 73.1% czasu w komunikacji bezpośredniej. W języku mówionym jest dużo miejsca na sarkazm, podwójne znaczenia i implikacje. Wszystkie możliwości wpływające na dokładne znaczenie słów są odgadywane przez czytelnika.

Łatwość komunikacji online jest osłabiona przez stres związany z upewnieniem się, że ludzie rozumieją, co mówisz. Aby zwalczyć ten problem, język musiał ewoluować. W konsekwencji rozwinęły się emotikony. Azuma wysunął teorię, że emotikony wprowadzają uczucie, którego pragnie język online. Emoji sprawiają, że komunikacja online nie jest naprawdę zrobotyzowana, a także może prowadzić do przyszłego uniwersalnego języka.

W 2015 roku grupa badawcza z Instytut Józefa Stefana w Słowenii przeprowadziło analizę nastrojów dla emotikonów. Analiza sentymentu dotyczy opinii, nastrojów, ocen, postaw i emocji uzyskanych podczas czytania tekstu. W tym teście 83 uczestników przeanalizowało ponad 1.6 miliona tweetów z emotikonami i bez nich. Tweety były w 13 różnych językach, a każdy uczestnik był native speakerem w języku, który czytał. Uczestnicy ocenili każdy emotikon na podstawie jego nastrojów (pozytywny, neutralny lub negatywny) i określili ich znaczenie.

Wyniki są silnymi implikacjami dla przyszłości języka. Porównując nastroje tweetów z emotikonami i bez nich, naukowcy odkryli, że obecność emotikonów prowadzi do bardziej pozytywnego wrażenia. Okazało się, że 54% tweetów z emotikonami zostało zinterpretowanych jako pozytywne, w przeciwieństwie do 36% tweetów bez emotikonów. Równy podział nastrojów w tweetach bez emotikonów oznacza, że ​​trudno jest określić nastroje bez znaczników emocjonalnych.

W przeważającej mierze emotikony zawierały pozytywne nastroje. Większość z Przeanalizowano 751 emotikonów mają silny zielony ranking nastrojów, zwłaszcza te, które są częściej używane. W rzeczywistości spośród 33 najpopularniejszych emotikonów 27 uzyskało pozytywną ocenę. Badanie pokazuje, że emotikony są używane głównie w celu zapewnienia czytelnika, że ​​intencja była pozytywna, oraz w celu zachęcenia do pewnej i ekspresyjnej komunikacji.

Używanie emotikonów może mieć duży wpływ na przyszłość języka. Zaletą emotikonów jest zwiększony zakres ekspresji, który umożliwiają pisemną komunikację. Bez emotikonów luki w języku są zwykle wypełniane wiedzą czytelnika na temat pisarza. Rodzeństwo lub bliski przyjaciel byłby w stanie określić zamierzone znaczenie bez kontekstowych wskazówek emoji.

Jednak wraz z początkiem ery technologii i komunikacji online kontakt często odbywa się między nieznajomymi, którzy mogą być oddzieleni dużymi odległościami. Emoji pozwalają czytelnikowi zrozumieć zamierzone znaczenie bez osobistego związku z osobą, z którą się komunikuje.

Połączenia studiować w Słowenii odkryli również, że nastrój emotikonów jest niezależny od języka. Dla każdego z 13 badanych języków emotikony miały mieć ten sam sentyment. Wskazuje to, że użycie emotikonów może być przydatne w komunikacji dwujęzycznej jako pomoc, a także może w przyszłości prowadzić do międzynarodowej formy komunikacji opartej na obrazach podobnych do emotikonów.

Istnieje jednak wyraźny problem z używaniem emotikonów. Naomi baron, profesor anglistyki i lingwistyki na Uniwersytecie Amerykańskim, twierdzi, że „najważniejszym wpływem komunikatorów na język jest… poczucie kontroli, jaką sprawują doświadczeni użytkownicy nad swoimi sieciami komunikacyjnymi”. Problem z łatwością komunikowania emocjonalnych i delikatnych sytuacji przez Internet, w połączeniu z kontrolą, jaką ma komunikowanie się za pośrednictwem komputera, a nie osobiście, może doprowadzić do tego, że przyszłe społeczeństwo będzie przerażone rozmową twarzą w twarz. Zwłaszcza, gdy temat jest niewygodny lub drażliwy.