Kosmiczne śmieci: Nasze niebo się dusi; po prostu tego nie widzimy

• Autor:
• nazwisko autora

  Foresight Quantumrun
• 9 marca 2022 r.

Podsumowanie spostrzeżeń

Śmieci kosmiczne, składające się z nieczynnych satelitów, szczątków rakiet, a nawet przedmiotów używanych przez astronautów, zaśmiecają niską orbitę okołoziemską (LEO). Z co najmniej 26,000 XNUMX kawałków wielkości piłki do softballu i milionów innych mniejszych rozmiarów, śmieci te stanowią poważne zagrożenie dla statków kosmicznych i satelitów. Międzynarodowe agencje i firmy kosmiczne podejmują działania, szukając rozwiązań, takich jak sieci, harpuny i magnesy, które mogłyby złagodzić ten narastający problem.

Kosmiczny kontekst śmieci

Według raportu NASA na orbicie Ziemi znajduje się co najmniej 26,000 500,000 kosmicznych śmieci wielkości piłki do softballu, 100 XNUMX wielkości marmuru i ponad XNUMX milionów kawałków śmieci wielkości ziarnka soli. Ta orbitująca chmura kosmicznych śmieci, składająca się ze starych i nieczynnych satelitów, silników dopalających i pozostałości po eksplozjach rakiet, stanowi poważne zagrożenie dla statków kosmicznych. Większe kawałki mogą zniszczyć satelitę przy uderzeniu, podczas gdy mniejsze mogą spowodować znaczne szkody i zagrozić życiu astronautów.

Szczątki koncentrują się na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO), 1,200 km nad powierzchnią Ziemi. Chociaż część śmieci kosmicznych w końcu ponownie przedostaje się do ziemskiej atmosfery i ulega spaleniu, proces ten może trwać latami, a przestrzeń kosmiczną w dalszym ciągu wypełnia się większą ilością śmieci. Zderzenia śmieci kosmicznych mogą spowodować powstanie jeszcze większej liczby fragmentów, zwiększając ryzyko dalszych zderzeń. Zjawisko to, znane jako „syndrom Kesslera”, może sprawić, że LEO będzie tak zatłoczone, że bezpieczne wystrzelenie satelitów i statków kosmicznych stanie się niemożliwe.

Trwają wysiłki mające na celu zmniejszenie ilości śmieci kosmicznych, w latach 1990. NASA wydała wytyczne, a korporacje lotnicze pracują nad mniejszymi statkami kosmicznymi, aby zminimalizować ilość śmieci. Firmy takie jak SpaceX planują wystrzeliwanie satelitów na niższe orbity, aby szybciej się rozpadały, podczas gdy inne opracowują innowacyjne rozwiązania w zakresie wychwytywania śmieci orbitalnych. Środki te są niezbędne do zachowania dostępności i bezpieczeństwa przestrzeni kosmicznej na potrzeby przyszłych poszukiwań i działalności komercyjnej.

Zakłócający wpływ

Międzynarodowe agencje kosmiczne aktywnie pracują nad ograniczeniem ilości śmieci kosmicznych, uznając ich potencjał zakłócania eksploracji kosmosu i działalności komercyjnej. Wytyczne NASA dotyczące ograniczenia ilości śmieci kosmicznych ustanowiły precedens, a korporacje lotnicze skupiają się obecnie na tworzeniu mniejszych statków kosmicznych, które wytwarzałyby mniej śmieci. Współpraca między rządami a firmami prywatnymi napędza innowacje w tej dziedzinie.

Plan SpaceX dotyczący wyniesienia satelitów na niższą orbitę, co umożliwi ich szybszy rozpad, jest jednym z przykładów tego, jak firmy radzą sobie z tym problemem. Inne organizacje badają fascynujące rozwiązania, takie jak sieci, harpuny i magnesy, umożliwiające usidlanie śmieci orbitalnych. Naukowcy z Uniwersytetu Tohoku w Japonii opracowują nawet metodę wykorzystującą wiązki cząstek do spowalniania zanieczyszczeń, powodując ich opadanie i spalanie w atmosferze ziemskiej.

Wyzwanie, jakie stanowią śmieci kosmiczne, to nie tylko problem techniczny; to wezwanie do globalnej współpracy i odpowiedzialnego zarządzania przestrzenią kosmiczną. Opracowywane rozwiązania nie polegają jedynie na sprzątaniu; reprezentują zmianę w podejściu do eksploracji kosmosu, kładąc nacisk na zrównoważony rozwój i współpracę. Destrukcyjny wpływ śmieci kosmicznych jest katalizatorem innowacji, napędzającym rozwój nowych technologii i międzynarodowych standardów zapewniających dalsze bezpieczne użytkowanie przestrzeni kosmicznej.

Konsekwencje śmieci kosmicznych

Szersze konsekwencje śmieci kosmicznych mogą obejmować:

• Możliwości dla istniejących i przyszłych firm kosmicznych w zakresie świadczenia usług ograniczania i usuwania gruzu dla klientów z sektora rządowego i prywatnego.
• Zachęty dla głównych krajów podróżujących w przestrzeń kosmiczną do współpracy w zakresie międzynarodowych standardów i inicjatyw dotyczących łagodzenia skutków i usuwania śmieci kosmicznych.
• Większy nacisk na zrównoważony rozwój i odpowiedzialne wykorzystanie przestrzeni, prowadzący do rozwoju nowych technologii i praktyk.
• Potencjalne ograniczenia przyszłej eksploracji kosmosu i działalności komercyjnej, jeśli śmieci kosmiczne nie będą skutecznie zarządzane.
• Konsekwencje gospodarcze dla branż zależnych od technologii satelitarnych, takich jak telekomunikacja i monitorowanie pogody.
• Większa świadomość społeczna i zaangażowanie w kwestie związane z przestrzenią kosmiczną, sprzyjające szerszemu zrozumieniu zarządzania przestrzenią kosmiczną.
• Potencjał wyzwań prawnych i regulacyjnych w miarę podejmowania przez narody i firmy wspólnej odpowiedzialności za śmieci kosmiczne.
• Potrzeba inwestycji w badania i rozwój w celu opracowania skutecznych rozwiązań w zakresie łagodzenia skutków śmieci kosmicznych.

Pytania do rozważenia

• Czy ludzie mają etyczny obowiązek nie zanieczyszczać kosmosu?
• Kto powinien być odpowiedzialny za usuwanie kosmicznych śmieci: rządy czy firmy lotnicze?