Αποστολή 39 ημερών στον Άρη

Το ταξίδι στον Άρη αρχικά θα χρειαζόταν περίπου 300 ημέρες. Τώρα με τη νέα τεχνολογία των πυραύλων πλάσματος, θα χρειαστεί έξι φορές λιγότερος χρόνος. Αυτό είναι σωστό: μόνο 39 ημέρες στον Άρη.

Αυτό γίνεται εφικτό από τον πύραυλο Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket (VASIMR), ένα προηγμένο διαστημικό σύστημα πρόωσης που χρησιμοποιεί αέριο αργού και ραδιοκύματα με τη μορφή φωτός—μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που βρίσκεται στο διάστημα.

Το έργο, με επικεφαλής τον Frank Chang-Díaz, έναν πρώην αστροναύτη της NASA που έχει πάει στο διάστημα επτά φορές και πέρασε περισσότερες από 1 ώρες στο διάστημα, αναπτύσσεται από την Ad Astra Rocket Co. Η Ad Astra Rocket Co. έχει επενδύσει επί του παρόντος 600 εκατομμύρια δολάρια στο έργο μέχρι στιγμής, αλλά ο Chang-Díaz λέει ότι θα χρειαστούν 30 εκατομμύρια δολάρια για να είναι έτοιμος ο πύραυλος.

«Αυτά τα είδη πυραύλων είναι τέτοια που συνεχίζουν να επιταχύνουν όλη την ώρα», λέει ο Chang-Díaz. «Με άλλα λόγια, είναι σαν να πατάς το γκάζι και να μην το αφήνεις ποτέ».

Ο ήλιος, οι κεραυνοί και οι τηλεοράσεις πλάσματος είναι όλα τα πράγματα που διαθέτουν πλάσμα, ένα από τα πιο σημαντικά μέρη του VASIMR. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα με τη χρήση του πλάσματος: γίνεται εξαιρετικά ζεστό. Στην πραγματικότητα, μπορεί να φτάσει μέχρι και πάνω από 1 εκατομμύριο βαθμούς. Για να καταπολεμηθεί αυτό το φαινόμενο θέρμανσης, το πλάσμα καθοδηγείται κατά μήκος ενός μαγνητικού αγωγού που τελικά το εκτοξεύει έξω από τον πύραυλο, διατηρώντας το αρκετά δροσερό ώστε να λειτουργεί.

Ο νέος πύραυλος πλάσματος κάνει την αποστολή στον Άρη έξι φορές πιο γρήγορα

«Όσο πιο καυτός είναι ο πύραυλος, τόσο καλύτερος είναι ο πύραυλος», λέει ο Chang-Díaz. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείτε να έχετε καμία δομή υλικού κοντά σε αυτό το καυτό πλάσμα. Ευτυχώς, μπορούμε να κρατήσουμε πλάσμα με μαγνητικό πεδίο».

Ο πύραυλος πλάσματος εισάγει περισσότερα από την ικανότητα να φτάσετε στον Άρη πιο γρήγορα. Είναι πιο αποδοτικός ως προς το καύσιμο σε σύγκριση με τον χημικό πύραυλο και αντί να καίει μεγάλη ποσότητα καυσίμου ταυτόχρονα, ο πύραυλος πλάσματος χρησιμοποιεί λίγο καύσιμο που αποβάλλεται με υψηλές ταχύτητες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, ο πύραυλος πλάσματος μπορεί να είναι σε θέση να καθαρίσει τα διαστημικά σκουπίδια που περιφέρονται γύρω από τη Γη, να επισκευάσει δορυφόρους, να κάνει συντήρηση για διαστημικούς σταθμούς, να εκτοξεύσει πόρους στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού συστήματος πιο γρήγορα από τους χημικούς πύραυλους και να εκτρέψει αστεροειδείς που κατευθύνονται στη Γη .

Οι χημικοί πύραυλοι είναι γνωστό ότι ταξιδεύουν με ταχύτητα 40 μιλίων την ώρα, αλλά ο Chang-Díaz λέει ότι αυτός ο νέος πύραυλος θα σπάσει 000 μίλια την ώρα.

Όπως πολλές νέες τεχνολογίες, υπάρχουν και εκείνοι που αντιτίθενται σε αυτήν την ιδέα, συμπεριλαμβανομένου του Robert Zubrin, επικεφαλής της Mars Society. Σε ένα άρθρο με τίτλο «The VASIMR Hoax», ο Zubrin γράφει ότι «δεν υπάρχει καμία απολύτως βάση για να πιστεύουμε στη σκοπιμότητα του φανταστικού συστήματος ισχύος του Chang Diaz».

Ο Zubrin ισχυρίζεται ότι οι πόροι και η τεχνολογία που απαιτούνται για την οριστικοποίηση του VASMIR είναι τόσο ανύπαρκτοι όσο και αναποτελεσματικοί.

«Κανένα σύστημα ηλεκτρικής πρόωσης —ούτε το κατώτερο VASIMR ούτε οι ανώτεροι ανταγωνιστές του με κίνηση ιόντων— δεν μπορεί να επιτύχει γρήγορη μετάβαση στον Άρη», γράφει ο Zubrin. «Η αναλογία ώθησης προς βάρος οποιουδήποτε ρεαλιστικού συστήματος ισχύος (ακόμη και χωρίς ωφέλιμο φορτίο) είναι πολύ χαμηλή».