Πότε θα τελειώσει πραγματικά η Γη;

Το τέλος της Γης και το τέλος της ανθρωπότητας είναι δύο ξεχωριστές έννοιες. Υπάρχουν μόνο τρία πράγματα που θα μπορούσαν να καταστρέψουν τη ζωή στη Γη: ένας αστεροειδής επαρκούς μεγέθους χτυπά τον πλανήτη, ο ήλιος διαστέλλεται σε Κόκκινο Γίγαντα, μετατρέποντας τον πλανήτη σε λιωμένη έρημο ή μια μαύρη τρύπα αιχμαλωτίζει τον πλανήτη.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ωστόσο, ότι αυτές οι πιθανότητες είναι εξαιρετικά απίθανες. τουλάχιστον, όχι στη ζωή μας και στις επόμενες γενιές. Για παράδειγμα, τους τελευταίους μήνες, Ουκρανοί αστρονόμοι ισχυρίστηκαν ότι ένας γιγαντιαίος αστεροειδής, ονόματι 2013 TV135, θα χτυπούσε τη Γη στις 26 Αυγούστου 2032, αλλά η NASA αργότερα κατέρριψε αυτή την υπόθεση, λέγοντας ότι υπάρχει βεβαιότητα 99.9984 τοις εκατό ότι θα χάσει την τροχιά του πλανήτη αφού η πιθανότητα πρόσκρουσης της Γης είναι 1 προς 63000.

Επιπλέον, αυτά τα αποτελέσματα είναι έξω από τα χέρια μας. Ακόμα κι αν ήταν πιθανό ένας αστεροειδής να χτυπήσει τη Γη, ο Ήλιος να τον καταβροχθίσει ή μια μαύρη τρύπα να τον καταπιεί, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα στη δύναμή μας να αποτρέψουμε τέτοια αποτελέσματα. Αντίθετα, ενώ υπάρχουν λιγότεροι από μια χούφτα λόγοι για το τέλος της Γης, υπάρχουν αμέτρητοι, περισσότεροι Πιθανός πιθανότητες που θα μπορούσαν να καταστρέψουν ανθρωπότητα στη Γη όπως την ξέρουμε. Και μπορούμε αποτρέψτε τους.

Αυτή η κατάρρευση περιγράφηκε από το επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the Royal Society ως «σταδιακή κατάρρευση [λόγω] λιμών, επιδημιών και ελλείψεων πόρων [που] προκαλούν αποσύνθεση του κεντρικού ελέγχου εντός των εθνών, σε συνεννόηση με διακοπές του εμπορίου και συγκρούσεων πάνω από ολοένα και πιο τρομακτικές ανάγκες». Ας δούμε αναλυτικά κάθε εύλογη θεωρία.

Ολόκληρη η θεμελιώδης δομή και η φύση της κοινωνίας μας φταίει

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που γράφτηκε από τον Safa Motesharrei, εφαρμοσμένο μαθηματικό του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής-Περιβαλλοντικής Σύνθεσης (SESYNC) και μια ομάδα φυσικών και κοινωνικών επιστημόνων, ο πολιτισμός θα διαρκέσει μόνο για μερικές ακόμη δεκαετίες προτού καταρρεύσει όλα όσα ξέρουμε και αγαπάμε. ".

Η έκθεση κατηγορεί το τέλος του πολιτισμού στη θεμελιώδη δομή και φύση της κοινωνίας μας. Η πτώση των κοινωνικών δομών θα ακολουθήσει όταν οι παράγοντες για την κοινωνική κατάρρευση –πληθυσμός, κλίμα, νερό, γεωργία και ενέργεια– συγκλίνουν. Αυτή η σύγκλιση θα έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον Motesharrei, «την επέκταση των πόρων λόγω της πίεσης που ασκείται στην οικολογική φέρουσα ικανότητα» και την «οικονομική διαστρωμάτωση της κοινωνίας σε [πλούσιους] και [φτωχούς]».

Οι πλούσιοι, που επινοήθηκαν ως «Ελίτ», περιορίζουν τους πόρους που είναι προσβάσιμοι στους φτωχούς, γνωστούς και ως «Μάζες», κάτι που με τη σειρά του αφήνει μια περίσσεια πόρων για τους πλούσιους που είναι αρκετά υψηλή ώστε να τους καταπονεί (υπερχρήση). Έτσι, με την περιορισμένη χρήση των πόρων, η παρακμή των μαζών θα συμβεί πολύ πιο γρήγορα, ακολουθούμενη από την πτώση των Ελίτ, οι οποίες, αρχικά ακμάζουσες, τελικά θα υποκύψουν επίσης στην κατάρρευση.

Η τεχνολογία φταίει

Επιπλέον, ο Motesharrei ισχυρίζεται ότι η τεχνολογία θα καταδικάσει περαιτέρω τον πολιτισμό: «Η τεχνολογική αλλαγή μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της χρήσης των πόρων, αλλά τείνει επίσης να αυξήσει τόσο την κατά κεφαλήν κατανάλωση πόρων όσο και την κλίμακα εξόρυξης πόρων, έτσι ώστε, ελλείψει επιπτώσεων πολιτικής, οι αυξήσεις Η κατανάλωση συχνά αντισταθμίζει την αυξημένη αποδοτικότητα της χρήσης των πόρων».

Επομένως, αυτό το κερδοσκοπικό χειρότερο σενάριο περιλαμβάνει ξαφνική κατάρρευση λόγω λιμού ή κατάρρευση της κοινωνίας λόγω υπερκατανάλωσης φυσικών πόρων. Ποια είναι λοιπόν η θεραπεία; Η μελέτη ζητά την αναγνώριση της επικείμενης καταστροφής από τους πλούσιους και την αναδιάρθρωση της κοινωνίας σε μια πιο δίκαιη ρύθμιση.

Η οικονομική ανισότητα είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί δικαιότερη κατανομή των πόρων και να μειωθεί η κατανάλωση πόρων με τη χρήση λιγότερων ανανεώσιμων πόρων και τη μείωση της πληθυσμιακής αύξησης. Ωστόσο, αυτό αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση. Ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται συνεχώς με ανησυχητικό ρυθμό. Σε περίπου 7.2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σύμφωνα με το Παγκόσμιο Λαϊκό Ρολόι, μια γέννηση συμβαίνει κάθε οκτώ δευτερόλεπτα στη Γη, αυξάνοντας τις απαιτήσεις για προϊόντα και υπηρεσίες και δημιουργώντας περισσότερα απόβλητα και εξάντληση πόρων.

Με αυτόν τον ρυθμό, ο παγκόσμιος πληθυσμός προβλέπεται να αυξηθεί κατά 2.5 δισεκατομμύρια έως το 2050. Και από πέρυσι, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν περισσότερους πόρους από αυτούς που μπορεί να αναπληρώσει η Γη (το επίπεδο των πόρων που απαιτούνται για την υποστήριξη της ανθρωπότητας τώρα είναι περίπου 1.5 Γη, ανεβαίνουν σε 2 Γη πριν από τα μέσα αυτού του αιώνα) και η κατανομή των πόρων είναι προφανώς άνιση και ήταν εδώ και αρκετό καιρό.

Πάρτε τις περιπτώσεις των Ρωμαίων και των Μάγια. Τα ιστορικά δεδομένα δείχνουν ότι η άνοδος και η κατάρρευση των πολιτισμών είναι ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος: «Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και οι εξίσου (αν όχι περισσότερες) προηγμένες αυτοκρατορίες Han, Mauryan και Gupta, καθώς και τόσες πολλές προηγμένες αυτοκρατορίες της Μεσοποταμίας, είναι Όλα μαρτυρούν το γεγονός ότι οι προηγμένοι, εξελιγμένοι, περίπλοκοι και δημιουργικοί πολιτισμοί μπορεί να είναι και εύθραυστοι και μόνιμοι». Επιπλέον, η έκθεση υποστηρίζει ότι «επιτρέπονται να συμβούν ιστορικές καταρρεύσεις από ελίτ που φαίνεται να αγνοούν την καταστροφική τροχιά». Η έκφραση, η ιστορία είναι υποχρεωμένη να επαναληφθεί, είναι αναμφίβολα κατάλληλο και παρόλο που τα προειδοποιητικά σημάδια είναι ξεκάθαρα, μένουν απαρατήρητα λόγω άγνοιας, αφέλειας ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

Μια σειρά περιβαλλοντικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής, ευθύνεται

Η παγκόσμια κλιματική αλλαγή είναι επίσης ένα ανερχόμενο ζήτημα. Οι ειδικοί σε άρθρο του Proceedings of the Royal Society φοβούνται ότι η κλιμάκωση της κλιματικής διαταραχής, η οξίνιση των ωκεανών, οι νεκρές ζώνες των ωκεανών, η εξάντληση των υπόγειων υδάτων και οι εξαφανίσεις φυτών και ζώων είναι επίσης κινητήριες δυνάμεις για την επερχόμενη κατάρρευση της ανθρωπότητας.

Ο βιολόγος της Canadian Wildlife Service, Neil Dawe, επισημαίνει ότι «η οικονομική ανάπτυξη είναι ο μεγαλύτερος καταστροφέας της οικολογίας. Αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορείτε να έχετε μια αναπτυσσόμενη οικονομία και ένα υγιές περιβάλλον κάνουν λάθος. Αν δεν μειώσουμε τους αριθμούς μας, η φύση θα το κάνει για εμάς… Όλα είναι χειρότερα και εξακολουθούμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα. Επειδή τα οικοσυστήματα είναι τόσο ανθεκτικά, δεν επιβάλλουν άμεση τιμωρία στους ηλίθιους».

Άλλες μελέτες, από την KPMG και το Γραφείο Επιστημών της Κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, για παράδειγμα, συμφωνούν με τα ευρήματα του Motesharrei και έχουν προειδοποιήσει ομοίως ότι η σύγκλιση των τροφίμων, του νερού και της ενέργειας θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε κρίσεις. Ορισμένες ενδείξεις πιθανών κινδύνων έως το 2030, σύμφωνα με την KPMG, είναι οι εξής: Πιθανότατα θα υπάρξει μια αύξηση 50% στην παραγωγή τροφίμων για να τροφοδοτηθεί ο απαιτητικός αυξανόμενος πληθυσμός της μεσαίας τάξης. Εκτιμάται ότι θα υπάρχει ένα παγκόσμιο χάσμα 40% μεταξύ προσφοράς και ζήτησης νερού. Ο διεθνής οργανισμός ενέργειας προβλέπει αύξηση της παγκόσμιας ενέργειας κατά 40% περίπου. της ζήτησης, που καθοδηγείται από την οικονομική ανάπτυξη, την αύξηση του πληθυσμού και τις τεχνολογικές εξελίξεις· Περίπου 1 δισεκατομμύριο περισσότεροι άνθρωποι θα ζήσουν σε περιοχές με υδατικό στρες. Οι παγκόσμιες τιμές των τροφίμων θα διπλασιαστούν. Οι συνέπειες της πίεσης στους πόρους θα περιλαμβάνουν πιέσεις σε τρόφιμα και γεωργία, αυξημένη ζήτηση νερού, αυξανόμενη ζήτηση ενέργειας, ανταγωνισμό για μέταλλα και ορυκτά και αυξημένο εθνικισμό των πόρων. Για να μάθετε περισσότερα, κατεβάστε την πλήρη αναφορά εδώ.

Πώς θα μοιάζει λοιπόν η Γη κοντά στο τέλος του πολιτισμού;

Τον Σεπτέμβριο, η NASA δημοσίευσε ένα time-lapse βίντεο που δείχνει πώς το μεταβαλλόμενο παγκόσμιο κλίμα αναμένεται να επηρεάσει τη Γη από τώρα έως το τέλος του 21ου αιώνα. Για να δείτε το βίντεο, κάντε κλικ εδώ. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι θεωρίες δεν είναι ξεχωριστά ζητήματα. αλληλεπιδρούν σε δύο πολύπλοκα συστήματα – τη βιόσφαιρα και το ανθρώπινο κοινωνικοοικονομικό σύστημα – και οι «αρνητικές εκδηλώσεις αυτών των αλληλεπιδράσεων» είναι η τρέχουσα «ανθρώπινη δυσκολία» που οδηγείται από τον υπερπληθυσμό, την υπερκατανάλωση φυσικών πόρων και τη χρήση επιβλαβών για το περιβάλλον τεχνολογιών.