Τι αξίζει πραγματικά η εξερεύνηση του διαστήματος;

Το σύμπαν ήταν πάντα συναρπαστικό. Από τους Μάγια μέχρι τους Αιγύπτιους και τους Έλληνες, η ανάγνωση όσων είναι πέρα ​​από την επίγεια ύπαρξή μας ήταν μια διαδικασία που συνεχίζεται εδώ και χιλιετίες. Έχουμε προχωρήσει πολύ από το να χρησιμοποιήσουμε τα αστέρια για ημερολόγια και θρησκεία. Η προηγμένη τεχνολογία μας επιτρέπει να διερευνούμε και να εξερευνούμε. Θα ήταν κρίμα να μην ψάξουμε, δεδομένου ότι είναι πολύ ανθρώπινο πράγμα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι προοπτικές ανακάλυψης ενός εξωγήινου οργανισμού ή μιας δεύτερης Γης είναι συναρπαστικές. Και συνεχίζουμε να παίρνουμε πιο κοντά. Η ιστορία είναι πλημμυρισμένη από μεγάλα αστρονομικά ανακαλύψεις. Φυσικά, αυτό δεν ήταν χωρίς διαμάχες (όπως γνώριζε πολύ καλά ο Γαλιλαίος). Ωστόσο, η σύγχρονη διαμάχη σχετικά με την εξερεύνηση του διαστήματος δεν είναι θρησκευτική, αλλά κοινωνικοοικονομική.

Πριν γράψω αυτό το άρθρο, είχα τις δικές μου επιφυλάξεις για την εξερεύνηση του διαστήματος. Γιατί να μην επικεντρώσουμε τους πόρους μας στην εξερεύνηση και τη βελτίωση του πλανήτη μας πρώτα; Γιατί να σπαταλάμε πόρους στην προσπάθεια να τοποθετήσουμε οικισμούς στο φεγγάρι ή στον Άρη, όταν δεν μπορούμε καν να κάνουμε σωστή διαχείριση της Γης;

Μια κοινή αντίρρηση πηγαίνει κάπως στο εξής: «Πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε τις δαπάνες δισεκατομμυρίων δολαρίων για ένα ταξίδι στον Άρη, σε μια εποχή που πολλά παιδιά σε αυτή τη Γη πεθαίνουν από την πείνα;» Οι αριθμοί υποστηρίζουν αυτήν την έρευνα. Το ρόβερ του Άρη Curiosity κόστισε πάνω από 2.5 δισεκατομμύρια δολάρια. Ένα παιδί πεθαίνει από την πείνα κάθε πέντε και κάτι δευτερόλεπτα. Όταν αυτά τα δύο γεγονότα τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο, μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι θα μπορούσαν να κάνουν μερικά δισεκατομμύρια δολάρια. Σύμφωνα με το The Borgen Project, θα χρειάζονταν 30 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για να τεθεί τέλος στην παγκόσμια πείνα. Ο προϋπολογισμός της NASA είναι περίπου 18 δισεκατομμύρια ετησίως. Σίγουρα, εάν η εξερεύνηση του διαστήματος σταματούσε και τα χρήματα ανακατανεμηθούν, θα μπορούσε να τεθεί το σημαντικότερο πρόβλημα στην επίλυση του προβλήματος της πείνας στον κόσμο.

Ακόμη και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ αντέτεινε: «Αν το έθνος μας μπορεί να ξοδεύει 35 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο για να πολεμήσει έναν άδικο, κακό πόλεμο στο Βιετνάμ και 20 δισεκατομμύρια δολάρια για να βάλει έναν άνθρωπο στο φεγγάρι, μπορεί να ξοδέψει δισεκατομμύρια δολάρια για να βάλει τα παιδιά του Θεού στα πόδια τους. εδώ στη γη». 

Είναι όμως μια τέτοια σύγκριση άξια συζήτησης ή είναι non sequitur;

Βάζοντας τους αριθμούς στο πλαίσιο

Στην πραγματικότητα, είναι πραγματικά τόσο πολύ ο προϋπολογισμός της NASA; Αποτελεί μόνο το 0.5 τοις εκατό του ετήσιου ομοσπονδιακού προϋπολογισμού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ύψους περίπου 3.5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Δεν είναι σχεδόν τίποτα σε σύγκριση με τα 737 δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανώνται ετησίως για την Άμυνα. Δεν θα ήταν καλύτερο να καταργηθεί αυτό το μέρος του εθνικού προϋπολογισμού;

Σίγουρα, αν υπήρχε η πολιτική βούληση, οι ηγέτες του κόσμου θα μπορούσαν να ενωθούν για να απαλλαγούν από όλα τα κακά άτομα που προκάλεσαν και να διορθώσουν όλα τα λάθη που έγιναν στη συνεχιζόμενη ιστορία της ανθρωπότητας. Η πραγματικότητα είναι ότι μια τέτοια πραγματικότητα δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, αφού θα συνεπαγόταν μια πλήρη αναμόρφωση του παγκόσμιου κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Η ανισότητα είναι συνέπεια του καπιταλισμού, αλλά δεν φαίνεται υπερβολικό να ξοδέψεις περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια για να διορθώσεις τα πράγματα; Ωστόσο, τα κύρια ζητήματα που μαστίζουν τον σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας είναι ιστορικά και πολιτικά, ζητήματα που τα χρήματα δεν πρόκειται να λύσουν απλά. Η εκτροπή όλων των κονδυλίων που διατίθενται για την κατανομή του διαστήματος προς την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προβλημάτων δεν θα έκανε και τόσο πολύ, εκτός από το να μας στερήσει την επιστημονική γνώση για το διάστημα.

Το θέμα είναι ότι τα χρήματα που διατίθενται για την εξερεύνηση του διαστήματος δεν πρέπει να ξεχωρίζουν για να βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων του κόσμου ή ενός έθνους. Στην Αμερική, σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ξοδεύονται κάθε χρόνο σε κατοικίδια, παιχνίδια, τυχερά παιχνίδια, αλκοόλ και καπνό. Ίσως οι άνθρωποι θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν αυτά τα χρήματα για τους φτωχούς αντί για τις κακές τους συνήθειες. Η εξερεύνηση του διαστήματος δεν πρέπει να είναι αποδιοπομπαίος τράγος μόνο και μόνο επειδή είναι απόκοσμος. Η κατανόηση του χώρου είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της θέσης μας μέσα σε αυτόν. Χωρίς αμφιβολία, η προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων του κόσμου είναι μια ευγενής και δίκαιη αιτία. Αλλά το να καταπνίξουμε τις γνώσεις μας για το σύμπαν δεν είναι ο σωστός τρόπος.

Ώρα να αυξηθεί ο προϋπολογισμός

Αν το δούμε από την άλλη πλευρά, για κάθε ένα δολάριο που ξοδεύει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στη NASA, περίπου 100 δολάρια δαπανώνται σε κοινωνικά προγράμματα. Η ανακατανομή έστω και ενός τοις εκατό αυτού προς εξερεύνηση του διαστήματος θα διπλασίαζε τον προϋπολογισμό της NASA. Αυτό θα δημιουργούσε ένα ισχυρότερο διαστημικό πρόγραμμα, όπου η έρευνα και η ανάπτυξη θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις καθώς και επιστημονικές ανακαλύψεις σχετικές με την ανθρωπότητα και τη Γη. Ο καθένας μπορεί να δει πόσο αποτελεσματικοί ήταν οι δορυφόροι εκσυγχρονισμός και παγκοσμιοποίηση της κοινωνίας.

Από αυτή την άποψη, τα κονδύλια για την εξερεύνηση του διαστήματος θα πρέπει να αυξηθούν! Σκεφτείτε τι έχει γίνει μέχρι τώρα και πόσο φθηνό ήταν. Υπενθυμίζουμε ότι το Curiosity κόστισε μόνο 2.5 δισεκατομμύρια δολάρια. Και δείτε πόσο εντυπωσιακό ήταν το rover μέχρι στιγμής στα δύο χρόνια του στον Άρη. Αντί να ρωτάμε γιατί δαπανώνται χρήματα για την εξερεύνηση του διαστήματος όταν υπάρχουν άλλες πιεστικές ανάγκες, θα πρέπει να ρωτάμε γιατί δεν δαπανώνται περισσότερα χρήματα! Κάποια δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο χρηματοδοτούν την ανάβασή μας στο διάστημα. Ήρθε η ώρα για περισσότερα από αυτά.

Ο προϋπολογισμός του 2015 για τη NASA ήταν ελαφρώς μειωμένη. Το πρόγραμμα του λεωφορείου για την προσγείωση ενός διαστημόπλοιου σε έναν αστεροειδή ακυρώθηκε. Η χρηματοδότηση της επιστήμης της γης και της πλανητικής επιστήμης έχει μειωθεί κατά δεκάδες εκατομμύρια. Η καινοτομία και η εκπαίδευση περικόπτονται. Το μέλλον για τους νέους επιστήμονες και τους εξερευνητές του διαστήματος δεν φαίνεται λαμπρό.

Οι περικοπές στις διαστημικές επιστήμες θα κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Απλά ρώτα Μπιλ Νέι, διάσημος δημοφιλής επιστήμονας και Διευθύνων Σύμβουλος της The Planetary Society. Σε μια ανοιχτή επιστολή προς τον Μπαράκ Ομπάμα, δηλώνει με πάθος: "Το τμήμα πλανητικών επιστημών του διαστημικού προγράμματος καταφέρνει εξαιρετικά πράγματα, γιατί είναι εξαιρετικό. Θέλουμε να αναζητήσουμε σημάδια ζωής σε άλλους κόσμους... Μια τέτοια ανακάλυψη θα ήταν εκπληκτική. θα άλλαζε, όπως τόσες πολλές αστρονομικές ανακαλύψεις, την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας... [S]η υποστήριξη ενός ισχυρού διαστημικού προγράμματος αυξάνει τις προσδοκίες όλων για το τι είναι δυνατό. Με ένα διαστημικό πρόγραμμα, όλοι στην κοινωνία μας πιστεύουν και αναμένουν ότι οποιοδήποτε Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε μπορεί να λυθεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το διάστημα και κάποιοι έχουν πάθος να το μελετούν. Θα ήταν κρίμα να αρνηθούμε αυτό το προνόμιο, ειδικά όταν έχουν απομείνει τόσα πολλά πλούτη προς ανακάλυψη."

Η ομορφιά του διαστήματος

Με όλα αυτά που λέγονται, ξεχάστε για λίγο το χρηματικό κόστος. Ξεχάστε τα logistics και τους αριθμούς και όλα τα καλά και τα κακά και τι όχι. Ξεχάστε την πολιτική και την πραγματιστική. Ξεχάστε πόσο ωφέλιμη ή όχι είναι η εξερεύνηση του διαστήματος για την ανθρωπότητα. Αυτό που με έκανε να αλλάξω γνώμη για την εξερεύνηση του διαστήματος δεν ήταν μια συζήτηση αριθμών. Ήταν η υπενθύμιση ότι η εξερεύνηση του σύμπαντος είναι πολύ ωραία. Το να μάθουμε περισσότερα για το μέρος στο οποίο βρισκόμαστε, από τη φυσική όλων μέχρι την ανακάλυψη αστρικών δομών, προκαλεί δέος και απίστευτο. Το να μπορούμε να προσγειωθούμε στους γειτονικούς μας πλανήτες ή να κοιτάμε εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στο παρελθόν δεν είναι μικρό κατόρθωμα.

Παρακολούθησα το blog Κακή Αστρονομία, συγγραφέας του Phil Plait στο περιοδικό Slate, εδώ και μερικά χρόνια. Το πάθος του για την αστρονομία και τις επιστήμες της γης είναι εκπληκτικό. Κάθε ανάρτηση αποπνέει ενθουσιασμό. Ως ένα μικρό δείγμα, δείτε τι θα μας έλειπε αν δεν εξερευνούσαμε ποτέ το διάστημα με κανένα απολύτως μέσο. Αναμφίβολα, αξίζει να δείτε αυτές τις αναρτήσεις:

1) ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ: Είχατε το "άγιο ουάου" σας! στιγμή για την ημέρα; Οχι? Τότε άσε με να σε βοηθήσω. Παρουσίαση ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας. Και ρε αγόρι, είναι μια παρουσίαση!
2) Ο πλησιέστερος γνωστός εξωπλανήτης; Μπορεί …: Τα έχουμε βρει γύρω από μακρινά αστέρια εκατοντάδες έτη φωτός μακριά, και μερικά πολύ πιο κοντά. Και αυτό μας φέρνει σε μόλις ανακοινώθηκε ένας πρόσφατα ανακαλυφθείς πλανήτης: Gliese 15Ab.
3) Ένα πεθαμένο αστέρι δημιουργεί ένα λουλούδι στο διάστημα: Από όλα τα πλανητικά νεφελώματα στον ουρανό, κανένα δεν είναι πιο διάσημο από το M57, το Νεφέλωμα του Δακτυλίου.
4) Ραντεβού με ένα αστέρι … μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, στην πραγματικότητα: Τα σφαιρικά σμήνη είναι πολύ δροσερά. Για ένα πράγμα, είναι πανέμορφα. Έχω αποδείξεις!
5) Η θέση μας στο Σύμπαν: Καλώς ήρθατε στα Λανιάκεια: Laniakea (la-NEE-uh-KAY-uh νομίζω ότι είναι πολύ κοντά στο πώς το προφέρετε), ένα γαλαξιακό υπερσμήνη.

Εάν η ομορφιά και το μεγαλείο, το δέος και η μεγαλοπρέπεια αυτών των εικόνων δεν σας πείσουν, δεν είμαι σίγουρος ότι τίποτα δεν θα πείσει. Το σύμπαν μας είναι μεγάλο και είμαστε μόνο ένα μικρό μέρος του.

Ένα κομμάτι που μας αγοράζει το Σύμπαν

Αυτό που δαπανάται για την εξερεύνηση του διαστήματος είναι ελάχιστο και οι προοπτικές είναι συναρπαστικές. Η απάντηση στις ερωτήσεις που ήταν μέρος της ανθρώπινης ψυχής είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι. Είναι αυτό που οδηγεί την τεχνολογική πρόοδο. Και τα αποτελέσματα ήταν ρηξικέλευθος και πολύ κουλ.