کوانتوم ران

اعتبار تصویر: کوانتوم ران

جنوب شرقی آسیا؛ فروپاشی ببرها: ژئوپلیتیک تغییرات آب و هوا

دیوید تال، ناشر، آینده پژوه
DavidTalWrites
لینک

سه شنبه، 09/15/2020 - 12:46

این پیش‌بینی نه چندان مثبت بر ژئوپلیتیک آسیای جنوب شرقی تمرکز خواهد کرد زیرا به تغییرات آب و هوایی بین سال‌های 2040 تا 2050 مربوط می‌شود. همانطور که در ادامه می‌خوانید، آسیای جنوب شرقی را خواهید دید که با کمبود مواد غذایی، طوفان‌های استوایی خشونت‌آمیز، و ظهور رژیم های استبدادی در سراسر منطقه. در همین حال، ژاپن و کره جنوبی را نیز خواهید دید (که به دلایلی که بعداً توضیح داده شد آنها را در اینجا اضافه می کنیم) در حال بهره مندی از مزایای منحصر به فرد از تغییرات آب و هوایی، تا زمانی که آنها روابط رقابتی خود را با چین و کره شمالی عاقلانه مدیریت کنند.

اما قبل از شروع، اجازه دهید چند چیز را روشن کنیم. این عکس فوری - این آینده ژئوپلیتیکی آسیای جنوب شرقی - از هوا بیرون کشیده نشد. هر چیزی که می خواهید بخوانید بر اساس کار پیش بینی های دولتی در دسترس عموم از ایالات متحده و بریتانیا، مجموعه ای از اندیشکده های خصوصی و وابسته به دولت، و همچنین کار روزنامه نگاران، از جمله گوین دایر، است. نویسنده ای برجسته در این زمینه پیوندهای بسیاری از منابع مورد استفاده در پایان فهرست شده است.

علاوه بر این، این عکس فوری نیز بر اساس فرضیات زیر است:

سرمایه‌گذاری‌های دولتی در سراسر جهان برای محدود کردن یا معکوس کردن تغییرات آب و هوایی در حد متوسط تا غیرموجود باقی خواهند ماند.
هیچ تلاشی برای مهندسی زمین سیاره ای انجام نشده است.
فعالیت خورشیدی خورشید پایین نمی آید وضعیت فعلی آن، در نتیجه دمای جهانی را کاهش می دهد.
هیچ پیشرفت قابل توجهی در انرژی همجوشی اختراع نشده است و هیچ سرمایه گذاری در مقیاس بزرگ در سطح جهانی در زیرساخت های ملی نمک زدایی و کشاورزی عمودی انجام نشده است.
تا سال 2040، تغییرات اقلیمی به مرحله ای می رسد که غلظت گازهای گلخانه ای (GHG) در جو از 450 قسمت در میلیون فراتر می رود.
شما مقدمه ما را در مورد تغییرات اقلیمی و تأثیرات نه چندان خوبی که بر آب آشامیدنی، کشاورزی، شهرهای ساحلی و گونه‌های گیاهی و جانوری ما خواهد گذاشت، می‌خوانید.

با در نظر گرفتن این مفروضات، لطفا پیش بینی زیر را با دید باز بخوانید.

آسیای جنوب شرقی در زیر دریا غرق می شود

در اواخر دهه 2040، تغییرات اقلیمی منطقه را به حدی گرم خواهد کرد که کشورهای جنوب شرقی آسیا مجبور به مبارزه با طبیعت در چندین جبهه خواهند شد.

بارندگی و غذا

در اواخر دهه 2040، بخش اعظم آسیای جنوب شرقی - به ویژه تایلند، لائوس، کامبوج و ویتنام - کاهش شدید سیستم رودخانه مکونگ مرکزی خود را تجربه خواهند کرد. با توجه به اینکه مکونگ اکثریت این کشورها را از کشاورزی و ذخایر آب شیرین تغذیه می کند، مشکلی است.

چرا این اتفاق می افتد؟ زیرا رودخانه مکونگ تا حد زیادی از هیمالیا و فلات تبت تغذیه می شود. در طول دهه‌های آینده، تغییرات آب و هوایی به تدریج در یخچال‌های باستانی که در بالای این رشته‌کوه‌ها نشسته‌اند، از بین خواهد رفت. در ابتدا، افزایش گرما باعث سیل شدید تابستانی دهه‌ها می‌شود زیرا یخچال‌ها و برف‌ها در رودخانه‌ها ذوب می‌شوند و به کشورهای اطراف متورم می‌شوند.

اما زمانی که روزی فرا رسد (اواخر دهه 2040) که هیمالیا به طور کامل از یخچال های طبیعی خود خلع شود، مکونگ در سایه ای از خود سابق خود فرو می ریزد. به این موارد اضافه کنید که گرم شدن آب و هوا بر الگوهای بارندگی منطقه تأثیر می گذارد و دیری نمی گذرد که این منطقه خشکسالی های شدید را تجربه می کند.

با این حال، کشورهایی مانند مالزی، اندونزی و فیلیپین تغییر چندانی در بارندگی خواهند داشت و برخی مناطق حتی ممکن است افزایش رطوبت را تجربه کنند. اما صرف نظر از میزان بارندگی که هر یک از این کشورها دریافت می کنند (همانطور که در مقدمه تغییر اقلیم مورد بحث قرار گرفت)، گرم شدن آب و هوا در این منطقه همچنان آسیب جدی به سطح کل تولید مواد غذایی آن وارد می کند.

این مهم است زیرا منطقه جنوب شرقی آسیا مقدار قابل توجهی از برداشت برنج و ذرت جهان را پرورش می دهد. افزایش دو درجه سانتیگراد می تواند منجر به کاهش کلی تا 30 درصد یا بیشتر در برداشت شود و به توانایی منطقه برای تغذیه خود و توانایی آن در صادرات برنج و ذرت به بازارهای بین المللی آسیب برساند (که منجر به افزایش قیمت این مواد غذایی اصلی می شود. در سطح جهانی).

به یاد داشته باشید، برخلاف گذشته ما، کشاورزی مدرن برای رشد در مقیاس صنعتی به گونه های نسبتا کمی گیاهی متکی است. ما محصولات را اهلی کرده‌ایم، چه در طول هزاران سال، چه از طریق پرورش دستی یا ده‌ها سال دستکاری ژنتیکی، و در نتیجه آنها فقط زمانی می‌توانند جوانه بزنند و رشد کنند که دما فقط «گلدیلوک» باشد.

به عنوان مثال، مطالعاتی که توسط دانشگاه ریدینگ انجام می شود دریافتند که دو گونه از گونه‌های برنج که به طور گسترده رشد می‌کنند، دشت‌ها هستند Indica و مرتفع به ژاپونی، در برابر دماهای بالاتر بسیار آسیب پذیر بودند. به طور خاص، اگر دما در مرحله گلدهی بیش از 35 درجه سانتیگراد باشد، گیاهان عقیم می شوند و دانه های کمی ارائه می دهند. بسیاری از کشورهای گرمسیری که برنج غذای اصلی آنهاست، در حال حاضر در لبه این منطقه دمایی گلدیلاک قرار دارند، بنابراین هر گونه گرم شدن بیشتر می تواند به معنای فاجعه باشد.

سیکلون

آسیای جنوب شرقی در حال حاضر با طوفان های استوایی سالانه مواجه است که برخی سال ها بدتر از سایرین است. اما با گرم شدن آب و هوا، این رویدادهای آب و هوایی بسیار شدیدتر خواهند شد. هر یک درصد گرم شدن آب و هوا معادل تقریباً 15 درصد بارندگی بیشتر در جو است، به این معنی که این طوفان های استوایی پس از برخورد با خشکی از آب بیشتری تغذیه می کنند (یعنی بزرگتر می شوند). کوبیدن سالانه این طوفان‌های خشن، بودجه دولت‌های منطقه برای بازسازی و استحکامات آب‌وهوایی را کاهش می‌دهد و همچنین می‌تواند منجر به فرار میلیون‌ها آواره آب‌وهوایی به مناطق داخلی این کشورها شود و انواع سردردهای لجستیکی ایجاد کند.

شهرهای در حال غرق شدن

گرم شدن آب و هوا به معنای ذوب شدن صفحات یخی بیشتر از گرینلند و قطب جنوب در دریا است. این، به‌علاوه این واقعیت که اقیانوس گرم‌تر متورم می‌شود (یعنی آب گرم منبسط می‌شود، در حالی که آب سرد به یخ منقبض می‌شود)، به این معنی است که سطح دریا به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. این افزایش برخی از پرجمعیت ترین شهرهای آسیای جنوب شرقی را در معرض خطر قرار می دهد، زیرا بسیاری از آنها در سطح دریا یا زیر سطح دریا 2015 قرار دارند.

بنابراین تعجب نکنید اگر روزی در اخبار بشنوید که یک طوفان شدید توانسته است به اندازه‌ای آب دریا را جذب کند که به طور موقت یا برای همیشه یک شهر را غرق کند. برای مثال بانکوک می تواند باشد زیر دو متر آب تا اوایل سال 2030 نباید هیچ مانع سیل برای محافظت از آنها ساخته شود. رویدادهایی مانند این می‌توانند حتی بیشتر پناهندگان آب و هوایی آواره را برای دولت‌های منطقه ایجاد کنند تا از آنها مراقبت کنند.

تضاد

پس بیایید مواد بالا را با هم بچینیم. ما جمعیت رو به رشدی داریم - تا سال 2040، 750 میلیون نفر در آسیای جنوب شرقی زندگی خواهند کرد (633 میلیون نفر تا سال 2015). ما به دلیل برداشت های ناموفق ناشی از آب و هوا، عرضه غذایی رو به کاهش خواهیم داشت. ما میلیون ها آواره آب و هوایی را به دلیل طوفان های استوایی خشونت آمیز فزاینده و طغیان دریا در شهرهای پایین تر از سطح دریا خواهیم داشت. و دولت‌هایی خواهیم داشت که بودجه‌شان به دلیل پرداخت هزینه‌های سالانه امدادرسانی در بلایای طبیعی فلج می‌شود، به‌ویژه که درآمدهای کمتر و کمتری از کاهش درآمد مالیاتی شهروندان آواره و صادرات مواد غذایی جمع‌آوری می‌کنند.

احتمالاً می‌توانید ببینید که این به کجا می‌رود: ما میلیون‌ها نفر گرسنه و مستأصل خواهیم داشت که به‌طور موجهی از عدم کمک دولت‌هایشان عصبانی هستند. این محیط احتمال شکست دولت ها را از طریق شورش مردمی و همچنین افزایش دولت های اضطراری تحت کنترل ارتش در سراسر منطقه افزایش می دهد.

ژاپن، سنگر شرقی

بدیهی است که ژاپن بخشی از آسیای جنوب شرقی نیست، اما در اینجا تحت فشار قرار گرفته است زیرا آنقدر برای این کشور اتفاق نخواهد افتاد که مقاله خود را تضمین کند. چرا؟ زیرا ژاپن به لطف جغرافیای منحصر به فردش دارای آب و هوای معتدل خواهد بود که تا دهه 2040 نیز معتدل خواهد بود. در واقع، تغییرات آب و هوایی ممکن است از طریق فصول رشد طولانی‌تر و افزایش بارندگی به ژاپن کمک کند. و از آنجایی که ژاپن سومین اقتصاد بزرگ جهان است، می‌تواند به راحتی از عهده ایجاد موانع سیل‌آمیزی پیچیده برای محافظت از شهرهای بندری خود برآید.

اما در مواجهه با بدتر شدن آب و هوای جهان، ژاپن می تواند دو راه را در پیش بگیرد: گزینه ایمن این است که گوشه نشین شود و خود را از مشکلات دنیای اطراف جدا کند. از سوی دیگر، ممکن است از تغییرات آب و هوایی به عنوان فرصتی برای تقویت نفوذ منطقه‌ای خود با استفاده از اقتصاد و صنعت نسبتاً باثبات خود برای کمک به همسایگان خود برای مقابله با تغییرات اقلیمی، به‌ویژه از طریق تأمین مالی موانع سیل و تلاش‌های بازسازی، استفاده کند.

اگر ژاپن این کار را انجام دهد، سناریویی است که آن را در رقابت مستقیم با چین قرار می دهد، چینی که این ابتکارات را تهدیدی نرم برای تسلط منطقه ای خود می بیند. این امر ژاپن را مجبور می کند تا ظرفیت نظامی خود (به ویژه نیروی دریایی خود) را برای دفاع در برابر همسایه جاه طلب خود بازسازی کند. در حالی که هیچ یک از طرفین قادر به تحمل یک جنگ همه جانبه نخواهد بود، پویایی ژئوپلیتیک منطقه متشنج تر می شود، زیرا این قدرت ها برای کسب منافع و منابع از همسایگان خود در جنوب شرقی آسیا که آب و هوا آسیب دیده اند، رقابت می کنند.

کره جنوبی و شمالی

کره ها به همان دلیلی که ژاپن در اینجا تحت فشار قرار می گیرند. کره جنوبی در مورد تغییرات اقلیمی از مزایای مشابه ژاپن برخوردار خواهد بود. تنها تفاوت این است که پشت مرز شمالی آن همسایه ای ناپایدار مجهز به سلاح هسته ای قرار دارد.

اگر کره شمالی تا اواخر دهه 2040 نتواند اقدام خود را برای تغذیه و محافظت از مردمش در برابر تغییرات آب و هوایی جمع کند، در آن صورت (به خاطر ثبات) کره جنوبی احتمالاً با کمک های غذایی نامحدود وارد عمل خواهد شد. این کشور مایل به انجام این کار است زیرا برخلاف ژاپن، کره جنوبی نمی تواند ارتش خود را علیه چین و ژاپن افزایش دهد. علاوه بر این، مشخص نیست که آیا کره جنوبی قادر خواهد بود به طور مداوم به حمایت از ایالات متحده وابسته باشد که با آن مواجه خواهد شد. مسائل آب و هوایی خودش.

دلایل امید

اول، به یاد داشته باشید که آنچه که به تازگی خوانده اید فقط یک پیش بینی است، نه یک واقعیت. این همچنین یک پیش‌بینی است که در سال 2015 نوشته شده است. از هم اکنون تا دهه 2040 چیزهای زیادی می‌تواند اتفاق بیفتد و خواهد شد تا به تأثیرات تغییرات آب و هوایی پرداخته شود (بسیاری از آنها در نتیجه‌گیری مجموعه توضیح داده خواهد شد). و مهمتر از همه، پیش بینی های ذکر شده در بالا تا حد زیادی با استفاده از فناوری امروز و نسل امروز قابل پیشگیری هستند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه تغییرات آب و هوایی ممکن است بر سایر مناطق جهان تأثیر بگذارد یا برای آشنایی با اقداماتی که می توان برای کاهش و در نهایت معکوس کردن تغییرات آب و هوا انجام داد، مجموعه ما در مورد تغییرات آب و هوا را از طریق پیوندهای زیر بخوانید: