آیا پهپادهای هوایی به ماشین پلیس آینده تبدیل خواهند شد؟

در حالی که برادر بزرگ به ردیابی سوء استفاده های بیهوده ستارگان تلویزیون واقعیت تقلیل یافته است، دولت اورول، همانطور که در رمان 1984 تصور می شود، به نظر می رسد بیشتر به واقعیت امروزی ما تبدیل می شود. حداقل در چشم بسیاری از کسانی که به برنامه های نظارتی NSA به عنوان پیشگام Newspeak و Thought Police اشاره می کنند.

اونوقت درسته؟ آیا سال 2014 واقعاً سال 1984 جدید است؟ یا اینها صرفاً اغراق‌هایی است که توسط افراد ساده لوح، بازی با تئوری‌های توطئه، ترس و روایت‌های رمان‌های دیستوپیایی انجام می‌شود. شاید این تدابیر جدید، سازگاری‌های لازم برای تأمین امنیت در چشم‌انداز جهانی‌سازی شده همیشه در حال تغییر ما باشد، جایی که در غیر این صورت به تروریسم پنهان و تهدیدات تحقق‌نشده اجازه داده می‌شود آزادانه حکومت کنند.

بدون شک، مسائل پیچیده و بدون پاسخ ساده قابل تشخیص است.

با این حال یک چیز همچنان صادق است. تاکنون برنامه‌های نظارتی، مانند ردیابی تماس‌های تلفنی و دسترسی به ابرداده‌های اینترنتی، عمدتاً به‌طور نامشهود در طیف تقریباً متافیزیکی امنیتی وجود داشته‌اند. حداقل برای متوسط ​​فرار از آسیاب جو بلو.

با این حال، همه چیز در حال تغییر است، زیرا به زودی تغییرات در چهره شما بسیار بیشتر خواهد شد.

با استفاده گسترده از وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (پهپادها) در خاورمیانه و آینده اجتناب ناپذیر حمل و نقل خودران خودران، پهپادها ممکن است جایگزین خودروهای پلیس شوند که در حال حاضر در خیابان ها پرسه می زنند.

آینده ای را تصور کنید که در آن هواپیماهای بدون خلبان بر روی آسمان مانور دهند و کارآگاهی را انجام دهند. آیا این روند مبارزه با جرم و جنایت را به سمت بهتر شدن تغییر می دهد و پلیس را در این فرآیند بسیار کارآمدتر و مؤثرتر می کند؟ یا به سادگی بستر دیگری را برای نقض قوانین دولتی فراهم می کند زیرا هواپیماهای بدون سرنشین بالای پشت بام ها شناور می شوند و از زندگی مردم جاسوسی می کنند.

شهرستان مسا – خانه جدید پهپاد

شاید تعجب کنید که بشنوید هواپیماهای بدون سرنشین تا حدودی در حوزه کار پلیس امروزی، به ویژه در بخش شریف در مسا کانتی، کلرادو، سروصدا کرده اند. از ژانویه 2010، این وزارتخانه 171 ساعت پرواز را با دو هواپیمای بدون سرنشین خود ثبت کرده است.

طول کمی بیش از یک متر و وزن کمتر از پنج کیلوگرم، دو پهپاد فالکون در دفتر کلانتر بسیار متفاوت از پهپادهای نظامی Predator هستند که در حال حاضر در جنگ خلیج فارس استفاده می شوند.

هواپیماهای بدون سرنشین شریف کاملاً غیرمسلح و بدون سرنشین، تنها به دوربین‌های با وضوح بالا و فناوری‌های تصویربرداری حرارتی مجهز هستند.

با این حال فقدان قدرت شلیک آنها لزوماً آنها را کمتر ترسناک نمی کند. در حالی که بن میلر (مدیر برنامه) اصرار دارد که نظارت بر شهروندان نه بخشی از دستور کار است و نه از نظر لجستیکی قابل قبول است، آیا واقعاً می توانیم به او اعتماد کنیم؟ یک مجموعه دوربین خوب تمام چیزی است که برای جاسوسی از مردم نیاز دارید. درست؟

خب نه. نه دقیقا.

دوربین‌هایی که در حال حاضر روی پهپادهای فالکون نصب شده‌اند، به‌جای بزرگ‌نمایی در پنجره‌های آپارتمان، برای گرفتن عکس‌های هوایی بزرگ مناظر بسیار مناسب‌تر هستند.

فناوری دید حرارتی هواپیما نیز مجموعه ای از محدودیت های خاص خود را دارد. میلر در نمایشی برای مجله Air & Space نشان داد که چگونه دوربین‌های حرارتی فالکون حتی نمی‌توانند تشخیص دهند فردی که روی صفحه ردیابی می‌شود مرد یا زن است. خیلی کمتر، هویت او را رمزگشایی کنید.

بنابراین پهپادهای فالکون قادر به سرنگونی مجرمان یا شناسایی فردی در میان جمعیت نیستند. در حالی که این باید تا حدودی ترس های عمومی را کاهش دهد و اظهارات میلر را مجدداً تأیید کند، این سؤال را ایجاد می کند.

اگر نظارت نبود، بخش کلانتر از هواپیماهای بدون سرنشین برای چه استفاده می کرد؟

آنها به چه دردی می خورند؟

خوب، یک امید بزرگ این است که آنها تلاش‌ها در این شهرستان را با مأموریت‌های جستجو و نجات تکمیل کنند. این پهپادهای کوچک، لمسی و بدون سرنشین می توانند به شناسایی و نجات کسانی که در بیابان گم شده اند یا در آوار پس از یک بلای طبیعی گیر افتاده اند، کمک کنند. به ویژه هنگامی که هواپیماها یا خودروهای سرنشین دار در غیر این صورت از کاوش در یک منطقه به دلیل زمین یا اندازه وسیله نقلیه محدود می شوند. همه بدون هیچ خطری برای کسانی که دستگاه را هدایت می کنند.

پهپادها با قابلیت پرواز مستقل از طریق یک الگوی شبکه از پیش برنامه ریزی شده، می توانند در تمام ساعات روز پشتیبانی دائمی را برای پلیس فراهم کنند. این امر به ویژه در مواردی که افراد ناپدید شده هستند مفید خواهد بود، زیرا هر ساعت برای نجات یک زندگی حساب می شود.

علاوه بر این، با توجه به اینکه هزینه برنامه هواپیمای بدون سرنشین کلانتر از زمان آغاز به کار آن در سال 10,00، بین 15,000 تا 2009 هزار دلار بوده است، همه نشانه‌ها نشان می‌دهند که بله، زیرا پیشرفت فن‌آوری مقرون‌به‌صرفه که به تقویت تلاش‌های پلیس و تیم نجات کمک می‌کند، باید حتما اجرا شود. 
اگرچه همه چیز همیشه به این سادگی نیست.

در حالی که پهپادها به دفتر شریف یک جفت چشم اضافی در آسمان می دهند، اما زمانی که به ماموریت های جستجو و نجات واقعی اختصاص داده می شوند، ثابت شده اند که کمتر از آن ثابت شده اند.

در دو تحقیق جداگانه در سال گذشته - یکی شامل کوهنوردان گمشده و دیگری، یک زن انتحاری که ناپدید شد - پهپادهای مستقر در یافتن محل اختفای مفقودان ناموفق بودند.

میلر اعتراف می کند: "ما هنوز کسی را پیدا نکرده ایم." در ادامه اعتراف می‌کنم: «چهار سال پیش همه اینطور فکر می‌کردم که خیلی خوب است. ما دنیا را نجات خواهیم داد.' اکنون متوجه شدم که ما دنیا را نجات نمی دهیم، ما فقط چندین تن پول پس انداز می کنیم."

یکی دیگر از عوامل محدود کننده عمر باتری پهپاد است. پهپادهای فالکون فقط می‌توانند حدود یک ساعت قبل از فرود و شارژ شدن پرواز کنند.

با این حال، با وجود شکست در یافتن افراد ناپدید شده، پهپادها وسعت عظیمی از زمین را پوشش دادند که در غیر این صورت نیاز به ساعت های انسانی بیشماری برای تکرار داشت. به طور کلی کمک به تسریع تلاش های پلیس و صرفه جویی در وقت گرانبها. و با توجه به هزینه های عملیاتی برای فالکون بین 3 تا 10 درصد از هزینه های یک هلیکوپتر، ادامه سرمایه گذاری در این پروژه مطمئناً منطقی است.

بر اساس نظرسنجی موسسه نظرسنجی دانشگاه مونموث، همراه با حمایت عمومی قوی از استفاده از پهپادها به عنوان "ابزار جستجو و نجات"، پذیرش توسط پلیس و نیروهای امدادی تنها در زمان افزایش می یابد - صرف نظر از این واقعیت که در حال حاضر پهپادهای فالکون از نظر کارآیی یک کیسه مختلط هستند.

ادارات کلانتری با قابلیت گرفتن عکس های هوایی از پهپادهای خود برای ثبت تصاویر صحنه های جنایت نیز استفاده کرده اند. این عکس‌ها که پس از آن توسط متخصصان بر روی کامپیوتر جمع‌آوری و رندر شدند، به مجریان قانون اجازه می‌دهند تا جنایت را از زاویه‌ای کاملاً جدید ببینند.

تصور کنید پلیس به مدل‌های تعاملی سه بعدی دقیقی از محل و نحوه ارتکاب جرم دسترسی دارد. همه در نوک اثر انگشتشان. "بزرگنمایی و تقویت" ممکن است به عنوان یک طرح مضحک در CSI متوقف شود و در واقع در کار پلیس واقعی در آینده شکل بگیرد.

این می‌تواند بزرگ‌ترین اتفاقی باشد که برای مبارزه با جرم و جنایت از زمان ایجاد پروفایل DNA رخ داده است.

کریس میزر، مالک شرکت (آرورا) که پهپادهای فالکون را طراحی می کند، حتی پهپادهای خود را برای نظارت بر شکار غیرقانونی در ذخایر حیوانات در آفریقای جنوبی آزمایش کرده است. احتمالات بی نهایت هستند.

نگرانی عمومی در مورد هواپیماهای بدون سرنشین

با تمام پتانسیل خوبی که دارد، پذیرش پهپادها توسط دفتر کلانتر با واکنش های قابل توجهی مواجه شده است. در قطب فوق الذکر که در دانشگاه مونموث انجام شد، 80 درصد از مردم نسبت به احتمال نقض حریم خصوصی آنها توسط هواپیماهای بدون سرنشین ابراز نگرانی کردند. و به حق.

بدون شک افشاگری های اخیر در مورد برنامه های جاسوسی NSA به همراه جریان مداوم اخبار فوق محرمانه که از طریق ویکی لیکس برای عموم منتشر می شود، دامن زده است. پهپادهای با فناوری پیشرفته مجهز به دوربین‌های قدرتمند که در آسمان ملی پرواز می‌کنند، مطمئناً به تشدید این ترس‌ها کمک خواهند کرد. حتی بسیاری از آنها می پرسند که آیا استفاده از پهپادهای داخلی توسط بخش کلانتر کاملاً قانونی است؟

خوب، پاسخ به سوال به سادگی بله است. شاون ماسگریو از Muckrock، یک گروه غیرانتفاعی آمریکایی که بر تکثیر پهپادهای داخلی نظارت می‌کند، می‌گوید: «مسا کانتی همه کارها را طبق کتاب با اداره هوانوردی فدرال انجام داده است». اگرچه ماسگریو تأکید می کند که "کتاب از نظر الزامات فدرال بسیار نازک است."

این بدان معناست که هواپیماهای بدون سرنشین شریف تقریباً در همه جای کشور در وسعت 3,300 مایل مربع عملاً مجاز به پرسه زدن آزاد هستند. میلر می‌گوید: «ما می‌توانیم آنها را تقریباً به هر کجا که بخواهیم پرواز دهیم.

اما به آنها آزادی کامل داده نمی شود. حداقل بر اساس سیاست این وزارتخانه که بیان می کند، "هر گونه اطلاعات خصوصی یا حساس جمع آوری شده که مدرک تلقی نمی شود، حذف خواهد شد." حتی اعلام کردن، "هر پروازی که طبق متمم چهارم به عنوان جستجو تلقی شده باشد و تحت استثنائات تایید شده دادگاه قرار نگیرد، نیازمند حکم است."

بنابراین چه چیزی تحت استثناهای مورد تایید دادگاه قرار می گیرد؟ ماموریت های مخفی FBI یا CIA چطور؟ آیا اصلاحیه چهارم همچنان اعمال می شود؟ به نظر می رسد فضای قابل توجهی برای خلاء وجود دارد.

همچنین باید در نظر داشت که مقررات پهپادها و پهپادها در مراحل اولیه هستند. هم قانونگذاران و هم نیروهای پلیس در حال جستجو در قلمروی ناشناخته هستند، زیرا دقیقاً مسیر ثابت شده ای در مورد پرواز هواپیماهای بدون سرنشین داخلی وجود ندارد.

این بدان معناست که در حین انجام این آزمایش، مقدار زیادی رام برای خطاها وجود دارد که پیامدهای بالقوه فاجعه‌باری در پی دارد. "تنها چیزی که لازم است یک بخش است تا یک سیستم احمقانه ایجاد کند و یک کار احمقانه انجام دهد." مارک شارپ، پاسبان پلیس استان انتاریو، به ستاره گفت. من نمی‌خواهم که دپارتمان‌های گاوچران به چیزی دست یابند یا کاری احمقانه انجام دهند - این روی همه ما تأثیر خواهد گذاشت.»

علاوه بر این، با رشد قریب الوقوع پهپادها و عادی شدن نهایی آنها، آیا قوانین با گذشت زمان سست تر می شوند؟ به خصوص وقتی در نظر بگیریم که آیا نیروهای امنیتی خصوصی به مرور زمان مجوز استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین را خواهند داشت. یا شرکت های بزرگ شاید حتی شهروندان عادی.

آینده نامعلوم

بیل گیتس اخیراً به تیتر خبرها تبدیل شد و حقایق تلخی را در مورد بازار کار آینده بیان کرد. اصل همه چیز. گیتس هشدار می دهد که ربات ها به دنبال شغل شما می آیند زیرا انسان در مواجهه با فناوری های پیشرفته منسوخ می شود.

با پهپادهای بدون سرنشین در افق، افسران پلیس به نظر می رسد در بلوک برش هستند. در حال حاضر، 36 سازمان مجری قانون در سراسر ایالات متحده برنامه های پهپاد را اجرا می کنند.

علاوه بر چشم انداز اخراج های عمده، این احتمالاً پیامدهای بسیار شدیدتری بر سیستم قضایی خواهد داشت.

وقتی به آینده نگاه می کنیم، تصور اینکه پهپادهای پلیس ممکن است در نهایت فراتر از صرفاً به عنوان ابزار جستجو و نجات، و عوامل تشخیص محدوده هوایی، تکامل یابند، کاملاً متکبرانه نیست. 50 سال دیگه 100. چگونه از پهپادها استفاده خواهد شد؟