کاوش فضایی واقعاً چه ارزشی دارد؟

کیهان همیشه جذاب بوده است. از مایاها گرفته تا مصری ها و یونانی ها، خواندن آنچه فراتر از وجود زمینی ما است، روندی برای هزاران سال بوده است. ما فاصله زیادی با استفاده از ستاره ها برای تقویم و مذهب داشته ایم. فناوری پیشرفته ما به ما امکان می دهد کاوش و کاوش کنیم. شرم آور است که به جستجو نرویم، با توجه به اینکه این یک کار بسیار انسانی است.

شکی نیست که چشم انداز کشف یک موجود بیگانه یا زمین دوم هیجان انگیز است. و ما به گرفتن ادامه می دهیم نزدیک. تاریخ پر از نجوم های بزرگ است اکتشافات. البته این بدون بحث نبود (همانطور که گالیله به خوبی می دانست). با این حال، مناقشه مدرن در مورد اکتشاف فضا یک نگرانی مذهبی نیست، بلکه یک بحث اجتماعی-اقتصادی است.

قبل از نوشتن این مقاله، من در مورد اکتشافات فضایی رزرو داشتم. چرا منابع خود را ابتدا بر کاوش و بهبود سیاره خود متمرکز نکنیم؟ چرا منابع را صرف تلاش برای استقرار سکونتگاه‌ها در ماه یا مریخ می‌کنیم در حالی که حتی نمی‌توانیم مدیریت زمین را به درستی انجام دهیم؟

یک اعتراض رایج از این قبیل است: «چگونه می‌توانیم هزینه‌های میلیاردها دلاری برای سفر به مریخ را توجیه کنیم، در زمانی که بسیاری از کودکان روی زمین از گرسنگی می‌میرند؟» اعداد آن پرس و جو را تایید می کنند. مریخ نورد کنجکاوی بیش از 2.5 میلیارد دلار هزینه داشت. هر پنج یا چند ثانیه یک کودک از گرسنگی می میرد. وقتی این دو واقعیت در کنار یکدیگر قرار می گیرند، ما را متعجب می کند که چند میلیارد دلار چه کاری می تواند انجام دهد. بر اساس گزارش The Borgen Project، برای پایان دادن به گرسنگی در جهان، 30 میلیارد دلار در سال نیاز است. بودجه ناسا حدود 18 میلیارد در سال است. مطمئناً، اگر اکتشافات فضایی تعطیل می‌شد و پول دوباره تخصیص می‌یافت، می‌توان آن را برای حل مشکل گرسنگی در جهان صرف کرد.

حتی مارتین لوتر کینگ جونیور مخالفت کرد: "اگر ملت ما بتواند سالانه 35 میلیارد دلار برای مبارزه با یک جنگ ناعادلانه و شیطانی در ویتنام و 20 میلیارد دلار برای قرار دادن یک مرد روی ماه خرج کند، می تواند میلیاردها دلار برای ایستادن فرزندان خدا روی پاهای خود خرج کند. همین جا روی زمین.» 

اما آیا چنین مقایسه‌ای جای بحث دارد یا غیرقانونی است؟

قرار دادن اعداد در متن

در واقع، آیا بودجه ناسا واقعاً اینقدر زیاد است؟ این تنها 0.5 درصد از بودجه سالانه فدرال ایالات متحده آمریکا که حدود 3.5 تریلیون دلار است را شامل می شود. در مقایسه با 737 میلیارد دلاری که در سال برای دفاع هزینه می شود، تقریباً هیچ است. آیا بهتر نیست که بخشی از بودجه ملی حذف شود؟

مطمئناً اگر اراده سیاسی وجود داشت، رهبران جهان می‌توانستند دست به دست هم بدهند تا از شر تمام انسان‌های بدی خلاص شوند که باعث شده و تمام اشتباهاتی را که در تاریخ جاری بشر مرتکب شده‌اند، اصلاح کنند. واقعیت این است که چنین واقعیتی هرگز محقق نخواهد شد، زیرا مستلزم بازنگری کامل نظام اجتماعی-اقتصادی جهانی است. نابرابری پیامد سرمایه داری است، اما به نظر نمی رسد که خرج کردن یک تریلیون دلار یا بیشتر برای وصله کردن همه چیز زیاد باشد؟ با این حال، مسائل اصلی جهان مدرن جهانی شده ما، مسائل تاریخی و سیاسی است، مسائلی که پول به سادگی آنها را حل نمی کند. انحراف تمام بودجه اختصاص داده شده به تخصیص فضا به سمت اصلاح مشکلات جهان علاوه بر اینکه ما را از دانش علمی در مورد فضا محروم می کند، کار زیادی انجام نمی دهد.

نکته این است که پول تخصیص یافته به اکتشاف فضایی نباید برای کمک به حل مشکلات جهان یا یک کشور اختصاص داده شود. در آمریکا، تقریباً یک تریلیون دلار هر سال برای حیوانات خانگی، اسباب بازی، قمار، الکل و تنباکو خرج می شود. شاید مردم باید از آن پول برای فقرا به جای عادت های بدشان استفاده کنند. اکتشافات فضایی نباید تنها به این دلیل که ماورایی است، قربانی شود. درک فضا برای درک جایگاه ما در آن بسیار مهم است. بدون شک تلاش برای حل مشکلات جهان امری شریف و عادلانه است. اما خفه کردن دانش ما از جهان راه حلی برای آن نیست.

زمان افزایش بودجه است

با نگاهی دیگر، به ازای هر یک دلاری که دولت فدرال برای ناسا هزینه می کند، حدود 100 دلار صرف برنامه های اجتماعی می شود. تخصیص مجدد حتی یک درصد از آن به اکتشاف فضایی، بودجه ناسا را ​​دو برابر خواهد کرد. این یک برنامه فضایی قوی‌تر ایجاد می‌کند، جایی که تحقیق و توسعه می‌تواند پیشرفت‌های مهم فناوری و همچنین اکتشافات علمی مربوط به بشریت و زمین را فراهم کند. هر کسی می تواند ببیند که ماهواره ها چقدر موثر بوده اند نوسازی و جهانی شدن جامعه.

از این منظر، بودجه برای اکتشاف فضا باید افزایش یابد! به این فکر کنید که تاکنون چه کاری انجام شده و چقدر ارزان بوده است. به یاد بیاورید که کنجکاوی فقط 2.5 میلیارد دلار هزینه داشت. و نگاه کنید که این مریخ نورد تا کنون در دو سال حضور خود در مریخ چقدر تأثیرگذار بوده است. به جای اینکه بپرسیم چرا پول برای اکتشافات فضایی خرج می شود در حالی که نیازهای مبرم دیگری وجود دارد، باید بپرسیم که چرا پول بیشتری خرج نمی شود! حدود میلیارد دلار در سال هزینه صعود ما به فضا را تامین می کند. وقت آن است که بیشتر از آن استفاده کنیم.

بودجه سال 2015 ناسا بوده است کمی کاهش یافته است. برنامه شاتل برای فرود سفینه فضایی روی یک سیارک لغو شد. بودجه علوم زمین و علوم سیاره ای کاهش یافته است دهها میلیون. نوآوری و آموزش در حال کاهش است. آینده برای دانشمندان جوان و کاوشگران فضایی روشن به نظر نمی رسد.

کاهش در علوم فضایی فقط ضرر بیشتری نسبت به فایده دارد. فقط بپرس بیل نای، دانشمند مشهور و مدیر عامل انجمن سیاره ای. در نامه‌ای سرگشاده به باراک اوباما، او با شور و اشتیاق می‌گوید: "بخش علوم سیاره‌ای برنامه فضایی کارهای خارق‌العاده‌ای انجام می‌دهد، زیرا خارق‌العاده است. ما می‌خواهیم به دنبال نشانه‌هایی از حیات در جهان‌های دیگر باشیم... چنین کشفی شگفت‌انگیز خواهد بود. همانطور که بسیاری از اکتشافات نجومی، مسیر تاریخ بشر را تغییر می‌دهند مشکلی که ما با آن روبرو هستیم را می توان حل کرد... بیشتر مردم به فضا علاقه مند هستند و برخی اشتیاق به مطالعه آن دارند.

زیبایی فضای بیرونی

با تمام آنچه گفته شد، یک لحظه هزینه های پولی را فراموش کنید. تدارکات و اعداد و همه خوب و بد و چه چیزهای دیگر را فراموش کنید. سیاست و عمل گرایی را فراموش کنید. فراموش کنید که اکتشافات فضایی چقدر برای بشریت مفید است یا خیر. چیزی که باعث شد نظرم را در مورد اکتشاف فضا تغییر دهم، بحث اعداد نبود. این یادآوری بود که کاوش در جهان بسیار جالب است. یادگیری بیشتر در مورد مکانی که در آن قرار داریم، از فیزیک آن تا کشف ساختارهای ستاره ای، بسیار الهام بخش و باورنکردنی است. توانایی فرود در سیارات همسایه یا نگاه کردن به میلیون ها سال نوری دورتر از گذشته، کار کمی نیست.

من وبلاگ را دنبال می کردم نجوم بدتوسط فیل پلیت در مجله اسلیت، چند سالی است که نوشته شده است. علاقه او به نجوم و علوم زمین حیرت انگیز است. هر پستی سرشار از هیجان است. به عنوان یک نمونه کوچک، به این نگاه کنید که اگر به هیچ وجه فضا را کاوش نکنیم، چه چیزی را از دست می‌دادیم. بدون شک این پست ها ارزش دیدن دارند:

1) آندرومدا: آیا شما "وای مقدس" خود را داشته اید! لحظه ای برای روز؟ نه؟ بعد بذار کمکت کنم ارائه کهکشان آندرومدا. و اوه پسر، آیا این یک ارائه است!
2) نزدیکترین سیاره فراخورشیدی شناخته شده؟ شاید …: ما آنها را در اطراف ستارگان دور صدها سال نوری دورتر و برخی بسیار نزدیکتر پیدا کرده ایم. و این ما را به این می رساند یک سیاره تازه کشف شده به تازگی اعلام کرده است: Gliese 15Ab.
3) یک ستاره در حال مرگ یک گل در فضا ایجاد می کند: از میان تمام سحابی‌های سیاره‌ای در آسمان، هیچ‌کدام به اندازه M57، سحابی حلقه، مشهورتر نیستند.
4) قرار ملاقات با یک ستاره ... چند صد هزار، در واقع: خوشه های کروی خیلی سرد هستند. برای یک چیز، آنها زرق و برق دار هستند. من مدرک دارم!
5) مکان ما در کیهان: به Laniakea خوش آمدید: Laniakea (la-NEE-uh-KAY-uh فکر می کنم بسیار نزدیک به تلفظ شما باشد)، یک ابرخوشه کهکشانی.

اگر زیبایی و عظمت، هیبت و شکوه این تصاویر شما را متقاعد نکند، مطمئن نیستم که هیچ چیز متقاعد نشود. جهان ما بزرگ است و ما فقط بخش کوچکی از آن هستیم.

تکه ای که جهان را برای ما می خرد

چیزی که صرف اکتشافات فضایی می شود بسیار کم است و چشم انداز آن هیجان انگیز است. پاسخ به سوالاتی که بخشی از روان انسان بوده است کاری است که انسان انجام می دهد. این چیزی است که باعث پیشرفت فناوری می شود. و نتایج حاصل شده است زمین شکنی و خیلی باحال