Diploma of geen diploma? Dat is de vraag

Onderwijs is een veelvoorkomend probleem geworden in de huidige samenleving.

Jonge volwassenen van onze generatie raken gefrustreerd door het gebrek aan kansen op de wereldwijde arbeidsmarkt. Tijdens de tumultueuze verkiezingen van 2016 dit jaar werd Bernie Sanders, een oudere joodse man, de stem van de jeugd. Hij deelde niet alleen zijn mening met millennials over sociale kwesties, maar hij bracht ook hun woede over omdat ze aan het kortste eind hadden getrokken. Jonge volwassenen worden geacht deel te nemen aan de wereldeconomie vanwege hun beschikbare inkomen; maar tegenwoordig wordt al hun geld gebruikt om uit de schulden te komen.

En hoe hebben ze zoveel schulden opgebouwd? Studiefinanciering.

De kosten van het onderwijs

Bij de huidige stand van de arbeidsmarkt duurt het gemiddeld 20 jaar voordat studenten hun studieschuld hebben afgelost. Houd er rekening mee dat dit slechts een gemiddelde is. Er is nog steeds 15% van de afgestudeerden die tot ver in de vijftig door schulden verlamd zullen blijven, wat een mogelijke verklaring is waarom slechts tweederde van de afgestudeerden van de middelbare school in 50 post-secundair onderwijs ging volgen.

Millennials geven geld uit om naar school te gaan in de hoop een opleiding te krijgen voor banen die snel verdwijnen. Wat is dan de oplossing? De eerste voor de hand liggende oplossing zou zijn om renteloze studieleningen te hebben, maar wat als de oplossing eenvoudiger is dan dat? Wat als het mogelijk is dat onderwijs een onnodige opstap naar de arbeidsmarkt wordt?

Studies tonen dat zichtbaar aan minderheden hebben de neiging zich zorgen te maken over dit probleem meer dan Kaukasiërs. Hispanics, Aziaten en Afro-Amerikanen geloven dat vier jaar post-secundair onderwijs een weg naar succes is, terwijl slechts 50% van de blanke Noord-Amerikanen gelooft dat dit waar is. Als we naar de cijfers kijken, is het duidelijk dat werknemers met een diploma de neiging hebben om jaarlijks meer geld te verdienen dan degenen zonder opleiding in hun gegeven achtergrond. De verklaring hiervoor is dat professionals zoals artsen en advocaten meer geld verdienen en naar school moeten om hun functie te vervullen.

De huidige arbeidsmarkt, die zeer competitief is, maakt het moeilijk voor studenten om een ​​pad voor hun toekomst te kiezen. De keuze om naar de universiteit te gaan en een diploma te behalen, ondanks de schulden die zich onvermijdelijk zullen opstapelen, kan leiden tot een carrière op lange termijn. De tweede keuze is om direct aan het werk te gaan, schulden te omzeilen en de zekerheid van stabiliteit op de lange termijn te verliezen. Kiezen tussen deze twee opties kan iemands leven veranderen; dus voordat we deze cruciale beslissing nemen, is de vraag: hebben diploma's enige waarde?

De waarde van een hbo-/universitair diploma

Hoe vaak horen millennials hetzelfde verhaal van hun ouders of grootouders die een winkel binnenlopen, een bordje 'Hulp gezocht' zien en die dag vertrekken met een baan? Deze methode werkte veel beter in transacties, maar je begrijpt wat ik bedoel. Begin jaren negentig was voor 1990% van de beschikbare banen geen diploma vereist. Sterker nog, veel banen vroegen niet eens om een ​​middelbare schooldiploma.

De realiteit van vandaag is dat 62% van de afgestudeerden werkt in banen waarvoor een diploma vereist is, maar slechts 27% van hen werkt in banen die verband houden met hun hoofdvak. Wat betekent dit voor de leerlingen? Welnu, die lange beslissingen over wat je wilt studeren zijn niet langer nodig - we sluiten uiteraard zeer gespecialiseerde beroepen uit, zoals geneeskunde, rechten en techniek.

Studenten kunnen studeren in hun interessegebied zonder zich tegelijkertijd onder druk gezet te voelen om een ​​carrièrepad te kiezen. Je hebt bijvoorbeeld niet per se een diploma Engels nodig om schrijver te worden of een diploma politicologie om een ​​baan bij de overheid te krijgen. Zelfs een geschiedenisstudent kan werk vinden in het bedrijfsleven; met andere woorden, veel graden zijn overdraagbaar naar meerdere gebieden van het personeelsbestand. 

Betekent dit dat diploma's achterhaald raken? Niet precies. Hoewel de tijden zijn veranderd, geven werkgevers er nog steeds de voorkeur aan om afgestudeerden aan te nemen. Hoewel een afgestudeerde misschien niet solliciteert naar een baan in zijn/haar vakgebied, heeft hij/zij niettemin vaardigheden verworven die post-secundair onderwijs zijn/haar studenten doorgaans bijbrengen, zoals tijdmanagement of kritisch denken.

Bij ondervraging zei 93% van de werkgevers dat vaardigheden als kritisch denken, communicatie en probleemoplossing belangrijker zijn dan het hebben van een bepaalde major. Nog eens 95% van de werkgevers verklaarde dat ze innovatief denken hoger inschatten dan iemands majoor in hun wervingsnormen. Silicon Valley neemt bijvoorbeeld meer Liberal Arts-majors aan dan tech-majoors.

“Werkgevers willen steeds vaker een bewijs zien dat een potentiële werknemer daadwerkelijk bepaalde vaardigheden heeft opgedaan. Dus certificaten die op geloofwaardige wijze kunnen aantonen dat iemand in staat is om computercode te schrijven, een fatsoenlijk essay te schrijven, een spreadsheet te gebruiken of een overtuigende toespraak te houden, zullen steeds meer waard worden', zegt professor Miles Kimball van de Universiteit van Michigan.

Nu je alle feiten en cijfers hebt, kun je je hart volgen als je besluit wat je wilt studeren. Voel die kleine uitbarsting van hoop, geniet er echt van, want die kleine bubbel van optimisme staat op het punt te barsten. Na je afstuderen vertrek je met een goed gevoel met al deze kennis over je studieonderwerp, maar de realiteit is dat je een baan nodig hebt. Nu zijn we terug bij het probleem van de arbeidsmarkt; alle kennis die je hebt vergaard is geen garantie voor je toekomstige succes.

"Het moet nog worden bewezen dat intelligentie enige overlevingswaarde heeft", zegt Arthur Clarke, veelgeprezen sciencefictionauteur. Dus als je enorme kennis van zwarte gaten en banketbakkerswaren nergens toe leidt, hoe kom je dan aan een baan?

Baan zoeken

De meeste banen worden tegenwoordig gewonnen door persoonlijkheden te vinden die klikken. Werkgevers willen mensen aannemen die ze leuk vinden en waarmee ze gemakkelijk in de omgang zijn, dus nemen ze mensen aan die ze al kennen. Al die nachten dat je hebt gestudeerd om dat GPA te halen, maakt niet uit als je persoonlijkheid niet klikt met die van je werkgever.

Zelfs als je een geweldige persoonlijkheid hebt, heeft het nog steeds geen zin om 's avonds laat in de bibliotheek door te brengen. Oplossing: ga vrijwilligerswerk doen, doe ervaring op, ga stage lopen en leg contacten met andere studenten op evenementen of door lid te worden van clubs. Het oude gezegde "het is niet wat je weet, het is wie je kent" klopt nog steeds.

Deze tips lijken misschien heel eenvoudig, maar zorg ervoor dat je ze in je opneemt. Als afgestudeerde heb je alle hulp nodig die je kunt krijgen. Zoals Annie zegt: 'het is een zwaar leven', en ze had het net zo goed over de arbeidsmarkt kunnen hebben. In 2011, meer dan de helft van de afgestudeerden onder de 25 jaar was werkloos, terwijl 13% van de afgestudeerden op 22-jarige leeftijd alleen werk kon vinden in laagbetaalde banen. Dit aantal daalde tot 6.7% voor afgestudeerden tegen de tijd dat ze de leeftijd van 27 bereikten. Je zult dus waarschijnlijk niet direct na je studie een baan vinden, maar geduld is een schone zaak en was hopelijk een van de vaardigheden die je hebt kunnen ontwikkelen. tijdens je jaren in de klas.

Nog steeds moeite met het maken van die keuze? Nou, jij bent de houder van je toekomst, maar we zullen het allemaal zo duidelijk mogelijk samenvatten.

Het werkloosheidspercentage voor pas afgestudeerden is 8.9%, terwijl degenen die ervoor kiezen geen post-secundair onderwijs te volgen een werkloosheidspercentage van 22.9% zien. Hoe zit het met degenen die een carrière in de geneeskunde en het onderwijs nastreven? Nou, ze hebben slechts een werkloosheidspercentage van 5.4%.