Duurzaamheid: een vooruitstrevende toekomst creëren in Brazilië

Brazilië ontwikkelt zich als leider op de wereldmarkt en implementeert duurzaamheid in zijn wijken. Het staat bekend als de zesde grootste economie ter wereld. Tussen 2005 en 2010 zorgden de groei van de bevolking en de migratie naar de steden voor een toename van ongeveer 21 procent van de energiegerelateerde uitstoot. In de Braziliaanse bodem wordt ook een rijke biodiversiteit benut. Het gevaar een dergelijke diversiteit te verliezen gaat ten koste van menselijke activiteiten. Autoriteiten in Brazilië onderzoeken manieren om de uitdagingen bij het ontwikkelen van infrastructuur te helpen oplossen en tegemoet te komen aan de bevolking. Onder deze zijn sleutelsectoren zoals steden en transport, financiën en duurzaam landschap. Door de implementatie van dergelijke oplossingen kan Brazilië evolueren om aan zijn eisen te voldoen.

Upcycling: herbestemming van Olympische locaties

Elke vier jaar neemt een land een enorm budget op zich om de wereld te vermaken. De Olympische Zomerspelen vielen op de schouders van Brazilië. Atleten streden om titels en behaalden successen als Usain Bolt, Michael Phelps en Simone Biles. Toen de Olympische en Paralympische evenementen in de zomer van 2016 ten einde liepen, ontstonden er leegstaande locaties. Daarna ontstond een probleem: de stadions voor de spelen worden gebouwd met een doel voor slechts twee weken. Meestal zijn de ruimtes bedoeld om grote menigten te huisvesten, terwijl woonhuizen worden verdreven, waardoor burgers aan hun lot worden overgelaten.

Brazilië werd geconfronteerd met de beslissing om een ​​enorme vergoeding te betalen voor het onderhoud van de faciliteiten of het opnieuw inrichten van de ruimte zodat deze een alternatief doel diende, hoewel velen zullen beweren dat dit geen nieuw idee is. De Olympische gastlocaties van Peking en Londen implementeerden een vergelijkbare aanpak. Hoewel veel sites als braakliggend terrein in de schaduw werden gelaten, zijn er succesvolle verhalen.

Beijing hebben hun watervoorziening van de Olympische Spelen van 2008 omgebouwd tot een zwemcentrum, een van de grootste ter wereld. Het staat bekend als de Beijing Water Cube, met een prijskaartje van $ 100 miljoen. Na de Olympische Winterspelen van 2010 kwam de Olympische schaatsbaan in Oostende werd gehandhaafd met een jaarlijkse toezegging van $ 110 miljoen. Aan de andere kant van het spectrum liggen verlaten monumenten zoals het Softbalstadion dat in gebruik was Athene Olympische Spelen van 2004.

Het verschil in infrastructuur voor de Olympische locatie in Rio is de sleutel tot het succes van herbestemming. Het is gebouwd om tijdelijk te zijn. De term voor deze techniek staat bekend als "nomadische architectuur", wat de mogelijkheid tot deconstructie en verplaatsing van de Olympische stadions. Het wordt gekenmerkt door het samenvoegen van kleine stukjes met een grotere massa infrastructuur. Dit is een enorm voordeel omdat deze infrastructuur ruimte creëert voor toekomstige verkenning. Het bevat ook materialen die ongeveer 50% van de ecologische voetafdruk gebruiken in tegenstelling tot conventionele gebouwen. Deze aanpak komt voort uit het idee om oude materialen te gebruiken in plaats van ze weg te gooien en is een effectieve manier om de COXNUMX-uitstoot te verminderen.

De locatie waar handbal plaatsvond, wordt gesloopt om basisscholen te bouwen in de buurt van Jacarepaguá. Er zitten naar schatting 500 studenten. De demontage van het Olympisch Aquatisch Stadion zullen kleinere gemeenschappelijke zwembaden vormen. Het International Broadcast Centre zal dienen als basis voor een slaapzaal, met name voor een middelbare school voor hoogbegaafde sporters. Een combinatie van het Olympisch Park in Barra de Tijuca, het 300 hectare grote centrum en negen Olympische locaties zal worden ontwikkeld als openbare parken en onafhankelijk worden verkocht voor particuliere uitbreiding, hoogstwaarschijnlijk om bij te dragen aan educatieve en sportfaciliteiten. De stoelen in de tennishal, in totaal zo'n 18,250, zullen op verschillende locaties worden verplaatst.

De economische positie van Brazilië is fragiel en het is belangrijk om te profiteren van de investeringsmogelijkheden van het land. Het bedrijf dat verantwoordelijk is voor het promoten van een dergelijke architectuur is AECOM. Het belang van het behoud van de sociale status en het nemen van financiële verantwoordelijkheid waren belangrijke redenen voor hun werken, die ontworpen waren om als puzzelstukjes uit elkaar gehaald en weer opgebouwd te worden. Volgens David Fanon, een assistent-professor met een gezamenlijke aanstelling in de School of Architecture en Department of Civil and Environmental Engineering aan de Northeastern University, heeft nomadische architectuur vergelijkbare componenten. Dit omvat standaard stalen kolommen, stalen panelen en betonnen platen die kunnen worden gedemonteerd en verplaatst. Dit vermijdt op zijn beurt de beperkingen van hoe dergelijke componenten kunnen worden gebruikt en behoudt tegelijkertijd de functie van het materiaal.  

Uitdagingen in nomadische architectuur

De onderdelen die worden gebruikt bij het bouwen van de nomadische architectuur moeten worden geclassificeerd als zowel gemakkelijk uit elkaar te halen als 'schoon'. Dat wil zeggen, ze genereren weinig tot geen ecologische voetafdruk op het milieu. Een voegsysteem, zoals weergegeven in balken en kolommen, wordt waar nodig weergegeven. Er ontstaan ​​​​echter aanzienlijke uitdagingen door het vermogen van het ontwerp om als een systeem te presteren te beoordelen. De delen van de nomadische architectuur moeten ook als basis dienen voor de bouw van het volgende project. Grotere componenten zullen hoogstwaarschijnlijk beperkingen hebben voor variaties en alternatief gebruik. Aangenomen wordt dat de Olympische locaties in Rio beide problemen hebben bestreden door te projecteren op het toekomstige mogelijke gebruik van de onderdelen voordat de gebouwen werden opgericht.  

Hoewel de implementatie van een nomadische architectuur voor de Olympische locaties een langdurige erfenis voor de structuren impliceert, rijzen er twijfels over het feit dat Brazilië de strategieën uitvoert voor het herbestemmen van de Olympische locaties.

Morar Carioca – Het perspectief van steden veranderen

Er wordt gesuggereerd dat ongeveer de helft van de wereldbevolking in steden woont. Dit betekent dat meer mensen verhuizen naar verstedelijkte omgevingen, een meer verbonden manier van leven en een kans om hun levensstijl te verbeteren. Niet alle individuen zijn echter mobiel of hebben de middelen om die beslissing te nemen. Dit wordt gezien in armere regio's van Brazilië, ook wel bekend als favela's. Ze worden beschreven als informele woningen. In het geval van Rio begon het allemaal in 1897, ingegeven door soldaten die terugkeerden van de Canudo's oorlog. Dit was gebaseerd op de noodzaak van huisvesting voor migranten vanwege het ontbreken van goedkope huisvesting.

In de jaren zestig richtten de hoop op winst in onroerend goed hun aandacht op de ontwikkeling van favela's. Een federaal programma genaamd CHISAMEN begon mensen uit hun huizen te verdrijven. Van eind 1900 tot nu, in de 21^st eeuw hebben activisten en steungroepen ontwikkeling op locatie bevorderd. Het gaat niet alleen om de afscheiding van een gemeenschap, maar ook om het ontdoen van een volk van zijn cultuur. De eerste poging om dit probleem op te lossen was met de Favela-Barrio-project, die begon in 1994 en helaas eindigde in 2008. In plaats van bewoners te verwijderen, werden deze gemeenschappen ontwikkeld. Het Morar Carioca-project nam het stokje over in de hoop alle favela's tegen 2020 te upgraden.

Als opvolger zal Morar Carioca de favela's verder ontwikkelen en werken aan de fouten die het project Favela-Barrio heeft ondervonden. Een van de aandachtspunten zal zijn het voorzien in voldoende energie- en waterbronnen. De riolering wordt aangelegd om een ​​goede afvoer van afval te waarborgen. Straatverlichting zal worden geïnstalleerd, en sociale diensten en recreatiecentra zullen worden gebouwd. Ook voorzieningen die onderwijs en gezondheidsdiensten bevorderen, zullen de gemeenschappen ondersteunen. Er wordt ook vervoer verwacht om deze gebieden te bereiken.