Kwantumrun

BEELDKREDIET: Kwantumrun

Midden-Oosten; Ineenstorting en radicalisering van de Arabische wereld: geopolitiek van klimaatverandering

David Tal, uitgever, futurist
@DavidTalWrites
LinkedIn

Tue, 09 / 15 / 2020 - 12: 40

Deze niet zo positieve voorspelling zal zich richten op de geopolitiek van het Midden-Oosten in verband met klimaatverandering tussen de jaren 2040 en 2050. Als u verder leest, zult u zien dat het Midden-Oosten in een gewelddadige staat van verandering verkeert. Je zult een Midden-Oosten zien waar de Golfstaten hun olierijkdom gebruiken om te proberen de meest duurzame regio ter wereld op te bouwen, terwijl ze ook een nieuw militant leger afweren dat honderdduizenden telt. Je zult ook een Midden-Oosten zien waar Israël wordt gedwongen om de meest agressieve versie van zichzelf te worden om de barbaren die op zijn poorten marcheren af te weren.

Maar voordat we beginnen, laten we een paar dingen duidelijk maken. Deze momentopname - deze geopolitieke toekomst van het Midden-Oosten - is niet uit de lucht gegrepen. Alles wat u gaat lezen is gebaseerd op het werk van openbaar beschikbare overheidsprognoses van zowel de Verenigde Staten als het Verenigd Koninkrijk, een reeks particuliere en aan de overheid gelieerde denktanks, evenals het werk van journalisten als Gwynne Dyer, een toonaangevende schrijver op dit gebied. Links naar de meeste gebruikte bronnen staan aan het einde vermeld.

Bovendien is deze momentopname ook gebaseerd op de volgende aannames:

Wereldwijde overheidsinvesteringen om klimaatverandering aanzienlijk te beperken of terug te draaien, zullen matig tot onbestaande blijven.
Er wordt geen poging ondernomen tot planetaire geo-engineering.
De zonneactiviteit van de zon valt niet onder zijn huidige staat, waardoor de mondiale temperatuur daalt.
Er worden geen noemenswaardige doorbraken bedacht in fusie-energie en er wordt wereldwijd niet op grote schaal geïnvesteerd in nationale ontziltings- en verticale landbouwinfrastructuur.
Tegen 2040 zal de klimaatverandering zo ver zijn gevorderd dat de concentraties van broeikasgassen (BKG) in de atmosfeer meer dan 450 deeltjes per miljoen bedragen.
Je leest onze intro over klimaatverandering en de niet-zo-leuke effecten die het zal hebben op ons drinkwater, de landbouw, kuststeden en plant- en diersoorten als er geen actie tegen wordt ondernomen.

Met deze veronderstellingen in gedachten, lees de volgende prognose met een open geest.

Geen water. Geen voedsel

Het Midden-Oosten is, samen met een groot deel van Noord-Afrika, 's werelds droogste regio, met de meeste landen die leven van minder dan 1,000 kubieke meter zoet water per persoon, per jaar. Dat is een niveau dat de Verenigde Naties 'kritiek' noemen. Vergelijk dat eens met de vele ontwikkelde Europese landen die profiteren van meer dan 5,000 kubieke meter zoet water per persoon, per jaar, of landen als Canada met meer dan 600,000 kubieke meter.

Tegen het einde van de jaren 2040 zal de klimaatverandering de zaken alleen maar erger maken, de rivieren de Jordaan, de Eufraat en de Tigris tot een straaltje verwelken en de uitputting van de resterende watervoerende lagen forceren. Nu het water zulke gevaarlijk lage niveaus bereikt, wordt traditionele landbouw en begrazing in de regio vrijwel onmogelijk. De regio wordt hoe dan ook ongeschikt voor grootschalige menselijke bewoning. Voor sommige landen betekent dit uitgebreide investeringen in geavanceerde ontziltings- en kunstmatige landbouwtechnologieën, voor andere betekent het oorlog.

Aanpassing

De landen in het Midden-Oosten die de meeste kans hebben om zich aan te passen aan de komende extreme hitte en droogte, zijn die met de kleinste bevolking en de grootste financiële reserves uit olie-inkomsten, namelijk Saoedi-Arabië, Koeweit, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten. Deze landen zullen zwaar investeren in ontziltingsinstallaties om in hun zoetwaterbehoeften te voorzien.

Saoedi-Arabië haalt momenteel 50 procent van zijn water uit ontzilting, 40 procent uit ondergrondse watervoerende lagen en 10 procent uit rivieren via de zuidwestelijke bergketens. Tegen de jaren 2040 zullen die niet-hernieuwbare watervoerende lagen verdwenen zijn, waardoor de Saoedi's dat verschil moeten compenseren met meer ontzilting, mogelijk gemaakt door hun gevaarlijk uitputtende olievoorraad.

Wat betreft voedselzekerheid hebben veel van deze landen zwaar geïnvesteerd in de aankoop van landbouwgrond in Afrika en Zuidoost-Azië voor voedselexport naar huis. Helaas zal tegen de jaren 2040 geen van deze overeenkomsten voor de aankoop van landbouwgrond worden nagekomen, omdat lagere landbouwopbrengsten en enorme Afrikaanse bevolkingsgroepen het Afrikaanse landen onmogelijk zullen maken om voedsel het land uit te exporteren zonder hun mensen uit te hongeren. De enige serieuze landbouwexporteur in de regio zal Rusland zijn, maar zijn voedsel zal een duur en concurrerend goed zijn om op de open markten te kopen dankzij de even hongerige landen in Europa en China. In plaats daarvan zullen de Golfstaten investeren in de bouw van 's werelds grootste installaties van verticale, binnen- en ondergrondse kunstmatige boerderijen.

Deze zware investeringen in ontzilting en verticale boerderijen zijn misschien net genoeg om de burgers van de Golfstaat te voeden en grootschalige binnenlandse rellen en opstanden te voorkomen. In combinatie met mogelijke overheidsinitiatieven, zoals bevolkingscontrole en ultramoderne duurzame steden, zouden de Golfstaten een grotendeels duurzaam bestaan kunnen opbouwen. En net op tijd, want deze transitie zal waarschijnlijk de som kosten van alle financiële reserves die zijn gespaard uit de voorspoedige jaren van hoge olieprijzen. Het is dit succes dat hen ook tot een doelwit maakt.

Doelen voor oorlog

Helaas wordt in het hierboven geschetste relatief optimistische scenario ervan uitgegaan dat de Golfstaten aanhoudende Amerikaanse investeringen en militaire bescherming zullen blijven genieten. Tegen het einde van de jaren 2040 zal een groot deel van de ontwikkelde wereld echter zijn overgestapt op goedkopere, elektrisch aangedreven transportalternatieven en hernieuwbare energie, waardoor de vraag naar olie wereldwijd wordt verwoest en elke afhankelijkheid van olie uit het Midden-Oosten wordt weggenomen.

Deze ineenstorting van de vraagzijde zal niet alleen de olieprijs in een neerwaartse spiraal duwen, waardoor inkomsten uit de begrotingen van het Midden-Oosten worden weggenomen, maar het zal ook de waarde van de regio in de ogen van de VS verlagen. Tegen de jaren 2040 zullen Amerikanen al worstelen met hun eigen problemen – regelmatige Katrina-achtige orkanen, droogtes, lagere landbouwopbrengsten, een groeiende Koude Oorlog met China en een enorme vluchtelingencrisis langs hun zuidelijke grens – dus miljarden uitgeven aan een regio dat niet langer een nationale veiligheidsprioriteit is, zal door het publiek niet worden getolereerd.

Met weinig tot geen militaire steun van de VS zullen de Golfstaten zich moeten verdedigen tegen de mislukte staten Syrië en Irak in het noorden en Jemen in het zuiden. Tegen de jaren 2040 zullen deze staten worden geregeerd door netwerken van militante facties die dorstige, hongerige en boze bevolkingsgroepen van miljoenen zullen beheersen die verwachten dat ze het water en voedsel zullen leveren dat ze nodig hebben. Deze grote en ongelijksoortige bevolkingsgroepen zullen een enorm militant leger van jonge jihadisten voortbrengen, die zich allemaal aanmelden om te vechten voor het voedsel en water dat hun families nodig hebben om te overleven. Hun ogen zullen eerst naar de verzwakte Golfstaten gaan voordat ze zich op Europa richten.

Wat betreft Iran, de natuurlijke sjiitische vijand van de soennitische Golfstaten, ze zullen waarschijnlijk neutraal blijven, de militante legers niet versterken, noch de soennitische staten steunen die lang tegen hun regionale belangen hebben gewerkt. Bovendien zal de ineenstorting van de olieprijzen de Iraanse economie verwoesten, wat mogelijk kan leiden tot wijdverbreide binnenlandse rellen en een nieuwe Iraanse revolutie. Het kan zijn toekomstige nucleaire arsenaal gebruiken om (chantage)hulp van de internationale gemeenschap te bemiddelen om zijn binnenlandse spanningen te helpen oplossen.

Rennen of crashen

Met wijdverbreide droogtes en voedseltekorten zullen miljoenen mensen uit het hele Midden-Oosten de regio gewoon verlaten voor groenere weiden. De welvarende en hogere middenklassen zullen als eersten vertrekken, in de hoop te ontsnappen aan de regionale instabiliteit, met de intellectuele en financiële middelen die de regio nodig heeft om de klimaatcrisis te boven te komen.

De achterblijvers die geen vliegticket kunnen betalen (dwz het grootste deel van de bevolking van het Midden-Oosten), zullen proberen te ontsnappen als vluchteling in een van twee richtingen. Sommigen zullen richting de Golfstaten gaan, die zwaar hebben geïnvesteerd in infrastructuur voor klimaatadaptatie. Anderen zullen naar Europa vluchten, alleen om door Europa gefinancierde legers uit Turkije en de toekomstige staat Koerdistan te vinden die elke ontsnappingsroute blokkeren.

De onuitgesproken realiteit die velen in het Westen grotendeels zullen negeren, is dat deze regio te maken zal krijgen met een instorting van de bevolking als massale voedsel- en waterhulp hen niet van de internationale gemeenschap bereikt.

Israël

Ervan uitgaande dat er nog geen vredesakkoord is tussen de Israëli's en de Palestijnen, zal tegen het einde van de jaren 2040 een vredesakkoord onhaalbaar worden. Regionale instabiliteit zal Israël dwingen een bufferzone van grondgebied en geallieerde staten te creëren om zijn innerlijke kern te beschermen. Met jihadistische militanten die de grensstaten Libanon en Syrië in het noorden controleren, Iraakse militanten die het verzwakte Jordanië aan de oostflank binnendringen, en een verzwakt Egyptisch leger in het zuiden waardoor militanten ruw over de Sinaï kunnen oprukken, zal Israël het gevoel hebben dat het zijn rug is tegen de muur met islamitische militanten die van alle kanten dichterbij komen.

Deze barbaren bij de poort zullen in de Israëlische media herinneringen oproepen aan de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948. De Israëlische liberalen die het land nog niet zijn ontvlucht voor een leven in de VS, zullen hun stem laten horen door de extreemrechtse vleugel die om meer militaire expansie en interventie in het Midden-Oosten eist. En ze zullen het niet bij het verkeerde eind hebben, Israël zal worden geconfronteerd met een van de grootste existentiële bedreigingen sinds de oprichting.

Om het Heilige Land te beschermen, zal Israël zijn voedsel- en waterzekerheid versterken door grootschalige investeringen in ontzilting en kunstmatige binnenlandbouw, waardoor een regelrechte oorlog met Jordanië over de afnemende stroom van de rivier de Jordaan wordt vermeden. Het zal dan in het geheim een bondgenootschap sluiten met Jordanië om zijn leger te helpen militanten van de Syrische en Iraakse grenzen af te weren. Het zal zijn militaire noorden oprukken naar Libanon en Syrië om een permanente noordelijke bufferzone te creëren, en de Sinaï heroveren als Egypte zou vallen. Met Amerikaanse militaire steun zal Israël ook een enorme zwerm luchtdrones (duizenden sterk) lanceren om oprukkende militante doelen in de regio te raken.

Over het algemeen zal het Midden-Oosten een regio zijn in een gewelddadige staat van verandering. De leden zullen elk hun eigen weg vinden, vechtend tegen jihadstrijd en binnenlandse instabiliteit naar een nieuw duurzaam evenwicht voor hun bevolking.

Redenen voor hoop

Onthoud eerst dat wat je zojuist hebt gelezen slechts een voorspelling is, geen feit. Het is ook een voorspelling die in 2015 is geschreven. Tussen nu en de jaren 2040 kan en zal er veel gebeuren om de effecten van klimaatverandering aan te pakken (waarvan er veel zullen worden geschetst in de serieconclusie). En het belangrijkste is dat de hierboven geschetste voorspellingen grotendeels te voorkomen zijn met de technologie van vandaag en de generatie van vandaag.

Lees onze serie over klimaatverandering via de onderstaande links voor meer informatie over de gevolgen van klimaatverandering voor andere regio's van de wereld of voor meer informatie over wat er kan worden gedaan om de klimaatverandering te vertragen en uiteindelijk om te keren: