آینده تدریس: آینده آموزش P3

حرفه معلمی در طول چند قرن گذشته تغییر چندانی نکرده است. برای نسل‌ها، معلمان تلاش کردند تا سر شاگردان جوان را با دانش کافی و مهارت‌های خاص پر کنند تا آنها را به اعضای خردمند و مشارکت‌کننده جامعه خود تبدیل کنند. این معلمان مردان و زنانی بودند که تسلط آنها قابل تردید نبود و آموزش را دیکته و دستور می دادند و دانش آموزان را ماهرانه به سمت پاسخ های از پیش تعریف شده و جهان بینی خود راهنمایی می کردند. 

اما در طول 20 سال گذشته، این وضعیت طولانی مدت از بین رفته است.

معلمان دیگر انحصار دانش را ندارند. موتورهای جستجو از آن مراقبت کردند. کنترل موضوعاتی که دانش‌آموزان می‌توانند بیاموزند، و اینکه چه زمانی و چگونه آنها را یاد می‌گیرند، جای خود را به انعطاف‌پذیری YouTube و دوره‌های آنلاین رایگان داده است. و این فرض که دانش یا یک تجارت خاص می تواند اشتغال مادام العمر را تضمین کند به لطف پیشرفت در روبات ها و هوش مصنوعی (AI) به سرعت از بین می رود.

در مجموع، نوآوری‌هایی که در دنیای بیرون اتفاق می‌افتد، انقلابی را در داخل سیستم آموزشی ما ایجاد می‌کند. نحوه آموزش به جوانان و نقش معلمان در کلاس هرگز یکسان نخواهد بود.

بازار کار آموزش را دوباره متمرکز می کند

همانطور که در ما ذکر شده است آینده کار سری، ماشین‌های مجهز به هوش مصنوعی و رایانه‌ها در نهایت تا 47 درصد از مشاغل امروزی (2016) را مصرف کرده یا منسوخ خواهند کرد. این آماری است که خیلی ها را مضطرب می کند، و به درستی هم همینطور است، اما درک این نکته نیز مهم است که ربات ها واقعاً کار شما را نمی گیرند – آنها برای خودکارسازی کارهای روتین می آیند.

اپراتورهای تابلو، کارمندان پرونده، تایپیست ها، نمایندگان فروش بلیط، هر زمان که فناوری جدیدی معرفی می شود، کارهای یکنواخت و تکراری که می توان با استفاده از عباراتی مانند کارایی و بهره وری اندازه گیری کرد، کنار می روند. بنابراین، اگر یک شغل شامل مجموعه محدودی از مسئولیت‌ها باشد، به ویژه آنهایی که از منطق مستقیم و هماهنگی چشم و دست استفاده می‌کنند، آن شغل در آینده نزدیک در معرض خطر اتوماسیون قرار خواهد گرفت.

در همین حال، اگر شغلی مستلزم مجموعه وسیعی از مسئولیت‌ها (یا «لمس انسانی») باشد، بی‌خطر است. در واقع، برای کسانی که مشاغل پیچیده‌تری دارند، اتوماسیون یک مزیت بزرگ است. با توخالی کردن یک شغل از وظایف بیهوده، تکراری و ماشینی، زمان کارگر برای تمرکز بر وظایف یا پروژه‌های استراتژیک، سازنده و خلاقانه‌تر آزاد می‌شود. در این سناریو، کار به همان اندازه که تکامل می‌یابد ناپدید نمی‌شود.

به عبارت دیگر، مشاغل جدید و باقی‌مانده که روبات‌ها آن‌ها را تصاحب نخواهند کرد، مشاغلی هستند که بهره‌وری و کارایی در آن‌ها مهم نیستند یا برای موفقیت مهم نیستند. مشاغلی که شامل روابط، خلاقیت، تحقیق، کشف و تفکر انتزاعی هستند، با طراحی، چنین مشاغلی نه مولد هستند و نه کارآمد، زیرا به آزمایش و جنبه تصادفی نیاز دارند که مرزها را برای ایجاد چیزی جدید فشار می‌دهد. اینها مشاغلی هستند که مردم قبلاً جذب آنها شده اند و این مشاغلی هستند که ربات ها آنها را پرورش خواهند داد.

عامل دیگری که باید در نظر داشت این است که همه نوآوری‌های آینده (و صنایع و مشاغلی که از آنها پدید می‌آیند) منتظر کشف در مقطعی از رشته‌هایی هستند که زمانی تصور می‌شد کاملاً مجزا هستند.

به همین دلیل است که برای برتری واقعی در بازار کار آینده، یک بار دیگر باید به یک معضل بودن پرداخت: فردی با مجموعه‌ای از مهارت‌ها و علایق. با استفاده از پیشینه بین رشته ای خود، چنین افرادی واجد شرایط بهتری برای یافتن راه حل های جدید برای مشکلات سرسخت هستند. آنها استخدامی ارزانتر و با ارزش افزوده برای کارفرمایان هستند، زیرا به آموزش بسیار کمتری نیاز دارند و می توانند برای انواع نیازهای تجاری اعمال شوند. و آنها نسبت به نوسانات در بازار کار انعطاف پذیرتر هستند، زیرا مهارت های متنوع آنها را می توان در بسیاری از زمینه ها و صنایع به کار برد. 

اینها تنها تعدادی از پویایی‌هایی است که در بازار کار وجود دارد. و همچنین به همین دلیل است که کارفرمایان امروزی در جستجوی کارگران ماهرتر در همه سطوح هستند زیرا مشاغل فردا سطح بالاتری از دانش، فکر و خلاقیت را نسبت به قبل می طلبد.

در رقابت برای آخرین شغل، افرادی که برای مرحله مصاحبه نهایی انتخاب می شوند، تحصیل کرده ترین، خلاق ترین، سازگارترین با تکنولوژی و از نظر اجتماعی ماهر خواهند بود. سطح در حال افزایش است و همچنین انتظارات ما در مورد تحصیلاتی که به ما داده شده است. 

STEM در مقابل هنرهای لیبرال

با توجه به واقعیت های کارگری که در بالا توضیح داده شد، مبتکران آموزش در سراسر جهان در حال آزمایش رویکردهای جدید در مورد چگونگی و آنچه ما به فرزندان خود می آموزیم، هستند. 

از اواسط دهه 2000، بسیاری از بحث ها در مورد چی ما آموزش می دهیم راه هایی برای بهبود کیفیت و پذیرش برنامه های STEM (علوم، فناوری، مهندسی، و ریاضیات) در دبیرستان ها و دانشگاه های خود را به صفر رسانده است تا جوانان بتوانند پس از فارغ التحصیلی بهتر در بازار کار رقابت کنند. 

از یک جهت، این افزایش تاکید بر STEM کاملا منطقی است. تقریباً همه مشاغل فردا دارای یک جزء دیجیتالی خواهند بود. بنابراین، سطح معینی از سواد رایانه ای برای بقا در بازار کار آینده مورد نیاز است. از طریق STEM، دانش‌آموزان دانش عملی و ابزارهای شناختی را به دست می‌آورند تا در موقعیت‌های مختلف و دنیای واقعی، در مشاغلی که هنوز اختراع نشده‌اند، برتری پیدا کنند. علاوه بر این، مهارت‌های STEM جهانی هستند، به این معنی که دانش‌آموزانی که در آن مهارت دارند، می‌توانند از این مهارت‌ها برای تضمین فرصت‌های شغلی در هر کجا که ایجاد می‌شوند، در سطح ملی و جهانی استفاده کنند.

با این حال، نقطه ضعف تاکید بیش از حد ما بر STEM این است که خطر تبدیل دانش‌آموزان جوان به روبات را به همراه دارد. مورد مورد نظر، الف مطالعه 2011 دانشجویان آمریکایی دریافتند که حتی با افزایش بهره هوشی، نمرات خلاقیت در سراسر کشور در حال کاهش است. موضوعات STEM ممکن است به دانشجویان امروزی اجازه دهد تا در مشاغل طبقه متوسط ​​بالا فارغ التحصیل شوند، اما بسیاری از مشاغل کاملاً فنی امروزی نیز تا سال 2040 یا زودتر در معرض خطر خودکار و مکانیزه شدن توسط روبات ها و هوش مصنوعی هستند. به عبارت دیگر، سوق دادن جوانان به یادگیری STEM بدون توازن دروس علوم انسانی، می‌تواند آنها را برای الزامات بین رشته‌ای بازار کار فردا آماده کند. 

برای پرداختن به این ناظر، در دهه 2020 سیستم آموزشی ما شروع به بی‌توجهی به یادگیری روتین (چیزی که رایانه‌ها در آن عالی هستند) و تأکید مجدد بر مهارت‌های اجتماعی و تفکر خلاق و انتقادی (چیزی که رایانه‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند) را آغاز خواهد کرد. دبیرستان ها و دانشگاه ها شروع به وادار کردن رشته های STEM به گذراندن سهمیه بالاتر دروس علوم انسانی برای تکمیل تحصیلات خود خواهند کرد. به همین ترتیب، رشته های علوم انسانی به همین دلایل ملزم به مطالعه دوره های STEM بیشتری خواهند بود.

بازسازی نحوه یادگیری دانش آموزان

در کنار این تعادل مجدد بین STEM و علوم انسانی، چگونه ما آموزش می دهیم عامل دیگری است که مبتکران آموزش با آن آزمایش می کنند. بسیاری از ایده‌ها در این فضا حول این موضوع است که چگونه از فناوری برای ردیابی و بهبود حفظ دانش استفاده کنیم. این ماندگاری به عنصر مهمی از سیستم آموزشی فردا تبدیل خواهد شد و در فصل بعدی به طور عمیق به آن خواهیم پرداخت، اما فناوری به تنهایی چالش های مزمن آموزش مدرن را حل نخواهد کرد.

آماده سازی جوانان ما برای بازار کار آینده باید شامل بازنگری اساسی در نحوه تعریف تدریس و نقش معلمان در کلاس درس باشد. با توجه به این موضوع، بیایید مسیری را که روندهای بیرونی آموزش را به سمت سوق می دهند، بررسی کنیم: 

یکی از بزرگترین چالش هایی که مربیان باید بر آن غلبه کنند، آموزش به وسط است. به طور سنتی، در یک کلاس درس 20 تا 50 دانش آموز، معلمان چاره ای جز آموزش یک طرح درسی استاندارد ندارند که هدف آن انتقال دانش خاصی است که در یک تاریخ مشخص آزمایش می شود. به دلیل محدودیت زمانی، این طرح درس به تدریج شاهد عقب افتادن دانش آموزان کندتر است، در حالی که دانش آموزان تیزهوش را خسته و بی حوصله می کند. 

در اواسط دهه 2020، از طریق ترکیبی از فناوری، مشاوره و مشارکت دانش‌آموزان، مدارس شروع به رسیدگی به این چالش با اجرای یک سیستم آموزشی جامع‌تر خواهند کرد که به تدریج آموزش را برای هر دانش‌آموز شخصی‌سازی می‌کند. چنین سیستمی شبیه چیزی شبیه به این نمای کلی زیر خواهد بود: 

مهدکودک و دبستان

در طول سال‌های تحصیلی شکل‌گیری کودکان، معلمان آنها را در مورد مهارت‌های اساسی مورد نیاز برای یادگیری (چیزهای سنتی، مانند خواندن، نوشتن، ریاضی، کار با دیگران و غیره)، همراه با پرورش آگاهی و هیجان برای موضوعات دشوار STEM آموزش می‌دهند. در سالهای بعد در معرض آن قرار گیرد.

مدرسه متوسطه

پس از ورود دانش آموزان به کلاس ششم، مشاوران آموزشی حداقل سالیانه با دانش آموزان ملاقات خواهند کرد. این جلسات شامل اختصاص دادن به دانش آموزان با یک حساب آموزشی آنلاین صادر شده توسط دولت (که دانش آموز، سرپرستان قانونی آنها و کارکنان آموزشی به آن دسترسی خواهند داشت) خواهد بود. آزمایش برای شناسایی زودهنگام ناتوانی های یادگیری؛ ارزیابی ترجیحات نسبت به یک سبک یادگیری خاص؛ و مصاحبه با دانش آموزان برای درک بهتر اهداف اولیه شغلی و یادگیری آنها.

در همین حال، معلمان این سال های راهنمایی را صرف معرفی دانش آموزان با دوره های STEM خواهند کرد. به پروژه های گروهی گسترده؛ به دستگاه های تلفن همراه، ابزارهای یادگیری آنلاین و واقعیت مجازی که به شدت در دوران دبیرستان و دانشگاه استفاده می کنند؛ و مهمتر از همه، آشنا کردن آنها با طیف گسترده ای از تکنیک های یادگیری تا بتوانند کشف کنند که کدام سبک یادگیری برای آنها بهتر است.

علاوه بر این، سیستم مدرسه محلی دانش‌آموزان دبیرستانی را با کارکنان موردی جداگانه جفت می‌کند تا یک شبکه پشتیبانی بعد از مدرسه تشکیل دهند. این افراد (در برخی موارد داوطلب، دانش‌آموزان دبیرستان یا دانشگاه) هر هفته با این دانش‌آموزان جوان‌تر ملاقات می‌کنند تا به آنها در انجام تکالیف کمک کنند، آنها را از تأثیرات منفی دور نگه دارند و به آنها در مورد نحوه برخورد با مسائل اجتماعی دشوار (قلدری، اضطراب) توصیه کنند. و غیره) که این کودکان ممکن است در بحث با والدین خود احساس راحتی نکنند.

دبیرستان

دبیرستان جایی است که دانش آموزان با تغییرات چشمگیر در نحوه یادگیری خود مواجه می شوند. دبیرستان‌های آینده به جای کلاس‌های کوچک‌تر و محیط‌های ساختاریافته که دانش و مهارت‌های اساسی برای یادگیری را به دست آورده‌اند، دانش‌آموزان پایه‌های نهم تا دوازدهم را با موارد زیر معرفی خواهند کرد:

کلاس های درس

• کلاس های بزرگ به اندازه یک سالن ورزشی حداقل 100 دانش آموز به بالا را در خود جای خواهند داد.
• چیدمان صندلی ها بر چهار تا شش دانش آموز در اطراف یک میز بزرگ با صفحه نمایش لمسی یا هولوگرام فعال تأکید می کند، به جای ردیف های طولانی سنتی از میزهای فردی که رو به روی یک معلم قرار می گیرند.

معلمان

• هر کلاس درس دارای چندین معلم انسانی و معلمان پشتیبانی با طیف وسیعی از تخصص ها خواهد بود.
• هر دانش آموز به یک معلم خصوصی هوش مصنوعی دسترسی پیدا می کند که از یادگیری/پیشرفت دانش آموز در طول باقی مانده دوره آموزشی پشتیبانی و پیگیری می کند.

سازمان کلاس درس

• به صورت روزانه، داده‌های جمع‌آوری‌شده از آموزگاران تک‌تک تک دانش‌آموزان توسط برنامه کارشناسی ارشد هوش مصنوعی کلاس تجزیه و تحلیل می‌شود تا به طور منظم دانش‌آموزان را به گروه‌های کوچک بر اساس سبک یادگیری و سرعت پیشرفت هر دانش‌آموز اختصاص دهد.
• به همین ترتیب، برنامه کارشناسی ارشد هوش مصنوعی کلاس، برنامه و اهداف آموزشی روز را به معلمان و معلمان پشتیبانی می کند، و همچنین هر یک را به گروه های دانش آموزی که بیشتر به مجموعه مهارت های منحصر به فرد خود نیاز دارند، اختصاص می دهد. به عنوان مثال، هر روز معلمان یک به یک بیشتر به گروه های دانش آموزی که از میانگین آموزش/آزمون کلاس عقب می مانند، اختصاص داده می شود، در حالی که معلمان پروژه های ویژه ای را به آن گروه های دانش آموزی پیش از منحنی ارائه می دهند. 
• همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، چنین فرآیند آموزشی کلاس های درس ترکیبی را تشویق می کند که در آن تقریباً همه موضوعات با هم به روشی چند رشته ای تدریس می شوند (به جز کلاس های علوم، مهندسی و ورزشگاه که ممکن است تجهیزات تخصصی مورد نیاز باشد). فنلاند در حال حاضر حرکت به سمت این رویکرد تا سال 2020

فرآیند یادگیری

• دانش‌آموزان دسترسی کامل (از طریق حساب آموزشی آنلاین خود) به برنامه آموزشی ماه به ماه کامل خواهند داشت که دقیقاً دانش و مهارت‌هایی را که انتظار می‌رود دانش‌آموزان یاد بگیرند، برنامه درسی عمیق مواد و همچنین برنامه آزمون کامل را مشخص می‌کند.
• بخشی از روز شامل برقراری ارتباط معلمان با اهداف آموزشی روز است، و بیشتر یادگیری های اولیه به صورت جداگانه با استفاده از مواد خواندن آنلاین و آموزش های ویدیویی ارائه شده توسط معلم هوش مصنوعی تکمیل می شود.نرم افزار یادگیری فعال).
• این یادگیری پایه روزانه، از طریق آزمون‌های خرد پایان روز برای ارزیابی پیشرفت و تعیین استراتژی یادگیری و برنامه سفر روز بعد آزمایش می‌شود.
• بخش دیگر روز مستلزم شرکت دانش آموزان در پروژه های روزانه گروهی در کلاس و خارج از آن است.
• پروژه های گروهی ماهانه بزرگتر شامل همکاری مجازی با دانش آموزان از نقاط مختلف کشور (و حتی جهان) خواهد بود. آموخته های گروه از این پروژه های بزرگتر در پایان هر ماه با کل کلاس به اشتراک گذاشته می شود یا به آنها ارائه می شود. بخشی از امتیاز نهایی برای این پروژه ها از نمرات داده شده توسط همسالان دانش آموز آنها خواهد بود.

شبکه پشتیبانی

• تا دبیرستان، جلسات سالانه با مشاوران آموزش و پرورش سه ماهه خواهد شد. در این جلسات مسائل مربوط به عملکرد آموزشی، اهداف یادگیری، برنامه ریزی آموزش عالی، نیازهای کمک مالی و برنامه ریزی شغلی اولیه مورد بحث قرار خواهد گرفت.
• بر اساس علایق شغلی شناسایی شده توسط مشاور آموزش و پرورش، باشگاه های پس از مدرسه و کمپ های آموزشی به دانش آموزان علاقه مند ارائه می شود.
• ارتباط با مسئول پرونده در سراسر دبیرستان نیز ادامه خواهد داشت.

دانشگاه و کالج

در این مرحله، دانشجویان چارچوب ذهنی لازم برای عملکرد خوب در سال های تحصیلات عالی خود را خواهند داشت. در اصل، دانشگاه/دانشگاه به سادگی یک نسخه تشدید شده از دبیرستان خواهد بود، با این تفاوت که دانش‌آموزان نظر بیشتری در مورد آنچه مطالعه می‌کنند خواهند داشت، تاکید بیشتری بر کار گروهی و یادگیری مشارکتی خواهد بود و به مراتب بیشتر در معرض دوره‌های کارآموزی و مشارکت قرار خواهند گرفت. عملیات در مشاغل تاسیس شده 

این خیلی متفاوت است! این خیلی خوشبینانه است! اقتصاد ما توان پرداخت این سیستم آموزشی را ندارد!

وقتی صحبت از سیستم آموزشی می شود که در بالا توضیح داده شد، همه این استدلال ها کاملاً معتبر هستند. با این حال، همه این نکات در حال حاضر در مدارس در سراسر جهان استفاده می شود. و با توجه به روندهای اجتماعی و اقتصادی که در فصل اول از این سری، این فقط یک مسئله زمان است که همه این نوآوری های آموزشی در مدارس فردی در سراسر کشور ادغام شوند. در واقع، ما پیش‌بینی می‌کنیم اولین مدارس از این دست تا اواسط دهه 2020 شروع به کار کنند.

تغییر نقش معلمان

سیستم آموزشی که در بالا توضیح داده شد (مخصوصاً از دبیرستان به بعد) گونه‌ای از استراتژی «کلاس درس معکوس» است، که در آن بسیاری از یادگیری‌های پایه به صورت فردی و در خانه انجام می‌شود، در حالی که تکالیف، تدریس خصوصی و پروژه‌های گروهی برای کلاس درس محفوظ است.

در این چارچوب، دیگر تمرکز بر نیاز منسوخ شده برای کسب دانش نیست، زیرا یک جستجوی ساده در گوگل به شما امکان می دهد به این دانش در صورت تقاضا دسترسی داشته باشید. در عوض، تمرکز بر کسب مهارت است، چه برخی از چهار C را نامید: ارتباط، خلاقیت، تفکر انتقادی و همکاری. اینها مهارت‌هایی است که انسان‌ها می‌توانند در آنها نسبت به ماشین‌ها برتری پیدا کنند، و مهارت‌های پایه مورد نیاز بازار کار آینده را نشان می‌دهند.

اما مهمتر از آن، در این چارچوب، معلمان می توانند با سیستم های آموزشی هوش مصنوعی خود برای طراحی برنامه های درسی نوآورانه همکاری کنند. این همکاری شامل ارائه تکنیک‌های آموزشی جدید، و همچنین برگزاری سمینارها، دوره‌های آموزشی کوچک و پروژه‌ها از یک کتابخانه آموزشی آنلاین در حال رشد است - همه برای مقابله با چالش‌های منحصر به فرد ارائه شده توسط دانش‌آموزان منحصربه‌فرد هر سال. این معلمان به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا آموزش خود را به جای دیکته کردن به آنها هدایت کنند. آنها از یک مدرس به یک راهنمای یادگیری تبدیل خواهند شد.

اکنون که تکامل تدریس و تغییر نقش معلمان را بررسی کرده‌ایم، در فصل بعدی به ما بپیوندید، جایی که نگاهی عمیق‌تر به مدارس فردا و فناوری‌هایی خواهیم داشت که به آنها قدرت می‌دهد.

مجموعه آینده آموزش

روندهایی که سیستم آموزشی ما را به سمت تغییرات اساسی سوق می دهد: آینده آموزش P1

مدارک رایگان می شوند اما شامل تاریخ انقضا می شوند: آینده آموزش P2

واقعی در مقابل دیجیتال در مدارس ترکیبی فردا: آینده آموزش P4