Video-analyse en de toekomst van videobewaking

ABC7's speciale segment van februari 2010 bevat video-analyses geplaatst in Chicago. Met behulp van verslaggever Paul Meincke verzint ABC7 een bankoverval. Meincke ontsnapt en rijdt door de stad in een blauwe minibus. Ondertussen lokaliseert Nick Beaton, commandant van Chicago's Office of Emergency Management and Communications (OEMC) Operations Center, het voertuig en volgt het door de stad met behulp van videoanalyse. "Menselijke ogen kunnen niet alles zien", zegt Meincke.

Video-analyse is een hightech netwerk van bewakingscamera's die de OEMC en de politie helpen bij het melden van misdaden. In het segment zoeken ze om 10 uur naar de blauwe minibus van de verslaggever in Dearborn Street. Binnen enkele seconden verschijnen miniatuurafbeeldingen die overeenkomen met de beschrijvingen in een beheersbare hoeveelheid en kunnen operators het voertuig in realtime volgen.

Het doel van de valse bankoverval was om de mogelijkheden van de technologie te tonen. Beaton zegt: "[Video-analyse] kan 12 uur manuren terugbrengen tot 20 minuten met één persoon in plaats van drie mensen die achter verschillende computers zitten." Het stadsleven 24 uur per dag, zeven dagen per week filmen, levert een enorme hoeveelheid beeldmateriaal op. Zelfs als operators de locatie en het tijdstip van een misdrijf kennen, kan het dagen duren om de juiste beelden te verzamelen. Video-analyse kan dit probleem helpen oplossen.

Net als een zoekmachine koppelt video-analyse sleutelwoorden aan beeldmateriaal. Het segment wijst op praktische tekortkomingen: camera's breken, foto's vervagen en soms zijn de hoeken verkeerd. Zonder uit te leggen hoe deze veelvoorkomende problemen worden opgelost, eindigt de nieuwsverslaggever met een positieve noot en stelt dat ze in de nabije toekomst verwachten dat straatcamera's potentieel gevaarlijke activiteiten detecteren (dwz iemand laat een tas of voorwerp vallen en gaat dan weg).

Het nieuwssegment is optimistisch over het technologische aspect van straatbewaking en noemt ontwikkelingen als 360 graden camera's. Ze gaan echter niet in op privacykwesties. Het belangrijkste argument tegen videobewaking in de hele stad is de dreiging van informatiemisbruik. Wetshandhavers kunnen bewakingscamera's gebruiken om bepaalde personen te volgen; dit kunnen mensen zijn met een strafblad, mensen die verdacht worden van het plegen van misdaden of politieke activisten, om er maar een paar te noemen.

Om het cameragebruik te monitoren, moeten er duidelijke wettelijke grenzen worden gesteld. De American Civil Liberties Union (ACLU) publiceerde een artikel met de titel "Wat is er mis met openbare videobewaking?" waarin Amerikaanse steden worden genoemd die door de politie bediende camera's hebben geïnstalleerd, waaronder Washington, New York, Chicago en Los Angeles. Het artikel zet vraagtekens bij het mogelijke gebruik van camera's die "golflengten buiten het zichtbare spectrum kunnen detecteren, waardoor nachtzicht of doorzichtig zicht mogelijk wordt", evenals camera's die zijn uitgerust met gezichtsherkenning.

Privacy inruilen voor veiligheid?

Voor velen is het inruilen van privacyrechten voor openbare veiligheid een ongemakkelijk idee. Het artikel zegt ook: "Er zijn momenteel geen algemene, wettelijk afdwingbare regels om inbreuken op de privacy te beperken en te beschermen tegen misbruik van CCTV-systemen." We hebben wetten nodig om te voorkomen dat misbruikers over de schreef gaan.

Het ACLU-artikel benadrukt de noodzaak van geloofwaardigheid en verantwoording bij beperkingen en controle van videobewaking. De wettelijke grenzen moeten aangeven wie de beelden mag gebruiken, onder welke voorwaarden en voor hoe lang. Andere vragen zijn onder meer hoe de regels zouden worden opgesteld en gehandhaafd, en welke straffen zouden gelden voor overtreders.

Misschien zouden burgers met strikte regels en meer publieke transparantie het gevoel kunnen krijgen dat ze enige controle hebben over de toekomst en de implementatie van videoanalyse. "'Ik heb niets te verbergen' is de mantra geworden van de privacyapatheïst van de 21e eeuw", schrijft Zachary Slayback in zijn artikel "Nothing to Hide? Waarom privacy ertoe doet … zelfs voor de onschuldigen, "voor Penn Political Review. Zelfs als iemand "niets te verbergen heeft", zijn privacyrechten bedoeld om mensen te beschermen en hen in staat te stellen te kiezen wat wordt onthuld.

Slayback voegt eraan toe: “Privacy definieert ons. Ons vermogen om te bepalen welke informatie we vrijwillig aan de wereld vrijgeven, helpt ons om onszelf te definiëren.