Historia i przyszłość druku 5D za 3 miliardów dolarów

Na początku była wiązka światła ultrafioletowego skupiona w kałuży płynnego plastiku. Z tego wyłonił się pierwszy wydrukowany obiekt 3D. Był to owoc Karol Hull, wynalazca stereolitografii i przyszły założyciel 3D Systems, obecnie jednej z największych firm w branży. Uzyskał patent na tę technikę w 1986 roku, a później w tym samym roku opracował pierwszą komercyjną drukarkę 3D – Aparat do Stereolitografii. I było włączone.

Od tych skromnych początków duże, masywne i powolne maszyny z przeszłości ewoluowały w zgrabne drukarki 3D, które znamy dzisiaj. Większość drukarek używa obecnie tworzywa ABS do „drukowania”, tego samego materiału, z którego wykonane są klocki Lego; inne opcje obejmują kwas polimlekowy (PLA), standardowy papier biurowy i kompostowalne tworzywa sztuczne.

Jednym z problemów związanych z tworzywem ABS jest brak różnorodności kolorów. ABS jest dostępny w kolorze czerwonym, niebieskim, zielonym, żółtym lub czarnym, a użytkownicy są ograniczeni do tego jednego koloru dla swojego drukowanego modelu. Z drugiej strony istnieją drukarki komercyjne, które mogą pochwalić się prawie 400,000 3 różnych kolorów, takie jak 850D Systems ZPrinter XNUMX. Te drukarki są powszechnie używane do tworzenia prototypów, ale rynek przenosi się do innych nisz.

Niedawno naukowcy wzięli drukarki 3D i wykorzystali je do biodrukowania, procesu, który polega na umieszczaniu pojedynczych komórek na miejscu, tak jak drukarka atramentowa upuszcza kolorowy atrament. Byli w stanie stworzyć tkanki na małą skalę do odkrywania leków i testowania toksyczności, ale w przyszłości mają nadzieję wydrukować wykonane na zamówienie narządy do przeszczepów.

Istnieją drukarki przemysłowe, które pracują z różnymi metalami, które mogłyby ostatecznie znaleźć zastosowanie w przemyśle lotniczym. Poczyniono postępy w drukowaniu obiektów wielomateriałowych, takich jak w większości funkcjonalna klawiatura komputerowa wykonana przez Stratasys, inną firmę zajmującą się drukiem 3D. Ponadto naukowcy pracowali nad procesami drukowania żywności i odzieży. W 2011 roku wypuszczono zarówno pierwsze na świecie bikini wydrukowane w 3D, jak i pierwszą drukarkę 3D do pracy z czekoladą.

„Osobiście uważam, że to kolejna wielka rzecz”, powiedział Abe Reichental, obecny dyrektor generalny firmy Hull, w rozmowie z Consumer Affairs. „Myślę, że może być tak duży, jak silnik parowy w jego czasach, tak duży jak komputer w jego czasach, tak duży jak Internet w jego czasach, i wierzę, że jest to kolejna przełomowa technologia, która będzie Zmień wszystko. Zmieni sposób, w jaki się uczymy, zmieni sposób, w jaki tworzymy, i zmieni sposób, w jaki produkujemy”.

Drukowanie w 3D nie spada. Według podsumowania raportu Wohlersa, corocznego dogłębnego badania postępów w technologiach i zastosowaniach wytwarzania przyrostowego, istnieje możliwość, że do 3 r. druk 5.2D może stać się branżą wartą 2020 miliarda dolarów. miliard. Ponieważ drukarki te stają się łatwiejsze do znalezienia, ceny również spadają. Tam, gdzie kiedyś komercyjna drukarka 2010D kosztowała ponad 1.3 3 USD, teraz można ją znaleźć za 100,000 15,000 USD. Pojawiły się również drukarki hobbystyczne, kosztujące średnio 1,000 USD, a jedna z najtańszych kosztuje tylko 200 USD.