نیروگاه های انرژی فیوژن برای سوخت شهرهای آینده ما

با همکاری محققان دانشگاه گوتنبرگ و دانشگاه ایسلند، نوع جدیدی از همجوشی هسته ای فرآیندی که کاملاً با فرآیند عادی متفاوت است. همجوشی هسته ای فرآیندی است که در آن اتم ها با هم ذوب می شوند و انرژی آزاد می کنند. با ترکیب اتم های کوچکتر با اتم های بزرگتر می توان انرژی آزاد کرد. 

همجوشی هسته ای که توسط محققان مورد مطالعه قرار گرفت تقریبا هیچ تولید نمی کند نوترون. در عوض سریع و سنگین الکترون از آنجایی که واکنش مبتنی بر هیدروژن سنگین است ایجاد می شوند.  

لیف هلملید، استاد بازنشسته دانشگاه گوتنبرگ، می‌گوید: «این یک مزیت قابل توجه در مقایسه با سایر فرآیندهای همجوشی هسته‌ای است که در سایر تأسیسات تحقیقاتی در حال توسعه هستند، زیرا نوترون‌های تولید شده توسط چنین فرآیندهایی می‌توانند باعث سوختگی خطرناک فلاش شوند». 

این فرآیند همجوشی جدید می تواند در راکتورهای همجوشی بسیار کوچکی که با هیدروژن سنگین سوخت می شوند، رخ دهد. نشان داده شده است که این فرآیند بسیار بیشتر از آنچه برای شروع نیاز است انرژی تولید می کند. هیدروژن سنگین در اطراف ما در آب معمولی یافت می شود. این فرآیند به جای مدیریت هیدروژن بزرگ و پرتوزا که برای تامین انرژی راکتورهای بزرگ استفاده می شود، می تواند خطرات موجود در فرآیند قدیمی را از بین ببرد.  

یک مزیت قابل توجه الکترون های سنگین سریع تولید شده توسط فرآیند جدید این است که این الکترون ها باردار هستند و بنابراین می توانند انرژی الکتریکی را فورا تولید کنند. انرژی موجود در نوترون ها که در سایر انواع همجوشی هسته ای به مقدار زیاد انباشته می شوند، به سختی قابل کنترل هستند، زیرا نوترون ها باردار نیستند. هلملید می‌گوید: این نوترون‌ها پرانرژی هستند و برای موجودات زنده بسیار مضر هستند، در حالی که الکترون‌های سریع و سنگین به طور قابل‌توجهی کمتر خطرناک هستند.  

راکتورهای کوچکتر و ساده تری را می توان به منظور مهار این انرژی و قابل دوام ساختن آن برای نیروگاه های کوچک ساخت. الکترون های سریع و سنگین خیلی سریع تجزیه می شوند و امکان تولید انرژی سریع را فراهم می کنند.