Tanden regenereren: de volgende evolutie in de tandheelkunde

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 5 mei 2022

Samenvatting inzicht

Stel je een wereld voor waarin het teruggroeien van natuurlijke tanden een realiteit is, waarbij de tandheelkundige zorg opnieuw vorm krijgt en een belangrijk alternatief wordt geboden voor kunstmatige implantaten. De ontwikkeling van een medicijn voor tandregeneratie heeft het potentieel om de tandheelkundige zorg te democratiseren, maar brengt ook uitdagingen met zich mee, zoals potentieel misbruik en een daling van de inkomsten voor tandheelkundige professionals die gespecialiseerd zijn in implantaten. Bredere implicaties zijn onder meer verschuivingen in tandartspraktijken, toegenomen investeringen in tandheelkundig onderzoek en de opkomst van gepersonaliseerde tandheelkundige zorg.

Context voor tandregeneratie

Een kwart van de volwassenen van 65 jaar of ouder heeft acht of minder tanden, terwijl één op de zes volwassenen van 1 jaar of ouder al zijn tanden heeft verloren, blijkt uit een onderzoek uit 6-65 van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention. Maar wat als mensen tanden zouden kunnen regenereren waar ze die het meest nodig hebben?

Tandbederf bij adolescenten en volwassenen is een veel voorkomende medische aandoening die de levensstandaard van een individu kan schaden. Menselijke tanden bestaan ​​uit drie lagen, die elk op verschillende manieren worden beïnvloed door bederf of letsel. Deze lagen omvatten het buitenste glazuur, dentine (het centrale gebied dat de binnenkant van de tand beschermt) en de zachte tandpulp (het binnenste deel van de tand). Kunsttanden en implantaten zijn in de tandheelkunde het populairste en meest gebruikte antwoord voor patiënten die lijden aan ernstige tanddegradatie.

Kunsttanden en implantaten zijn echter geen optimale oplossing voor ontbrekende tanden, omdat ze na verloop van tijd onderhoud vergen en de levenskwaliteit van de patiënt niet altijd verbeteren. Op zoek naar nieuwe oplossingen voor problemen veroorzaakt door tandbederf, ontwikkelden onderzoekers van de Universiteit van Fukui en de Universiteit van Kyoto in Japan een nieuw medicijn om tanden te regenereren (2021). Ze ontdekten dat het gebruik van een antilichaam om het gen USAG-1 te blokkeren effectief kan bijdragen aan de tandontwikkeling bij dieren. 

Volgens Katsu Takahashi, een van de hoofdauteurs van het onderzoeksteam, zijn de essentiële chemicaliën die betrokken zijn bij tandvorming al bekend, waaronder botmorfogenetisch eiwit en Wnt-signalering. Door het USAG-1-gen in muizen en fretten te onderdrukken, konden deze proefdieren deze chemicaliën veilig gebruiken om een ​​hele tand te regenereren. 

Disruptieve impact

De ontdekking van een medicijn dat mensen zou kunnen helpen bij het teruggroeien van natuurlijke tanden, vertegenwoordigt een aanzienlijke verschuiving in de tandheelkundige zorg en heeft het potentieel om de industrie op mondiale schaal opnieuw vorm te geven. Op de korte termijn zouden dergelijke behandelingen wereldwijd door tandheelkundige klinieken kunnen worden toegepast, hoewel de kosten in eerste instantie onbetaalbaar zouden kunnen zijn. Naarmate generieke versies van dit medicijn beschikbaar komen, mogelijk begin jaren veertig, afhankelijk van de patentwetten, kunnen de kosten toegankelijker worden voor het grote publiek. Deze toegankelijkheid zou de tandheelkundige zorg kunnen democratiseren, waardoor geavanceerde behandelingen beschikbaar zouden worden voor een bredere bevolking.

Deze trend kan op de lange termijn echter een negatief effect hebben op de tandheelkundesector. Het vermogen om natuurlijke tanden terug te laten groeien zou de behoefte aan dure kunstmatige implantaten, een hoeksteen van de moderne tandartspraktijk, kunnen verminderen of zelfs elimineren. Deze verschuiving zou kunnen leiden tot een daling van de inkomsten voor tandheelkundige professionals die gespecialiseerd zijn in deze procedures. Bovendien kan de beschikbaarheid van een dergelijk medicijn schadelijke consumptie en mondhygiënegewoonten aanmoedigen, omdat mensen minder voorzichtig kunnen worden, wetende dat beschadigde of aangetaste tanden met behulp van het medicijn kunnen worden vervangen.

Overheden en regelgevende instanties kunnen de ontwikkeling en distributie van het medicijn ondersteunen om ervoor te zorgen dat het mensen in nood bereikt, waardoor de algehele tandheelkundige gezondheid in hun bevolking mogelijk wordt verbeterd. Ze moeten echter mogelijk ook rekening houden met mogelijk misbruik en de ethische overwegingen rond de beschikbaarheid van het medicijn. Monitoring en regulering zullen waarschijnlijk essentieel zijn om de voordelen van deze trend in evenwicht te brengen met potentiële risico's en onbedoelde gevolgen.

Gevolgen van herstellende tanden

Bredere implicaties van tandregeneratie kunnen zijn:

• Verminderde vraag naar tandimplantaten en neptanden, omdat de meeste mensen liever natuurlijke tanden willen regenereren, wat leidt tot een verschuiving in de tandartspraktijk en mogelijk banenverlies op het gebied van tandprothesen.
• Tandheelkundige onderzoekers ontvangen meer financiële steun en investeringen van gezondheidszorgbedrijven en durfkapitalisten die willen profiteren van de regeneratie van tanden, waardoor een nieuwe focus in de tandheelkundige wetenschap en onderzoek wordt bevorderd.
• De verkoop van stoffen waarvan bekend is dat ze de tanden beschadigen, variërend van suikerhoudende dranken en bepaalde soorten voedsel tot farmaceutische en illegale drugs, kan toenemen omdat gebruikers gaan geloven dat ze geen levenslange gevolgen zullen ondervinden als hun tanden worden beschadigd, wat mogelijk gevolgen heeft voor de volksgezondheid.
• Verhoogde financiering voor tandheelkundige onderzoekslaboratoria om nieuwigheden te ontwikkelen, zoals designertanden die specifieke kleuren hebben of uit specifieke materialen zijn samengesteld, wat nieuwe inkomstenmogelijkheden vertegenwoordigt om de omzet die verloren gaat door tandregeneratie te vervangen.
• Een verschuiving in de tandartsverzekeringen om regeneratiebehandelingen wel of niet op te nemen, wat leidt tot veranderingen in premies en dekkingsmogelijkheden voor consumenten.
• Overheden implementeren regelgeving en richtlijnen voor tandregeneratiebehandelingen, waarbij veiligheid en ethische overwegingen worden gewaarborgd, wat leidt tot gestandaardiseerde praktijken in de hele sector.
• De opkomst van een markt voor gepersonaliseerde tandheelkundige zorg, inclusief op maat gemaakte tandontwerpen, leidt tot een nieuw segment in de tandheelkundige industrie dat tegemoetkomt aan individuele voorkeuren en esthetiek.
• Veranderingen in het tandheelkundig onderwijs en de opleiding om tegemoet te komen aan de nieuwe technologie en behandelingen, wat leidt tot een herevaluatie van de curricula en vaardigheidsvereisten voor tandheelkundige professionals.
• Een potentiële toename van de sociale ongelijkheid als de behandeling duur blijft en alleen toegankelijk voor rijkere delen van de bevolking, wat leidt tot verdere ongelijkheid in de toegang tot en de resultaten van de gezondheidszorg.

Vragen om te overwegen

• Welke andere bijwerkingen kunnen in de samenleving optreden als gevolg van tandregeneratietechnologie? 
• Hoe kan de tandheelkunde evolueren als gevolg van toekomstige tandregeneratiebehandelingen?