De leeftijd van de emoji

Vandaag heb ik vijf e-mails verzonden, op Instagram gepost, door Twitter gescrolld en ongeveer honderd sms-berichten verzonden. Ik heb maar met één persoon fysiek contact gehad, tenzij je de caissière bij de foodcourt ook meetelt. De communicatie is enorm veranderd in slechts tien jaar tijd. Kinderen sms'en tegenwoordig gewoon hun vrienden in plaats van hun huis te bellen en eerst onhandig met hun ouders te praten, zoals ik deed.

Geschreven taal is geëvolueerd als gevolg van dergelijke gemakkelijke elektronische communicatie, wat heeft geleid tot de verbluffende verscheidenheid aan media in gesprekken, zoals afbeeldingen, gifs en vooral emoji's. Ondanks vele beschuldigingen dat emoji's een tienerrage zijn, worden ze door alle leeftijdsgroepen gebruikt. Elke andere sms die ik van mijn ouders ontvang, bevat een emoji-kus of een glimlach.

Alleen al op Twitter werden tussen 2013 en 2015 ongeveer 10 miljard emoji's verzonden. U kunt het gebruik van emoji's volgen op de website Emoji Tracker, die de populariteit van elke emoji op Twitter in realtime volgt. Ze zijn ook ongelooflijk populair op elke andere vorm van media, vooral Instagram, Facebook en instant messaging. Er bestaat zelfs een vertaling van Herman Melville's "Moby Dick" in emoji's. Het heet “Emoji Dick; en je kunt de lasergedrukte hardcover-kleurenversie kopen voor slechts $ 200. Gelukkig bevat het ook de volledige originele tekst.

Dwaas gebruik van emoji's zoals deze heeft velen ervan overtuigd dat emoji's een rage zijn die voorbestemd is om in nostalgie te verdwijnen. Deze critici zullen echter teleurgesteld zijn, want emoji's zijn er om te blijven. Emoji's zijn een simpele reactie geworden op de snelle toename van computergebaseerde communicatie. Ze helpen de aanwezige toon en het sentiment te vervangen face-face communicatie dat gaat verloren via een scherm.

Taal is altijd geëvolueerd volgens de druk in de samenleving. In het verleden was het vermogen om te lezen en te schrijven alleen voorbehouden aan de elite, in ieder geval totdat boeken betaalbare massaproductie werden. Naarmate de geletterdheid toenam, nam de formaliteit van taal af in zowel schriftelijke als mondelinge communicatie.

Sinds de jaren 1700 is schrijven geformaliseerd en aangepast aan culturele evoluties, evenals aan de beperkingen van evoluerende sociale regels. De grote vooruitgang in technologie in het afgelopen decennium heeft geleid tot een indrukwekkende culturele revolutie (Ojima 2012). Efficiëntie en gemakkelijke toegang hebben technologie altijd gedomineerd. Het is dus geen verrassing dat het discours is overgegaan naar instant messaging, e-mail en sociale media.

Er is echter een probleem met puur schriftelijke communicatie. Junichi Azuma, hoogleraar taalkunde aan de Juntendo University School of Medicine, schreef in 2012 een analyse over het gebruik van emoticons in communicatie. Azuma verklaarde: "... zuiver linguïstische elementen zouden slechts ongeveer 5 procent van de inhoud van face-to-face communicatie overbrengen, terwijl non-verbale informatie ongeveer 65 procent kan uitmaken en prosodische kenmerken 30 procent van de inhoud kunnen uitmaken," ( Azuma 2012).

Toen e-mails populairder werden, werd het probleem bij het interpreteren van communicatie duidelijk. The Wall Street Journal schreef een verhaal over e-mails waarin misverstanden over e-mail werden besproken, en ook hoe dit ertoe kan leiden dat de betrokken personen zich beledigd, genegeerd of niet gewaardeerd voelen. Zelfs vandaag merk ik dat ik me zorgen maak over correcte en respectabele bewoordingen tijdens het e-mailen van professoren en collega's.

Onderzoeken tonen aan dat wanneer mensen een bericht lezen, ze slechts in 56% van de gevallen de bedoelde betekenis bepalen. Vergeleken met 73.1% van de tijd in face-to-face communicatie. In de gesproken taal is veel ruimte voor sarcasme, dubbele betekenissen en implicaties. Alle mogelijkheden die van invloed zijn op de exacte betekenis van de woorden worden door de lezer geraden.

Het gemak van online communicatie wordt gehinderd door de stress om ervoor te zorgen dat mensen begrijpen wat u zegt. Taal moest evolueren om dit probleem te bestrijden. Emoji's ontwikkelden zich als gevolg daarvan. Azuma theoretiseerde dat emoji's het gevoel introduceerden waar online taal naar verlangde. Emoji's voorkomen dat online communicatie echt robotachtig wordt en mogelijk leidt tot een toekomstige universele taal.

In 2015 heeft een onderzoeksgroep van Jožef Stefan Instituut in Slovenië voerde een sentimentanalyse uit voor emoji's. Een sentimentanalyse betreft de meningen, sentimenten, evaluaties, attitudes en emoties die zijn opgedaan bij het lezen van een tekst. In deze test analyseerden 83 deelnemers meer dan 1.6 miljoen tweets met en zonder emoji's. De tweets waren in 13 verschillende talen en elke deelnemer was native speaker in de taal die ze lazen. De deelnemers beoordeelden elke emoji op basis van het sentiment (positief, neutraal of negatief) en bepaalden de betekenis erachter.

De resultaten zijn sterke implicaties voor de toekomst van taal. Bij een vergelijking van het sentiment van tweets met en zonder emoji's, ontdekten de onderzoekers dat de aanwezigheid van emoji's leidt tot een positievere indruk. Ze ontdekten dat 54% van de tweets met emoji's als positief werd geïnterpreteerd, tegenover 36% van de tweets zonder emoji's. De gelijke verdeling van sentiment binnen tweets zonder emoji's impliceert dat sentiment moeilijk te bepalen is zonder emotionele markeringen.

Overweldigend bevatten de emoji's een positief sentiment. De meerderheid van de 751 emoji's geanalyseerd hebben een sterke groene sentimentrangschikking, vooral degenen die vaker worden gebruikt. Van de 33 meest populaire emoji's zijn er zelfs 27 positief gerangschikt. Uit het onderzoek blijkt dat emoji's vooral worden gebruikt om de lezer gerust te stellen dat de bedoeling positief was en om zelfverzekerde en expressieve communicatie aan te moedigen.

Het gebruik van emoji's kan een sterke impact hebben op de toekomst van taal. Het voordeel van emoji's is het grotere uitdrukkingsbereik dat schriftelijke communicatie mogelijk maakt. Zonder emoji's worden de gaten in de taal meestal opgevuld met de kennis die de lezer over de schrijver heeft. Een broer of zus of een goede vriend zou de bedoelde betekenis kunnen bepalen zonder contextuele emoji-aanwijzingen.

Met het aanbreken van het tijdperk van technologie en online communicatie is het contact echter vaak tussen vreemden die door grote afstanden van elkaar verwijderd kunnen zijn. Met emoji's kan de lezer de bedoelde betekenis begrijpen zonder een persoonlijke band te hebben met de persoon met wie ze communiceren.

De studeren in Slovenië ontdekte ook dat het sentiment van emoji's onafhankelijk is van taal. Voor elk van de 13 onderzochte talen waren de emoji's vastbesloten om hetzelfde sentiment te hebben. Dit geeft aan dat het gebruik van emoji's nuttig zou kunnen zijn in tweetalige communicatie als hulpmiddel, en in de toekomst ook zou kunnen leiden tot een internationale vorm van communicatie op basis van emoji-achtige afbeeldingen.

Er is echter een duidelijk probleem met het gebruik van emoji's. Naomi baron, een professor Engels en taalkunde aan de American University, beweert dat "het belangrijkste effect van instant messaging op taal blijkt te zijn...de controle die doorgewinterde gebruikers voelen dat ze hebben over hun communicatienetwerken." Het probleem met het gemak van het communiceren van emotionele en delicate situaties via internet, in combinatie met de controle die men heeft over communiceren via de computer versus persoonlijk, zou kunnen leiden tot een toekomstige samenleving die doodsbang is voor face-to-face gesprekken. Vooral als het onderwerp ongemakkelijk of gevoelig is.