Waarom millennials alternatieve diëten omarmen

Millennials staan ​​om veel dingen bekend, maar iets dat niet naar voren komt, is waarom ze alternatieve voedingsgewoonten hebben aangenomen. Meer millennials evolueren naar veganisme, omarmen vegetarisme en proberen zelfs pescatarianisme (vegetariërs die vis eten).   

Gezien deze trend is de echte vraag: waarom nu? Erica Dillion kan die vraag misschien wel beantwoorden.  

Advies van deskundigen op het gebied van gezondheid, welzijn en fitness  

Dillion heeft een diploma in gezondheid, wellness en fitness met een secundaire achtergrond in de culinaire kunsten. Ze had altijd een passie voor koken, maar ging naar de sportschool om fit te blijven.   

"Toen ik meer mensen ontmoette in de sportschool, begon ik me te interesseren. Ik wilde alles weten over fitness voordat ik het wist. Ik ging terug naar school om personal trainer te worden", zegt Dillion.   

Dillion wijst erop dat de oude manieren om vegetariërs of veganisten te behandelen zijn veranderd. "We vullen een persoon gewoon niet vol met pillen en poeders om de verloren voedingsstoffen te vervangen door het schrappen van vlees of kaas uit een dieet. We hebben nu superfoods zoals soja en een nog beter begrip van bestaand voedsel." Ze stelt dat dit het gemakkelijker maakt voor iedereen die afziet van traditionele diëten maar toch gezond wil blijven. 

Ze is ook van mening dat sociale media een grote rol spelen bij het normaliseren van alternatieve diëtentrends en het onder de aandacht brengen van zowel de goede als de slechte aspecten van elk dieet. "Je kunt echte mensen op specifieke manieren zien diëten, kijken of het blijft hangen, wat je vrienden denken, zelfs zien of beroemdheden het doen." Ze vervolgt dat veel millennials met elkaar delen wat werkt, creatief koken oplossingen en bouwen vaak een gemeenschap van steun voor elkaar op. 

Dillion benadrukt dat degenen die een verandering van hun voedingsgewoonten overwegen, moeten plannen en elke hoek moeten bekijken voordat ze erin duiken. “Het menselijk lichaam heeft vlees nodig, en de onmiddellijke onthouding ervan kan problemen veroorzaken. Persoonlijk zou ik niet vegan worden, maar ik respecteer ieders beslissing. Er is veel toewijding voor nodig om te doen wat ze doen.” 

Veganistische standpunten  

Dus hoeveel moeite kost het om op een alternatief dieet te leven, veel grappen zouden suggereren dat er gewoon een pretentieuze houding voor nodig is. Karyssa Mueller, buitengewone veganist, kan die clichés verdrijven en echt uitleggen hoe het is om veganist te zijn.    

Muller is al drie jaar veganist. Ze vond de eerste overgang gemakkelijker dan de meesten die zeiden: "Ik was al allergisch voor de meeste melk en kaas, dus het was niet zo'n grote schok om vlees te schrappen, vooral niet nadat ik had ontdekt hoe dieren in voedsel worden veranderd."   

Ze zegt echter wel: “Het is veel werk om veganist te zijn. Ik mis het toetje echt." Ze licht toe door uit te leggen dat de keuze om veganist te worden inspanning en nauwgezet onderzoek vereist naar alles wat er in of in de buurt van je lichaam komt. Ze gaat zelfs zo ver om te vermelden dat zelfs het meest onbeduidende ding zoals croutons, alcohol , of make-up kan dierlijke bijproducten bevatten.  

Ze legt uit dat deze alternatieve diëten nu gemakkelijker vol te houden zijn omdat bedrijven dit opmerken. "Bedrijven beginnen veganistische producten te produceren en vertrouwen op sojaproducten." Muller vervolgt dat veel grote bedrijven zelfs veganistische producten testen. "Toen Kraft een veganistische co-co-pindakaaspasta creëerde, was het geweldig, het duurde niet lang, maar het was nog steeds behoorlijk goed."   
 

Wel beaamt Muller dat internet iedereen heeft geholpen die worstelt met een andere manier van eten. Zeggen dat er veel meer steungroepen op sociale media zijn om te helpen met recepten of om winkels met de juiste producten te vinden. Helaas waarschuwt ze degenen die voor het eerst veganist zijn en niet de juiste informatie krijgen, vaak gezondheidsproblemen kunnen hebben, variërend van gewichtsproblemen als gevolg van de enorme overcompensatie van het ene voedingsmiddel voor het andere, tot het ontbreken van een goed dieet als gevolg van budgettaire beperkingen.