Duurzaamheid van de ruimte: nieuwe internationale overeenkomst pakt ruimteafval aan, streeft naar duurzaamheid van de ruimte

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 20 maart 2022

Samenvatting inzicht

De toename van het aantal satellietlanceringen, in combinatie met de aanhoudende aanwezigheid van ter ziele gegane objecten in een baan om de aarde, heeft geleid tot een zorgwekkende opeenhoping van ruimteschroot, waardoor toekomstige ruimteactiviteiten in gevaar komen. Als reactie daarop is het Space Sustainability Rating (SSR)-systeem ontwikkeld om verantwoorde praktijken bij ruimteverkenning aan te moedigen, met gevolgen voor exploitanten van ruimtevaartuigen, overheden en de commerciële ruimtevaartindustrie. Deze belangrijke stap heeft tot doel het risico op botsingen te minimaliseren, concurrerende duurzaamheid te bevorderen en ruimtevaartactiviteiten op één lijn te brengen met mondiale duurzaamheidsdoelstellingen, waardoor mogelijk de toekomst van ruimtebeheer en industriële praktijken vorm kan worden gegeven.

Ruimte duurzaamheid context

Een gestage stroom van satellieten, raketten en vrachtschepen is en wordt nog steeds in de baan van de aarde gelanceerd. Veel van deze objecten blijven in een baan om de aarde, zelfs als ze defect raken, breken of niet meer in gebruik zijn. Als gevolg hiervan circuleren miljoenen stukken ruimteafval over onze planeet, met een snelheid van tienduizenden mijlen per uur, waardoor het risico op botsingen met in een baan om de aarde draaiende ruimtevoertuigen en toekomstige te lanceren satellieten toeneemt.

Dalende lanceerkosten, een evolutie in de omvang en verfijning van satellieten en raketten, en een toename van toepassingen voor in de ruimte gestationeerde infrastructuur hebben geleid tot een toename van het aantal satellietlanceringen, waarvan vele door nieuwe ruimtevaartbedrijven en landen die voorheen niet betrokken waren bij ruimteverkenning. tot 2000. Vooral de commerciële ruimtevaartindustrie is van plan het aantal actieve satellieten uit te breiden tot 30 tot 40,000, veel meer dan de 4,000 die zich al in een baan om de aarde bevinden. Deze snelle groei is een voorbereiding op de groeiende rol van de ruimtevaartsector op het gebied van telecommunicatie, teledetectie, ruimtewetenschap, ruimteproductie en nationale veiligheid.

Met een jaarlijks toenemend aantal satellieten dat elk jaar wordt gelanceerd, draagt ​​dit uiteindelijk bij aan het langetermijnrisico van een catastrofe, vaak aangeduid als het Kessler-syndroom, een theoretisch scenario waarin de dichtheid van ruimte-infrastructuur en puin in een lage baan om de aarde (LEO) hoog genoeg is om botsingen tussen objecten kunnen een cascade-effect veroorzaken waarbij elke botsing steeds meer ruimtepuin genereert, waardoor de kans op botsingen nog groter wordt. In de loop van de tijd kan er voldoende puin rond de aarde draaien dat toekomstige ruimtelanceringen gevaarlijk kunnen maken en ruimteactiviteiten en het gebruik van satellieten in specifieke omloopbereiken generaties lang economisch onpraktisch kunnen maken.

Disruptieve impact 

De ontwikkeling van het Space Sustainability Rating (SSR)-systeem markeert een belangrijke stap in het beheersen van de uitdagingen van ruimteverkenning en -gebruik. Door een certificeringsproces in te voeren moedigt de SSR ruimtevaartuigexploitanten, aanbieders van lanceerdiensten en satellietfabrikanten aan om verantwoorde praktijken toe te passen. Deze trend kan de levensvatbaarheid van ruimtemissies op de lange termijn vergroten door het risico op botsingen te verminderen en ruimteschroot tot een minimum te beperken.

Het SSR-systeem heeft ook het potentieel om de manier waarop ruimtevaartgerelateerde bedrijven opereren te beïnvloeden. Door duidelijke normen voor duurzaamheid vast te stellen, kan dit leiden tot een verschuiving in de praktijken in de sector, waarbij bedrijven prioriteit geven aan verantwoorde ruimtevaartoperaties. Dit zou een competitieve omgeving kunnen bevorderen waarin bedrijven streven naar hogere certificeringsniveaus, wat zou leiden tot de ontwikkeling van nieuwe technologieën en methoden om de duurzaamheid te vergroten. Dit kan op zijn beurt leiden tot een efficiënter gebruik van hulpbronnen en een verlaging van de kosten, wat zowel de industrie als de consumenten ten goede komt.

Voor overheden biedt de SSR een raamwerk om ruimtevaartactiviteiten te reguleren en te overzien op een manier die aansluit bij de mondiale duurzaamheidsdoelstellingen. Door deze normen aan te nemen en af ​​te dwingen, kunnen overheden ervoor zorgen dat ruimteverkenning en commerciële activiteiten op verantwoorde wijze worden uitgevoerd. Deze trend kan ook internationale samenwerking bevorderen, omdat landen samenwerken om gedeelde normen te ontwikkelen en na te leven. Een dergelijke samenwerking kan leiden tot een meer geharmoniseerde benadering van ruimtebeheer.

Implicaties van duurzaamheid in de ruimte

Bredere implicaties van de duurzaamheid van de ruimte kunnen zijn:

• Het verder ontwikkelen van internationale normen en regelgevende instanties om toezicht te houden op de vermindering van ruimteschroot, wat leidt tot veilige huidige en toekomstige ruimtemissies.
• De noodzaak voor exploitanten van ruimtevaartuigen, aanbieders van lanceerdiensten en satellietfabrikanten om te bewijzen dat hun geplande missies duurzaam zijn voordat ze een missie mogen ondernemen, wat leidt tot een meer verantwoorde benadering van ruimteverkenning.
• Een nieuwe basis voor operators om op contracten te concurreren; ze kunnen hun praktijken veranderen en concurreren op duurzaamheid om contracten veilig te stellen, wat leidt tot een verschuiving in de prioriteiten van de sector.
• De oprichting van een universeel beoordelingssysteem voor ruimtemissies, leidend tot een gestandaardiseerde mondiale aanpak die consistentie en eerlijkheid garandeert bij de evaluatie van duurzaamheidspraktijken.
• Het creëren van nieuwe werkgelegenheid in onderzoek, monitoring en compliance op het gebied van duurzaamheid in de ruimtevaart.
• De potentiële stijging van de kosten van ruimtemissies als gevolg van de implementatie van duurzaamheidsmaatregelen, wat leidt tot een herevaluatie van budgetterings- en financieringsstrategieën door overheden en particuliere entiteiten.
• Het bevorderen van nieuwe technologische ontwikkelingen gericht op duurzaamheid, leidend tot de ontwikkeling van instrumenten en methoden die de impact op het milieu, zowel in de ruimte als op aarde, minimaliseren.
• Het potentieel voor het SSR-systeem om een ​​model te worden voor andere industrieën, wat leidt tot een bredere toepassing van duurzaamheidsbeoordelingen en certificeringen in verschillende sectoren.
• Een verschuiving in de perceptie en vraag van de consument naar het ondersteunen van ruimtevaartbedrijven die zich houden aan duurzaamheidsnormen, wat leidt tot een bewustere en verantwoordelijkere benadering van ruimtevaartgerelateerde producten en diensten.
• De mogelijkheid van politieke spanningen die voortkomen uit verschillende interpretaties of naleving van internationale duurzaamheidsnormen, wat leidt tot de behoefte aan diplomatieke onderhandelingen en overeenkomsten om een ​​geharmoniseerde implementatie te garanderen.

Vragen om te overwegen

• Wat zou er gebeuren als er geen duurzaamheidsinitiatieven voor de ruimte zouden worden gecreëerd en opgevolgd?
• Moet er een internationale overeenkomst komen om elk jaar een bepaald aantal ruimteschroot uit een baan om de aarde te verwijderen?