ვიდეო თამაშები და ბავშვები ერთმანეთს ერევა

ვიდეო თამაშები ბავშვებთან დიდი პოპულარობით სარგებლობს მათი გახსნის დღიდან და უმეტესწილად, როგორც ჩანს, არსებობს მშობლების ორი სახის რეაქცია. არიან ისეთებიც, რომლებსაც აქვთ უფრო მოდუნებული, ლაისე-ფეირის დამოკიდებულება და ისინი, ვინც გრძნობენ ციფრული სათამაშო მოედნის ბოროტებას ბავშვობაში სიმსუქნისა და სკოლაში სროლების საფუძველი. ეს დაყოფა გასაგებია, თუ გავითვალისწინებთ კვლევების რაოდენობას, რომლებიც მხარს უჭერენ და უარყოფენ ვიდეო თამაშების უარყოფით ეფექტებს. 

გარე პერსპექტივიდან ბევრი პოპულარული ვიდეო თამაში ზედმეტად ძალადობრივად და სასტიკად გამოიყურება. თუმცა იგივე შეიძლება ითქვას სამოქმედო ფილმზეც RoboCop, ჯერ არავის მედიაში არასოდეს დაუბრალებია ოფიცერი მერფის ქმედებები სკოლაში სროლაში. ამან ხელი არ შეუშალა ზოგიერთ უფრო ხმამაღალ ლობისტურ ჯგუფს აღნიშნეს, რომ ვიდეო თამაშები ხელს უწყობს ძალადობას და სხვა ცუდ ქცევებს, თუმცა პარიზის დეკარტის უნივერსიტეტის ბოლო კვლევა სხვაგვარად მიუთითებს.   

პარიზის დეკარტის უნივერსიტეტის ივიან კოვეს-მასფეტის მიერ ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა ვიდეო თამაშების მრავალი დადებითი ეფექტი. მისი კვლევის თანახმად, ვიდეო თამაშები, როგორც ჯანსაღი ბავშვის განვითარების ნაწილი, არ არის მხოლოდ სიზმარი, არამედ რეალობა. 

Kovess-Masfety-ის კვლევამ აღიარა, რომ ბავშვები, რომლებიც კვირაში მეტ საათს თამაშობენ ვიდეო თამაშებს, „მნიშვნელოვნად ასოცირდება უფრო მაღალ ინტელექტუალურ ფუნქციონირებასთან, აკადემიურ მიღწევებთან, თანატოლებთან ურთიერთობის პრობლემების დაბალ გავრცელებასთან და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სირთულეებთან“. კიდევ ერთი დიდი დარტყმა სტერეოტიპული, ძალადობრივი მოთამაშის კონსტრუქციისთვის იყო ის, რომ კვლევამ ფაქტობრივად აჩვენა, რომ „ვიდეო თამაშების მაღალი გამოყენება არ იყო დაკავშირებული ქცევის აშლილობასთან ან რაიმე ექსტერნალიზებულ აშლილობასთან და არც სუიციდური აზრებით ან სიკვდილის ფიქრებთან“.  

ეს დასკვნები შესაძლებელი გახდა „3,000-დან 6 წლამდე ასაკის 11 ევროპელი ბავშვის“ მონიტორინგით. იდეა იყო ფსიქიკური ჯანმრთელობის მონაცემების შეგროვება სხვადასხვა ასაკის, სქესის და ეკონომიკური კლასის სკოლის მოსწავლეებისგან, რათა სრულად გაეგოთ, განიცდიან თუ არა ბავშვებს რაიმე უარყოფითი ან დადებითი ეფექტი გაფართოებული ვიდეო თამაშისგან.  

საბოლოოდ წარმოდგენილი იყო ის, რომ საშუალო ევროპელი ბავშვი რეალურად სწავლობს და იძენს მნიშვნელოვან უნარებს, რომლებიც ნამდვილად დაეხმარება მათ რეალურ სამყაროში. მონაცემებმა ასევე აჩვენა, რომ რეალურად არ არსებობს კავშირი ძალადობრივ ქცევასა და ძალადობრივ ვიდეო თამაშებს შორის. თუმცა, კვლევის უფრო დეტალურმა დეტალებმა აჩვენა, რომ კვირაში 5 საათზე მეტი დრო ითვლებოდა თამაშში დახარჯულ დიდ დროს - ასე რომ, სანამ თქვენს შვილებს სკოლაში გამოტოვების უფლებას მისცემდეთ, რათა მთელი დღე ითამაშოს Doom, გახსოვდეთ, რომ მათ მაინც უნდა ისწავლონ მათემატიკა ნამდვილი მასწავლებლისგან.  

ბეკი ველინგტონ ჰორნერს, ლამბტონის საზოგადოებრივი ჯანდაცვის განყოფილების წევრს და დიდი ხნის მშობელს, შეუძლია დაადასტუროს, რომ ვიდეო თამაშები ბავშვებს ეხმარება. საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სფეროში ახალგაზრდების ტენდენციების მონიტორინგის დავალებით, მან აღიარა, რომ ბევრი რამ შეიცვალა წლების განმავლობაში, მაგრამ აღმოჩენა, რომ ვიდეო თამაშებს დადებითი ეფექტი აქვს, გასაკვირი არ არის. 

„არაფერი, რაც ისწავლა არცერთ მედიუმში, არ არის ნაგავი“, ამბობს ჰორნერი. „პატარა წვრილმანებსაც კი შეუძლია შეცვალოს მცირეწლოვანი ბავშვები“, - აღნიშნავს ის და აგრძელებს: „როდესაც ისინი გადალახავენ უმცირეს დაბრკოლებებსაც კი, რეალურ თუ ციფრულს, ეს აძლევს მათ საკმარის თავდაჯერებულობას, რომ შეეცადონ უფრო დიდი საკითხების მოგვარება. 

ჰორნერი ეთანხმება Kovess-Masfety-ის დასკვნებს, სადაც ნათქვამია, რომ „ყველაფერს, რასაც ბავშვები სწავლობენ, ვიდეო თამაშები თუ სხვა, აქვს ეფექტი. უბრალოდ საქმეა ვიდეო თამაშებში მიღებული ნასწავლის შესაბამის ადგილას გადატანა“.