Λίπανση σιδήρου των ωκεανών: Είναι η αύξηση της περιεκτικότητας σε σίδηρο στη θάλασσα μια βιώσιμη λύση για την κλιματική αλλαγή;

ΠΙΣΤΩΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ:
Πιστωτικά Εικόνα
iStock

Λίπανση σιδήρου των ωκεανών: Είναι η αύξηση της περιεκτικότητας σε σίδηρο στη θάλασσα μια βιώσιμη λύση για την κλιματική αλλαγή;

Λίπανση σιδήρου των ωκεανών: Είναι η αύξηση της περιεκτικότητας σε σίδηρο στη θάλασσα μια βιώσιμη λύση για την κλιματική αλλαγή;

Κείμενο υπότιτλου
Οι επιστήμονες κάνουν δοκιμές για να δουν εάν ο αυξημένος υποβρύχιος σίδηρος μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερη απορρόφηση άνθρακα, αλλά οι επικριτές φοβούνται τους κινδύνους της γεωμηχανικής.
    • Συγγραφέας:
    • όνομα συγγραφέα
      Quantumrun Foresight
    • Οκτώβριος 3, 2022

    Περίληψη Insight

    Εξερευνώντας τον ρόλο του ωκεανού στην κλιματική αλλαγή, οι επιστήμονες δοκιμάζουν εάν η προσθήκη σιδήρου στο θαλασσινό νερό μπορεί να ενισχύσει τους οργανισμούς που απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα. Αυτή η προσέγγιση, αν και ενδιαφέρουσα, μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματική όσο ελπίζαμε, λόγω της περίπλοκης ισορροπίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των αυτορυθμιζόμενων μικροοργανισμών. Οι επιπτώσεις επεκτείνονται στην πολιτική και τη βιομηχανία, με εκκλήσεις για προσεκτική εξέταση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την ανάπτυξη λιγότερο επεμβατικών μεθόδων για τη δέσμευση άνθρακα.

    Πλαίσιο λίπανσης σιδήρου ωκεανού

    Οι επιστήμονες διεξάγουν πειράματα στον ωκεανό αυξάνοντας την περιεκτικότητά του σε σίδηρο για να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη οργανισμών που απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα. Ενώ οι μελέτες είναι αρχικά ελπιδοφόρες, ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η λίπανση με σίδηρο των ωκεανών θα έχει μικρή επίδραση στην αναστροφή της κλιματικής αλλαγής.

    Οι ωκεανοί του κόσμου είναι εν μέρει υπεύθυνοι για τη διατήρηση των επιπέδων άνθρακα της ατμόσφαιρας, κυρίως μέσω της δραστηριότητας του φυτοπλαγκτού. Αυτοί οι οργανισμοί παίρνουν το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας από τα φυτά και τη φωτοσύνθεση. αυτά που δεν τρώγονται, διατηρούν άνθρακα και βυθίζονται στον πυθμένα του ωκεανού. Το φυτοπλαγκτόν μπορεί να βρίσκεται στον πυθμένα του ωκεανού για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια.

    Ωστόσο, το φυτοπλαγκτόν χρειάζεται σίδηρο, φωσφορικά άλατα και νιτρικά άλατα για να αναπτυχθεί. Ο σίδηρος είναι το δεύτερο πιο κοινό ορυκτό στη Γη και εισέρχεται στον ωκεανό από τη σκόνη στις ηπείρους. Ομοίως, ο σίδηρος βυθίζεται στον πυθμένα της θάλασσας, έτσι ορισμένα μέρη του ωκεανού έχουν λιγότερο από αυτό το ορυκτό από άλλα. Για παράδειγμα, ο Νότιος Ωκεανός έχει χαμηλότερο επίπεδο σιδήρου και πληθυσμό φυτοπλαγκτού από άλλους ωκεανούς, παρόλο που είναι πλούσιος σε άλλα μακροθρεπτικά συστατικά.

    Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ενθάρρυνση της διαθεσιμότητας σιδήρου υποβρύχια μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερους θαλάσσιους μικροοργανισμούς που μπορούν να απορροφήσουν διοξείδιο του άνθρακα. Οι μελέτες για τη γονιμοποίηση του σιδήρου των ωκεανών υπήρχαν από τη δεκαετία του 1980, όταν ο θαλάσσιος βιογεωχημικός John Martin διεξήγαγε μελέτες που βασίζονται σε μπουκάλια που έδειξαν ότι η προσθήκη σιδήρου σε ωκεανούς με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά αύξησε γρήγορα τους πληθυσμούς φυτοπλαγκτού. Από τα 13 μεγάλης κλίμακας πειράματα λίπανσης σιδήρου που διεξήχθησαν λόγω της υπόθεσης του Μάρτιν, μόνο δύο είχαν ως αποτέλεσμα την αφαίρεση του άνθρακα που χάθηκε από την ανάπτυξη φυκιών βαθέων υδάτων. Τα υπόλοιπα απέτυχαν να δείξουν αντίκτυπο ή είχαν ασαφή αποτελέσματα.

    Αποδιοργανωτικός αντίκτυπος

    Έρευνα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης υπογραμμίζει μια κρίσιμη πτυχή της μεθόδου γονιμοποίησης του ωκεανού σιδήρου: την υπάρχουσα ισορροπία μεταξύ θαλάσσιων μικροοργανισμών και συγκεντρώσεων ορυκτών στον ωκεανό. Αυτοί οι μικροοργανισμοί, σημαντικοί για την έλξη άνθρακα από την ατμόσφαιρα, παρουσιάζουν μια αυτορυθμιζόμενη ικανότητα, μεταβάλλοντας τη χημεία των ωκεανών για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι η απλή αύξηση του σιδήρου στους ωκεανούς μπορεί να μην ενισχύσει σημαντικά την ικανότητα αυτών των μικροβίων να δεσμεύουν περισσότερο άνθρακα, καθώς βελτιστοποιούν ήδη το περιβάλλον τους για μέγιστη απόδοση.

    Οι κυβερνήσεις και οι περιβαλλοντικοί φορείς πρέπει να εξετάσουν τις περίπλοκες σχέσεις μέσα στα ωκεάνια συστήματα προτού εφαρμόσουν μεγάλης κλίμακας έργα γεωμηχανικής όπως η λίπανση σιδήρου. Ενώ η αρχική υπόθεση πρότεινε ότι η προσθήκη σιδήρου θα μπορούσε να αυξήσει δραστικά τη δέσμευση άνθρακα, η πραγματικότητα είναι πιο διαφοροποιημένη. Αυτή η πραγματικότητα απαιτεί μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, λαμβάνοντας υπόψη τις κυματιστικές επιπτώσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

    Για τις εταιρείες που αναζητούν μελλοντικές τεχνολογίες και μεθόδους για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η έρευνα υπογραμμίζει τη σημασία της ενδελεχούς οικολογικής κατανόησης. Προκαλεί τις οντότητες να κοιτάξουν πέρα ​​από απλές λύσεις και να επενδύσουν σε πιο βασισμένες στο οικοσύστημα προσεγγίσεις. Αυτή η προοπτική μπορεί να προωθήσει την καινοτομία στην ανάπτυξη κλιματικών λύσεων που δεν είναι μόνο αποτελεσματικές αλλά και βιώσιμες.

    Συνέπειες της γονιμοποίησης σιδήρου των ωκεανών

    Οι ευρύτερες επιπτώσεις της γονιμοποίησης σιδήρου των ωκεανών μπορεί να περιλαμβάνουν: 

    • Οι επιστήμονες συνεχίζουν να διεξάγουν πειράματα λίπανσης σιδήρου για να ελέγξουν εάν μπορεί να αναζωογονήσει την αλιεία ή να εργαστεί σε άλλους απειλούμενους θαλάσσιους μικροοργανισμούς. 
    • Ορισμένες εταιρείες και ερευνητικοί οργανισμοί συνεχίζουν να συνεργάζονται σε πειράματα που επιχειρούν να πραγματοποιήσουν προγράμματα λίπανσης σιδήρου των ωκεανών για τη συλλογή πιστώσεων άνθρακα.
    • Ευαισθητοποίηση του κοινού και ανησυχία για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους των πειραμάτων λίπανσης σιδήρου των ωκεανών (π.χ. άνθηση φυκιών).
    • Πίεση από τους θαλάσσιους οικολόγους για μόνιμη απαγόρευση όλων των μεγάλων έργων λίπανσης σιδήρου.
    • Τα Ηνωμένα Έθνη δημιουργούν αυστηρότερες οδηγίες σχετικά με τα πειράματα που θα επιτρέπονται στον ωκεανό και τη διάρκειά τους.
    • Αυξημένες επενδύσεις από κυβερνήσεις και ιδιωτικούς τομείς στη θαλάσσια έρευνα, οδηγώντας στην ανακάλυψη εναλλακτικών, λιγότερο επεμβατικών μεθόδων για τη δέσμευση άνθρακα στους ωκεανούς.
    • Ενισχυμένα ρυθμιστικά πλαίσια από διεθνείς φορείς, διασφαλίζοντας ότι οι δραστηριότητες λίπανσης των ωκεανών ευθυγραμμίζονται με τα παγκόσμια πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος.
    • Ανάπτυξη νέων ευκαιριών αγοράς για τεχνολογίες περιβαλλοντικής παρακολούθησης, καθώς οι επιχειρήσεις επιδιώκουν να συμμορφωθούν με αυστηρότερους κανονισμούς για πειράματα ωκεανών.

    Ερωτήσεις προς εξέταση

    • Ποιες άλλες επιπτώσεις μπορεί να προκύψουν από τη διεξαγωγή γονιμοποίησης σιδήρου σε διάφορους ωκεανούς;
    • Πώς αλλιώς μπορεί η λίπανση με σίδηρο να επηρεάσει τη θαλάσσια ζωή;