ကျန်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်သောနေထိုင်မှု- ကူးစက်ရောဂါများအတွက် တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုအလေ့အကျင့်

ပိုမိုကောင်းမွန်သော သန့်ရှင်းရေးအလေ့အကျင့်များကို အသုံးပြုရုံဖြင့် ကူးစက်ရောဂါများကို ရှောင်ရှားနိုင်ပါသည်။ အဆုတ်ရောင်ရောဂါ၊ ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောနှင့် အစားအသောက်ကြောင့်ဖြစ်သောရောဂါများကဲ့သို့သော ရောဂါများကို တစ်ကိုယ်ရည်နှင့် အိမ်သန့်ရှင်းရေးအလေ့အကျင့်များ တိုးတက်ကောင်းမွန်စေခြင်းဖြင့် ကာကွယ်နိုင်ပါသည်။

တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှု နှင့် ရောဂါများ ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်း။

လေ့လာမှုများ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ယူနီဆက် “ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောရောဂါသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ အသက် ၅ နှစ်အောက် ကလေးငယ်များကြား သေဆုံးမှုအားလုံး၏ ကိုးရာခိုင်နှုန်းခန့်သည် ကလေးငယ်များ၏ ထိပ်တန်းလူသတ်သမားဖြစ်သည်” ဟု ဆိုပါသည်။ ကြီးထွားလာနေသော အကျပ်အတည်းကို တုံ့ပြန်သည့်အနေဖြင့် တစ်ကမ္ဘာလုံးရှိ လူတစ်စု ─ တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုဖြင့် ─ ကလေးများအား ကူးစက်ရောဂါများမှ ကာကွယ်ရန် နည်းလမ်းများကို မျှဝေရန် လက်တွဲခဲ့ကြသည်။ ဤကိုယ်ခန္ဓာသည် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ သန့်ရှင်းရေးကောင်စီ (GHC) ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ သူတို့ရဲ့ ဗျာဒိတ်ရူပါရုံ တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုနှင့် ကျန်းမာရေးအကြား ဆက်စပ်မှုကို အသိပညာပေးခြင်း၊ အသိပညာပေးခြင်းတို့ကို အာရုံစိုက်လုပ်ဆောင်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ကြိုတင်ကာကွယ်နိုင်သော ကူးစက်ရောဂါများကို တိုက်ဖျက်ရန် လွယ်ကူသော အဆင့်ငါးဆင့်ကို ချမှတ်ခဲ့သည်။

ပထမအဆင့်သည် ကလေးများ၏ အားနည်းချက်ကို အသိအမှတ်ပြုသည်။ နုပျိုသောအရွယ်တွင် ကလေးများသည် ကိုယ်ခံအားစနစ်အားနည်းပြီး ၎င်းတို့၏ပထမလအနည်းငယ်တွင် ရောဂါကူးစက်နိုင်ခြေ မြင့်မားသည်။ အထူးစောင့်ရှောက်မှုပေးရာတွင် အကြံပြုချက်တစ်ခုမှာ မွေးကင်းစကလေးများအတွက် ကာကွယ်ဆေးထိုးမည့်အချိန်ကို လိုက်နာခြင်းဖြင့်ဖြစ်သည်။

ဒုတိယအဆင့်အနေနဲ့ လက်သန့်ရှင်းရေးကို မြှင့်တင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ အစားအစာမထိမီ၊ အပြင်မှပြန်လာခြင်း၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များနှင့် ထိတွေ့ပြီးနောက် ကဲ့သို့သော အရေးကြီးသောအခြေအနေများတွင် လက်ဆေးရန် လိုအပ်ပါသည်။ ၂၀၀၃ ခုနှစ်တွင်၊ ရောဂါထိန်းချုပ်ရေးနှင့် ကာကွယ်ရေးဗဟိုဌာန (CDC)  ကလေးများတွင် ဝမ်းလျှောခြင်းမှ ကာကွယ်ခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍ တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှု၏ အရေးပါမှုကို သရုပ်ပြသည့် လေ့လာမှုတစ်ခု ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ကိုးလတာကာလအတွင်း ကလေးများအား လက်ဆေးခြင်းမြှင့်တင်ရေးနှင့် မသက်ဆိုင်သူများဟူ၍ ခွဲခြားထားသည်။ လက်ဆေးခြင်းအလေ့အကျင့်ကို ပညာပေးသော မိသားစုများသည် ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောဖြစ်နိုင်ချေ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း လျော့နည်းကြောင်း ရလဒ်များက ပြသခဲ့သည်။ နောက်ထပ် သုတေသနပြုချက်များအရ ကလေး၏ စွမ်းဆောင်ရည် တိုးတက်မှုကို ဖော်ပြခဲ့သည်။ ရလဒ်များကို သိမြင်မှု၊ မော်တာ၊ ဆက်သွယ်ရေး၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေး-လူမှုရေးဆိုင်ရာ အပြန်အလှန်ဆက်ဆံမှု၊ နှင့် လိုက်လျောညီထွေမှုရှိသော ကျွမ်းကျင်မှုများတွင် မှတ်သားထားသည်။

တတိယအဆင့်မှာ အစားအသောက်ညစ်ညမ်းမှုအန္တရာယ်ကို လျှော့ချရန် အလေးပေးသည်။ အစားအသောက်ကို မှန်ကန်သော ကိုင်တွယ်မှုဖြင့် ကာကွယ်နိုင်သည်။ အစားအသောက်မကိုင်တွယ်မီနှင့် ကိုင်တွယ်ပြီးနောက် လက်ဆေးခြင်းအပြင် ပိုးသတ်ဆေးများကို ဂရုတစိုက်အသုံးပြုသင့်သည်။ အစားအစာသိုလှောင်ခြင်း အစားအစာ ထိန်းသိမ်းခြင်းအတွက် သော့ချက်လည်းဖြစ်သည်။ ချက်ပြုတ်ထားသောအစားအစာများကို မှန်ကန်သောရေခဲသေတ္တာနှင့် ပြန်လည်အပူပေးသည့်အလေ့အကျင့်များကို အသုံးပြု၍ ဖုံးအုပ်သိမ်းဆည်းထားသင့်သည်။   

စတုတ္ထအဆင့်သည် အိမ်နှင့်ကျောင်းရှိ မျက်နှာပြင်များကို သန့်ရှင်းရေးပြုလုပ်ခြင်းကို မီးမောင်းထိုးပြသည်။ တံခါးလက်ကိုင်များနှင့် အဝေးထိန်းခလုတ်များကဲ့သို့သော မကြာခဏ ထိမိသော မျက်နှာပြင်များသည် ပိုးမွှားများကို တိုက်ဖျက်ရန် ပုံမှန်သန့်ရှင်းရေး လိုအပ်ပါသည်။

ပဉ္စမအဆင့်သည် ပဋိဇီဝဆေးယဉ်ပါးမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ကြီးထွားလာသောစိုးရိမ်မှုအပေါ် အခြေခံသည်။ ကြိုတင်ကာကွယ်မှုပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ပဋိဇီဝဆေးများလိုအပ်မှုကို ရှောင်ကြဉ်ပါ။ အစားအသောက်များတွင် ခုခံအားမြှင့်တင်ပေးသည့် အစားအစာများ ထည့်ခြင်းဖြင့် ကလေး၏ ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်ပါသည်။ ၎င်းတွင် လိမ္မော်သီး၊ ပန်းသီးနှင့် ငှက်ပျောသီးတို့ ပါဝင်နိုင်သည်။

ဤသန့်ရှင်းရေးအလေ့အကျင့်များကို ပိုမိုကျန်းမာသောလူနေမှုပုံစံအတွက် အပြောင်းအလဲကို ဖြစ်ပေါ်စေရန်အတွက် အသုံးပြုပါသည်။ အဖြစ်များသော ကူးစက်ရောဂါ၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို လျှော့ချလိုသော ဆန္ဒသည် အဆင့် (၅) ဆင့်ဖြင့် အဆုံးသတ်ရုံသာမက နောင်လာနောက်သား မျိုးဆက်များထံ ဆက်ကပ်မည့် ရိုးရာဓလေ့တစ်ခု၏ အစပြုခြင်းကို ဆိုလိုပါသည်။