قارچ های کشنده: خطرناک ترین تهدید میکروبی نوظهور جهان؟

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• مارس 4، 2022

خلاصه بینش

پس از بحران بهداشت جهانی ناشی از SARS-CoV-2، متخصصان پزشکی زنگ خطر یک بیماری همه گیر بالقوه متفاوت را به صدا در می آورند: افزایش عفونت های قارچی کشنده. این عفونت ها می توانند کشنده باشند و اغلب به درمان های فعلی مقاوم هستند. این تهدید می تواند منجر به تغییرات قابل توجهی در شیوه های مراقبت های بهداشتی، طراحی بیمارستان و تحقیقات دارویی شود.

زمینه قارچ کشنده

در پی شیوع کووید-19، پزشکان شاهد افزایش بی‌سابقه انواع بیماری‌های قارچی خطرناک بوده‌اند. در هند شیوع موکورمایکوزیس یا قارچ سیاه (عفونتی نادر اما جدی که به چشم ها، بینی و در برخی موارد مغز حمله می کند) باعث مرگ هزاران نفر شده است. افزایش سایر عفونت‌های قارچی نیز در بیماران مبتلا به کووید-19، بیشتر پس از یک هفته بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) مشاهده می‌شود. 

آسپرژیلوس و کاندیدا تنها دو مورد از بیش از پنج میلیون گونه قارچی هستند که مسئول هزاران مرگ در سراسر جهان هستند. کاندیدا اوریس (C. auris) را می توان بر روی سطوح مختلف یافت و به عنوان عامل عفونت جریان خون شناخته شده است، اما می تواند سیستم تنفسی، سیستم عصبی مرکزی، اندام های داخلی و پوست را نیز آلوده کند. 

حداقل 5 درصد از بیماران COVID-19 به شدت بیمار می شوند و به مراقبت های ویژه نیاز دارند، گاهی اوقات برای مدت طولانی. این قارچ با کمک ویروس کرونا به اپیدرم، دیواره رگ‌های خونی و سایر پوشش‌های مجاری هوایی، راه خود را به سیستم تنفسی بیماران COVID-19 باز می‌کند. تقریباً 20 تا 30 درصد بیماران کووید-19 با تهویه مکانیکی به این عفونت مبتلا شدند. هنگامی که قارچ وارد جریان خون می شود، فشار خون کاهش می یابد و بیمار ممکن است تب، درد شکم و عفونت های مجاری ادراری را تجربه کند. بیمارانی که به شدت بیمار هستند اغلب تهویه می شوند، چندین خطوط داخل وریدی دارند و داروهایی برای سرکوب عفونت و التهاب به آنها داده می شود. 

مداخلاتی که ممکن است بیماران را از کروناویروس نجات دهد، می‌تواند مکانیسم‌های دفاعی ذاتی بدن را تضعیف کند و باکتری‌های مفید را از بین ببرد و بیماران مبتلا به کووید-۱۹ را که تحت مراقبت‌های ویژه هستند مستعد ابتلا به عفونت شوند. کاهش کنترل عفونت در ICU های شلوغ، استفاده بیشتر از لوله های مایع اصلی، کاهش انطباق با شستن دست ها، و تغییر در تکنیک های تمیز کردن و ضد عفونی کردن، همگی عوامل مهمی در افزایش عفونت های قارچی هستند.

تاثیر مخرب

C.auris روی سطوح سرد و سخت رشد می کند و اغلب در برابر عوامل تمیز کننده مقاومت می کند. در افراد سالم، عفونت قارچی بسیار کمتر نگران کننده است، اما از بین بردن قارچ از سطوح و تجهیزاتی که می تواند در محیط های بیمارستانی مستعمره شود، می تواند دشوار باشد. بر اساس یک تخمین به طور گسترده پذیرفته شده، بیماری های قارچی سالانه 300 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهند که منجر به مرگ 1.6 میلیون نفر می شود. CDC تخمین می زند که سالانه بیش از 75,000 نفر در ایالات متحده به دلیل عفونت های قارچی در بیمارستان بستری می شوند. 

اکثر عفونت های C. auris با دسته ای از داروهای ضد قارچی به نام اکینوکاندین ها درمان می شوند. با این حال، برخی از عفونت‌های C. auris به هر سه دسته اصلی داروهای ضد قارچ مقاومت نشان داده‌اند و درمان را چالش‌برانگیزتر می‌کنند. با این حال، بهترین پادزهر در برابر آسیب های قارچی، پیشگیری است. در حال حاضر هیچ واکسنی برای هیچ بیماری قارچی موجود نیست. با این حال، مشکلات درمان بیماران برای دوره های طولانی با داروهای سمی، همراه با افزایش تعداد موارد، ایجاد یک مورد را ضروری می کند. 

ممکن است بازنگری در طراحی و چیدمان بیمارستان با اتاق‌های ایزوله که شامل مداخلات طراحی است که نقاط تماس را به حداقل می‌رساند، مکان‌های تمیز کردن سخت را حذف می‌کند و از هرگونه پاشش یا آلودگی متقابل جلوگیری می‌کند، لازم باشد. CDC توصیه می‌کند که بیماران در شرایط تماس در یک اتاق با فشار منفی، یک نفره با در بسته و حمام اختصاصی برای محدود کردن انتقال در هنگام شیوع حاد قرار گیرند. هنگامی که اتاق های یک نفره در دسترس نیستند، توصیه می شود بیماران C. auris را در همان بال یا واحد قرار دهید. ظهور ارگانیسم های قارچی عفونی ممکن است نیاز به طراحی مجدد طرح بیمارستان داشته باشد زیرا برنامه ریزی فضایی موثر می تواند فرصت های رشد و انتقال پاتوژن را کاهش دهد.

پیامدهای قارچ های کشنده

پیامدهای گسترده تر قارچ های کشنده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افزایش سرمایه گذاری در تحقیقات دارویی برای تولید داروهای جدید ضد قارچی و احتمالاً واکسن ها.
• تغییر بالقوه در طراحی بیمارستان و پروتکل ها برای جلوگیری از گسترش عفونت های قارچی.
• روش‌های تمیز کردن سخت‌گیرانه‌تر در مراکز بهداشتی درمانی به دلیل سختی قارچ‌های خاص.
• نیاز به آموزش مداوم برای متخصصان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص و درمان سریع عفونت های قارچی.
• افزایش کمپین های آگاهی عمومی در مورد خطرات عفونت های قارچی، به ویژه برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
• افزایش بالقوه هزینه های مراقبت های بهداشتی به دلیل افزایش نیاز به امکانات ایزوله و درمان های تخصصی.
• ضرورت همکاری جهانی در پایش و واکنش به گسترش قارچ های خطرناک
• تغییرات در قوانین و چارچوب های نظارتی برای مقابله با تهدید فزاینده عفونت های قارچی.
• افزایش بالقوه در پزشکی از راه دور و نظارت از راه دور بیمار برای به حداقل رساندن خطر عفونت های اکتسابی در بیمارستان.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• علاوه بر پروتکل‌های بهداشتی دقیق دست، فکر می‌کنید بیمارستان‌ها چه اقدامات دیگری را می‌توانند برای جلوگیری از گسترش عفونت‌های قارچی کشنده انجام دهند؟
• آیا فکر می کنید افزایش مقاومت ضد قارچی مشکلی است که نیاز به توجه گسترده تری دارد؟