شیرهای سنتز شده ژنتیکی پیشرفتی در زندگی پایدار است

فعالیت‌های کشاورزی پایدار، به‌ویژه ارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی (GMO)، یکی از بحث‌های قریب‌الوقوع این روزها هستند. با جمعیتی که پیش‌بینی می‌شود تا سال 9.5 بین 10 تا 2050 میلیارد نفر جمعیت داشته باشند، این سوال که کشاورزان جهان چگونه به آنها غذا می‌دهند این است (ببخشید جناس)، چیزی که به نظر می‌رسد بیشتر جوهر ریخته شده در تحقیقات علمی را می‌خورد.

همین سال گذشته، در تابستان 2013، یک دانشمند از دانشگاه ماستریخت همبرگر را در یک ظرف پتری سنتز کرد. هزینه چنین همبرگری هزینه سنگینی خواهد بود (به بیان نسبی، شما می توانید حدود 60,000 بیگ مک با قیمت 5 دلار به ازای قیمت یک همبرگر سنتز شده داشته باشید). در حال حاضر گرایش به "غذاهای لوله آزمایش" رقابت برای سنتز بخش "پست" گاو است: شیر. این «شیر مصنوعی» ممکن است غیرمحتمل و حتی خطرناک به نظر برسد، اما دانشمندان برجسته در استارت‌آپ Muufri فکر می‌کنند که شیر ظرف پتری نه تنها راه آینده خواهد بود، بلکه ایمن‌تر از چیزهایی است که می‌توانید در محل خود تهیه کنید. سوپرمارکت امروز

در اخیر مقاله توسط نشنال جئوگرافیک، پرومال گاندی، یکی از بنیانگذاران Muufri، توضیح داد که چگونه این شرکت گونه‌ای از فرهنگ مخمر ایجاد کرده است که از نظر مصنوعی با گاوهای مهربانی که تولید می‌کنند یکسان است. این سویه باعث می‌شود پروتئین‌های شیر طعم و ساختارشان به گونه‌ای باشد که نه تنها با مصرف‌کنندگان لبنیات موافق است، بلکه آنها را فریب می‌دهد تا باور کنند که غذای واقعی را می‌خورند.

مغزهای پشت این شیر بدون پستان محصول خود را به گونه‌ای توسعه داده‌اند که طعمی مشابه با نوع تولید شده توسط تلیسه تولیدکننده متان داشته باشد، اما بدون تأثیر منفی هم بر محیط زیست و هم بدن در حال نوشیدن آن. گفته می شود که شیر مصنوعی از همان شش پروتئین اصلی برای ساختار و عملکرد تشکیل شده است و هشت اسید چرب دیگر در آن وجود دارد تا لذت اپیکوری شما را خشنود کند.

در ترکیب‌ها و جابه‌جایی‌های مختلف این ریزمغذی‌ها، امید موفری این است که بتواند خط متنوعی از پنیرها، دسرها و بسیاری دیگر از محصولات مبتنی بر شیر تولید کند که سالم‌تر از جایگزین هستند: لبنیات واقعی. تا کنون، آنها با موفقیت لاکتوز را حذف کرده اند، آلرژنی که تقریباً 65 درصد بزرگسالان به آن حساس هستند و کلسترول را در محصولات خود کاهش داده اند.

GMO ها (که محصول Muufri را از نظر فنی طبقه بندی می کند) تاریخچه طولانی و اشتباه درک شده ای دارد که معمولاً به عنوان علت سرطان و اختلالات خود ایمنی ذکر می شود. واقعیت این است که بسیاری از اطلاعاتی که به عموم مردم منتشر می‌شود، بیش از حد ساده‌سازی یا تعمیم یافته‌اند، و به جای صرف زمان برای تمایز بین آنچه که چیست، همه انواع تغییرات ژنتیکی را در یک گروه بد بزرگ گروه‌بندی می‌کنند.

پیچیدگی‌های این موضوعات طیف وسیعی دارد: از یک طرف، شما در مورد شیوه‌های اخلاقی شرکت‌های چندملیتی مانند مونسانتو، سازمانی که در طول تاریخ از پتنت‌های مربوط به دانه‌های GM خود استفاده می‌کرده تا به آرامی کشاورزان کوچک را از کسب‌وکار خارج کند، مناقشه دارید.

از طرف دیگر، مواردی از ورود GMO به اکوسیستم وجود دارد که نه تنها باعث افزایش آستانه گیاه شد، بلکه در برخی موارد، در واقع کل جمعیت را از گرسنگی نجات داد. در آسیای جنوب شرقی، شکل اصلی زندگی مردم برنج است. با این حال، هر سال سیل‌های ناگهانی رخ می‌دهد که بین 10 درصد از کل محصول برنج را از بین می‌برد. اخیراً، دانشمندان توانستند یک ویژگی از یک سویه برنج را که می‌تواند چندین روز در زیر آب زنده بماند، بر روی برنج غیرمقاوم مورد استفاده در مکان‌هایی مانند هند ترسیم کنند، جایی که نزدیک به دو سوم کالری دریافتی روزانه خود را از برنج دریافت می‌کنند.

از نظر فنی، این نوع اصلاح ژنتیکی تحت همان چتری قرار می گیرد که منتقدان GMO دوست دارند مونسانتو را با آن گروه کنند، اما عواقب برنج تراریخته بر جامعه جهانی به گونه ای از برنج منجر شد که اکنون می تواند دوره های طولانی تری از غرق شدن و کمک را تحمل کند. در تغذیه نزدیک به یک میلیارد نفر که در جنوب شرقی آسیا زندگی می کنند، که بیشتر آنها در فقر شدید زندگی می کنند.

در مواجهه با حقایق

داده های اخیر در مورد گله گاوهای جهانی حاکی از وجود حدود 60 میلیارد گاو است که برای 7 میلیارد نفر فعلی روی زمین غذا تهیه می کنند. حتی اگر بخواهیم این میزان مصرف را حفظ کنیم، غذای کافی برای نسل های آینده نخواهیم داشت.

در حال حاضر، دام ها 70 درصد از زمین های موجود را اشغال می کنند و به اندازه 20 تا 40 نفر زباله تولید می کنند، ناگفته نماند که آنها همچنین گاز متان را 20 برابر قوی تر از انتشار CO2 تولید می کنند. و با افزایش جمعیت جهان به 9.5 میلیارد نفر تا سال 2050، تعداد گاوهای پیش بینی شده به نسبت به 100 میلیارد خواهد رسید.

به همین دلیل، حفظ شیوه های کشاورزی فعلی یک هزینه زیست محیطی است که هم مصرف کنندگان و هم کشاورزان قادر به پرداخت آن نیستند. کشاورزان کوچک نمی توانند با تقاضای فزاینده شیر کنار بیایند و بنابراین مجبور خواهند شد زمین های خود را به کارخانه های کشاورزی بفروشند. اینجاست که شرکت هایی مانند Muufri برای طول عمر تولید لبنیات بسیار ضروری می شوند.

در حالی که بسیاری متوجه شده اند که اصطلاحات "GMO" و شرکت چند ملیتی مترادف با یکدیگر هستند، موفری، در میان دیگر استارت آپ ها، به دنبال بی ثبات کردن این فرض است. آنها به مردم در مورد مزایای استفاده از اصلاح ژنتیکی آموزش می دهند. کاربرد کشاورزی پایدار برای تغذیه نسل های آینده

چیزی که این شرکت را از بازیگران بزرگی مانند مونسانتو متمایز می کند این است که آنها به دنبال انحصار بازار نیستند تا کشاورزان کوچک را از کسب درآمد محروم کنند. در واقع، موفری بچه‌های کوچک را از غرق شدن توسط شرکت‌های چندملیتی نجات می‌دهد. کشاورزان کوچک به تنهایی نمی توانند نیازهای قریب الوقوع محصولات لبنی را برآورده کنند. یک مطالعه اخیر نشان می دهد که مصرف شیر تنها در آسیا در سال 125 2030 درصد افزایش خواهد یافت.

Muufri با امید به ارائه گزینه ای پایدارتر وارد بازار می شود که بتواند نیازهای بازار جهانی را برآورده کند و بتواند با شرکت های بزرگتر رقابت کند. این امر بار کشاورزان کوچک را کاهش می دهد و از فروش زمین و گاو خود به مزارع کارخانه ای در پایین جاده جلوگیری می کند.