Zahartzerako sendabidea aurkitzeko aurrerapausoa

Zahartzerako sendabidea aurkitzeko aurrerapena
IRUDIAREN KREDITUA:  

Zahartzerako sendabidea aurkitzeko aurrerapausoa

    • Egilea izena
      Kelsey Alpaio
    • Egilea Twitter Handle
      @kelseyalpaio

    Istorio osoa (erabili 'Itsatsi Word' botoia BAKARRIK Word dokumentu bateko testua segurtasunez kopiatzeko eta itsatsitzeko)

    Bizi al daitezke gizakiak betiko? Zahartzea iraganeko gauza bihurtuko al da laster? Hilezkortasuna giza arrazaren arau bihurtuko al da? Bar Harbor-eko (Maine) Jackson Laboratory-ko David Harrisonen arabera, gizakiek biziko duten hilezkortasun bakarra zientzia fikzioan gertatuko da.

    "Noski ez gara hilezinak izango", esan zuen Harrisonek. «Hori zentzugabekeria osoa da. Baina, polita litzateke gauza ikaragarri horiek guztiak hain ordutegi zurrunetan ez gertatzea... Bizitza osasuntsurako urte batzuk gehiago - hori nahiko bideragarria dela uste dut".

    Harrisonen laborategia zahartzearen biologiari buruzko ikerketa egiten ari diren askoren artean bat besterik ez da, Harrisonen espezialitatea sagu-ereduen erabilera da zahartzearen ondorioak hainbat sistema fisiologikotan aztertzeko.

    Harrisonen laborategia Interventions Testing Program-aren parte da, zeinak, UT Osasun Zientzien Zentroarekin eta Michigango Unibertsitatearekin koordinatuta, hainbat konposatu probatzea helburu duena, zahartzearen biologian izan ditzaketen efektuak, onak eta txarrak, zehazteko.

    "Uste dut dagoeneko giza inplikazio handiak ditugula, izan ere, Interbentzioen Proba Programarekin, bizi-iraupena nabarmen handitzen duten saguei eman diezazkiekegu hainbat gauza aurkitu ditugu, ehuneko 23, 24 arte", esan zuen Harrisonek.

    Saguak gizakiak baino 25 aldiz azkarrago zahartzen direnez, zahartzearen esperimentuetan erabiltzea oso garrantzitsua da. Harrisonek esan du saguak zahartze probak egiteko egokiak diren arren, esperimentuen erreplikatzea eta denbora luzatzea ezinbestekoak direla ikerketaren arrakasta lortzeko. Harrisonen laborategia sagu batek 16 hilabete dituenean hasten da probak egiten, eta horrek 50 urteko gizaki baten adinaren parekoa izango litzateke.

    Harrison-en laborategiak probatu duen konposatuetako bat rapamicina da, giltzurrun-transplanteetako pazienteetan organoen errefusa ekiditeko gizakietan jada erabiltzen den immunosupresora.

    Rapamicina, sirolimus izenez ere ezaguna, 1970eko hamarkadan aurkitu zen, Pazko uhartean edo Rapa Nui lurzoruan aurkitutako bakterioek sortutakoa. "Rapamycin: One Drug, Many Effects" aldizkariko Cell Metabolism aldizkariaren arabera, Rapamicinak rapamicinaren (mTOR) ugaztunen xedearen inhibitzaile gisa jokatzen du, eta hori onuragarria izan daiteke gizakien hainbat gaixotasun tratatzeko orduan.

    Saguekin, Harrisonek esan zuen bere laborategiak onura positiboak ikusi zituela rapamizina probetan erabiltzeak eta konposatuak saguen bizi-iraupen orokorra handitu zuela.

    2009an Nature aldizkarian argitaratutako eskutitz baten arabera, Interventions Testing Program-en parte hartzen duten hiru laborategiek, "% 90eko hilkortasunaren adinaren arabera, rapamizinak % 14ko hazkundea ekarri zuen emakumezkoentzat eta % 9ko gizonezkoentzat" bizitza osoa. Bizi-iraupen orokorraren hazkundea ikusi bazen ere, ez zegoen gaixotasun-ereduetan desberdintasunik rapamizinarekin tratatutako saguen eta ez zeuden saguen artean. Horrek iradokitzen du rapamicinak ez duela gaixotasun zehatz bat jo, baizik eta bizitzaren iraupena areagotzen duela eta zahartzearen arazoa bere osotasunean jorratzen duela. Harrisonek esan zuen geroko ikerketek ideia hori onartzen dutela.

    "Saguak oso antzekoak dira beren biologian", esan zuen Harrisonek. "Beraz, zerbait baduzu, saguetan zahartzea benetan moteltzen ari dena, oso aukera ona da jendearengan moteltzea".

    Dagoeneko gizakietan giltzurrun-transplantea duten pazienteentzat erabiltzen den arren, zahartzearen aurkako tratamenduetarako rapamicinaren erabilera mugatua izan da albo-ondorio posibleengatik. Rapamizinarekin lotutako negatiboetako bat 2 motako diabetesa garatzeko aukera areagotzea da.

    Harrisonen arabera, drapamizina jasotzen duten gizakiek 5 motako diabetesa garatzeko probabilitate handiagoa zuten substantzia eman ez zuten pertsonek baino.

    "Zalantzarik gabe, zahartzearen konplikazioen espektro osoa moteltzeko eta nire bizi-iraupena ehuneko 5 edo 10 areagotzeko arrazoizko aukera bazegoen, uste dut 2 motako diabetesa izateko arriskua handitu dela, kontrolagarria dena eta kontuz ibili naizela. izan ere, arrisku onargarria da», esan zuen Harrisonek. "Sumoa dut jende askok ere horrela sentituko lukeela, baina ez da hori erabakiak hartzen dituzten pertsonak".

    Harrisonen ustez, rapamicina oso onuragarria izan daiteke gizakientzat, nahiz eta adinekoek gripearen txertoaren onura ateratzeko gaitasuna handitzea bezain sinplea izan.

    "Rapamizinak 65 (giza) urte zituztenean (saguaren baliokidea) hasi zirenean ere saguei mesede egiten ziela zirudien, baliteke adinekoei zein gazteei mesede egiteko gauzak aurkitzea", Harrison. esan zuen.

    Hala ere, kulturan eta legeetan urrats esanguratsuak eman behar dira gizakientzat zahartzearen aurkako probak ezarri aurretik.

    "Zientzialari gisa, errealitatearekin nabil", esan zuen Harrisonek. «Legezko pertsonak ari dira sinestu, osatzen dutela. Giza legea boligrafoaren kolpearekin alda daiteke. Lege naturala - hori apur bat gogorragoa da. Etsigarria da jende askok (baliteke) urte osasuntsu gehigarri hauek galdu izana, giza legearen inertziagatik".

    Tags
    Kategoria
    Gai-eremua

    ETORKIZUNEKO KRONOLOGIA