Hoe je voor altijd jong blijft

Elk jaar haalt de schoonheidsindustrie biljoenen dollars binnen door lotions, serums en toverdrankjes te verkopen om veroudering van een steeds jongere bevolking te voorkomen. Het is het perfecte bedrijf; er zullen altijd mensen zijn die bang zijn voor het verouderingsproces, en er zal altijd de onvermijdelijke voortschrijding van de tijd zijn die hun lichaam langzaam degradeert. Tot op zekere hoogte zal onze samenleving altijd de voorkeur geven aan jong en mooi, wat een uitstekende motivatie creëert om geld uit te geven aan schoonheidsoplossingen. Al deze "klinisch bewezen" remedies helpen uiteindelijk echter niets om veroudering tegen te gaan. Zeker, deze producten vullen rimpels op en verbeteren het uiterlijk (ik kan de reclames nu horen - "Straker! Steviger! JONGER!"). Maar het lichaam blijft desondanks ouder worden. een probleem maken door de ware methode te ontdekken om veroudering te stoppen.

Waarom we ouder worden

Onlangs voltooide het National Institute of Health (NIH) in samenwerking met Rodrigo Calado, een professor aan de Universiteit van Sao Paulo Ribeirao Preto Medical School, een klinische proef met een medicamenteuze behandeling genaamd Danazol. Danazol bestrijdt de onderliggende biologische oorzaak van veroudering: de afbraak van telomeren. Hoewel deze behandeling is ontwikkeld voor mensen die lijden aan vroegtijdige veroudering en een slopende ziekte veroorzaakt door telomerasedeficiëntie, kan Danazol worden aangepast als een antiverouderingsbehandeling.

Telomeren, een DNA-eiwitstructuur, worden beschouwd als de sleutel tot veroudering vanwege hun relatie met chromosomen. Elke lichaamsfunctie en elk proces is gecodeerd in chromosomale blauwdrukken. De chromosomen van elke cel in het lichaam zijn essentieel voor de functie van die cel. Toch worden deze chromosomen voortdurend gemanipuleerd omdat er fouten worden gemaakt tijdens het DNA-replicatieproces en omdat het gebruikelijk is dat nucleotiden in de loop van de tijd achteruitgaan. Om de genetische informatie van het chromosoom te beschermen, bevindt zich aan elk uiteinde van het chromosoom een ​​telomeer. De telomeer raakt beschadigd en degradeert in plaats van het genetisch materiaal dat de cel zo hard nodig heeft. Deze telomeren helpen de functie van de cel te behouden. 

Behoud van onze jeugd

Telomeren bij gezonde volwassenen zijn 7000-9000 basenparen lang, wat een robuuste barrière vormt tegen DNA-schade. Hoe langer de telomeren zijn, hoe resoluter het chromosoom die schade kan weerstaan. De lengte van iemands telomeren wordt beïnvloed door een aantal verschillende factoren, waaronder lichaamsgewicht, omgeving en economische status. Een gezond dieet, regelmatige lichaamsbeweging en gemiddelde stressniveaus verminderen de verkorting van telomeren aanzienlijk. Aan de andere kant hebben zwaarlijvigheid, een ongezond of onregelmatig dieet, hoge stressniveaus en gewoonten zoals roken een zeer nadelig effect op de telomeren van het lichaam. Naarmate de telomeren degraderen, lopen de chromosomen meer risico. Bijgevolg, naarmate de telomeren korter worden, neemt het risico op coronaire hartziekten, hartfalen, diabetes, kanker en osteoporose toe, die allemaal op hoge leeftijd voorkomen. 

Het enzym telomerase kan de lengte van de telomeren van het lichaam vergroten. Dit enzym komt veel meer voor in cellen tijdens de vroege ontwikkeling en wordt alleen in kleine hoeveelheden aangetroffen in volwassen cellen in het lichaam. Tijdens hun studie ontdekten de NIH en Calado echter dat androgenen, een steroïde voorloper van menselijke hormonen, in niet-menselijke modelsystemen de telomerasefunctie verhoogden. De klinische proef werd uitgevoerd om te zien of hetzelfde effect bij mensen zou optreden. De resultaten toonden aan dat, omdat androgenen in het menselijk lichaam snel worden omgezet in oestrogenen, het effectiever is om in plaats daarvan het synthetische mannelijke hormoon Danazol te gebruiken.   

Bij gezonde volwassenen verkorten telomeren met 25-28 basenparen per jaar; een kleine, zelfs verwaarloosbare verandering die een lange levensduur mogelijk maakt. De 27 patiënten in de klinische proef hadden telomerase-genmutaties en verloren als gevolg daarvan 100 tot 300 basenparen per jaar op elke telomeer. De studie, uitgevoerd gedurende twee jaar behandeling, toonde aan dat de telomeerlengte van de patiënten gemiddeld met 386 basenparen per jaar toenam.