Digitale gerrymandering: technologie gebruiken om verkiezingen te manipuleren

BEELDKREDIET:
Image credit
iStock

Digitale gerrymandering: technologie gebruiken om verkiezingen te manipuleren

Digitale gerrymandering: technologie gebruiken om verkiezingen te manipuleren

Onderkoptekst
Politieke partijen gebruiken gerrymandering om verkiezingen in hun voordeel te kantelen. Technologie heeft de praktijk nu zodanig geoptimaliseerd dat het een bedreiging vormt voor de democratie.
    • Auteur:
    • auteursnaam
      Quantumrun-prognose
    • 4 juli 2022

    Samenvatting inzicht

    De evoluerende trend om data-analyse en sociale media te gebruiken om politieke communicatie op maat te maken, hervormt het electorale landschap, met een opmerkelijke verschuiving naar digitale gerrymandering, die een nauwkeurigere manipulatie van kiesdistricten mogelijk maakt. Hoewel deze trend het vermogen van politieke partijen vergroot om kiezers te betrekken met gepersonaliseerde boodschappen, riskeert ze ook een verdieping van de politieke polarisatie doordat kiezers in echokamers worden opgesloten. De voorgestelde oprichting van niet-partijgebonden commissies om toezicht te houden op de herverdeling, samen met het potentieel voor technisch onderlegde activistische groepen om instrumenten te ontwikkelen die helpen bij het identificeren van gerrymandering, vertegenwoordigen proactieve stappen in de richting van het handhaven van de eerlijkheid en integriteit van het democratische proces te midden van deze digitale verschuiving.

    Digitale gerrymandering-context

    Gerrymandering is de praktijk waarbij politici districtskaarten tekenen om kiesdistricten te manipuleren om hun partij te bevoordelen. Naarmate data-analysetechnologieën zich hebben ontwikkeld, zijn socialemediabedrijven en geavanceerde kaartsoftware steeds waardevoller geworden voor partijen die verkiezingskaarten in hun voordeel willen maken. Technologische vooruitgang heeft het mogelijk gemaakt dat de manipulatie van stemdistricten voorheen onbekende hoogten bereikte, aangezien analoge gerrymandering-processen naar verluidt hun grenzen in menselijke capaciteit en tijd hebben bereikt.

    Wetgevers en politici kunnen nu met relatief weinig middelen effectief algoritmen gebruiken om verschillende districtskaarten te maken. Deze kaarten kunnen met elkaar worden vergeleken op basis van beschikbare kiezersgegevens, en kunnen vervolgens worden gebruikt om de kansen van hun partij om verkiezingen te winnen te maximaliseren. Sociale-mediatools kunnen ook worden gebruikt om gegevens te verzamelen over de voorkeuren van kiezers op basis van hun publiekelijk gedeelde partijvoorkeuren, samen met gemakkelijk toegankelijke digitale gegevens over gedrag, zoals likes op Facebook of retweets op Twitter. 

    In 2019 oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof dat gerrymandering een kwestie was die door de deelstaatregeringen en rechterlijke macht moest worden aangepakt, waardoor de concurrentie tussen politieke partijen en belanghebbenden om de controle over het districtstrekkingsproces in hun voordeel over te nemen, werd vergroot. Hoewel technologie is gebruikt om districten te herbestemmen, kunnen dezelfde technologieën nu door tegenstanders van de praktijk worden gebruikt om te identificeren wanneer en waar gerrymandering heeft plaatsgevonden. 

    Disruptieve impact

    De trend om sociale media en kiezersinformatie door politieke partijen te gebruiken om de communicatie op maat te maken, is opmerkelijk. Door de lens van personalisatie kunnen politieke boodschappen worden verfijnd op basis van kiezersvoorkeuren en kunnen districtsregistraties politieke campagnes inderdaad aantrekkelijker en mogelijk effectiever maken. Naarmate kiezers echter meer in echokamers worden geleid die hun reeds bestaande overtuigingen bevestigen, wordt het risico van een verdieping van de politieke polarisatie duidelijk. Voor de individuele kiezer zou de blootstelling aan een beperkter spectrum van politieke ideeën het begrip en de tolerantie voor diverse politieke standpunten kunnen beperken, waardoor er in de loop van de tijd een meer verdeeldheid in het maatschappelijk landschap zou ontstaan.

    Naarmate politieke partijen data gebruiken om hun bereik te verfijnen, kan de essentie van de democratische strijd een strijd worden over wie de digitale voetafdrukken beter kan manipuleren. Bovendien benadrukt de vermelding van gerrymandering een bestaand probleem; met verbeterde gegevens kunnen politieke entiteiten de grenzen van kiesdistricten in hun voordeel afstemmen, waardoor mogelijk de eerlijkheid van de verkiezingsconcurrentie wordt ondermijnd. Gezien deze implicaties is er behoefte aan een gezamenlijke inspanning van belanghebbenden om een ​​evenwichtig verhaal te bevorderen. Het voorstel om commissies op te richten die de herverdeling moeten onderzoeken en monitoren is een proactieve stap om ervoor te zorgen dat het verkiezingsproces eerlijk blijft en representatief voor de wil van het publiek.

    Bovendien strekken de rimpeleffecten van deze trend zich uit tot de bedrijfs- en overheidssector. Bedrijven, vooral die in de technologie- en data-analysesectoren, kunnen nieuwe zakelijke kansen vinden in het aanbieden van diensten die politieke entiteiten helpen hun datagestuurde outreachdoelen te bereiken. Regeringen moeten wellicht een dunne lijn bewandelen en ervoor zorgen dat het toenemende gebruik van data in politieke campagnes geen inbreuk maakt op de privacy van burgers of op de fundamentele beginselen van democratische concurrentie. 

    Implicaties van digitale gerrymandering 

    Bredere implicaties van digitale gerrymandering kunnen zijn: 

    • Kiezers verliezen het vertrouwen in hun politieke systemen, wat resulteert in steeds lagere opkomstpercentages.
    • Verhoogde waakzaamheid van kiezers met betrekking tot wetgevende maatregelen die de vorm en omvang van hun stemdistrict beïnvloeden.
    • Potentiële boycot van sociale mediaplatforms en juridische campagnes tegen publieke vertegenwoordigers die verdacht worden van betrokkenheid bij digitale gerrymandering.
    • Technisch onderlegde activistische groepen die redistricting-trackingtools en digitale kaartplatforms produceren die helpen bij het identificeren van manipulatie van stemmapping en waar verschillende politieke kiesdistricten zich bevinden binnen een stemregio of -gebied.  
    • Bedrijven (en zelfs hele industrieën) migreren naar provincies/staten waar een diepgewortelde politieke partij de macht heeft dankzij gerrymandering.
    • Verminderde economische dynamiek in provincies/staten die zijn gewurgd door gerrymandering vanwege een gebrek aan politieke concurrentie die nieuwe ideeën en verandering bevordert.

    Vragen om te overwegen

    • Denk je dat de rol van grote technologiebedrijven ooit kan worden vastgesteld in digitale gerrymandering-onderzoeken? Moeten deze bedrijven meer verantwoordelijkheid nemen bij het toezicht op hoe hun platforms worden gebruikt als het gaat om digitale gerrymandering?
    • Gelooft u dat gerrymandering of de verspreiding van verkeerde informatie de verkiezingsresultaten meer beïnvloedt? 

    Insight-referenties

    Voor dit inzicht werd verwezen naar de volgende populaire en institutionele links: