Οι τάσεις που ωθούν το εκπαιδευτικό μας σύστημα προς τη ριζική αλλαγή: Μέλλον της εκπαίδευσης P1

Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι ένα δημοφιλές, αν όχι ρουτίνα, θέμα συζήτησης που εκκαθαρίζεται κατά τη διάρκεια των εκλογικών κύκλων, αλλά συνήθως με ελάχιστη πραγματική μεταρρύθμιση για να φανεί. Ευτυχώς, αυτή η δεινή κατάσταση των πραγματικών μεταρρυθμιστών της εκπαίδευσης δεν θα διαρκέσει για πολύ ακόμη. Στην πραγματικότητα, τις επόμενες δύο δεκαετίες θα δούμε όλη αυτή τη ρητορική να μετατραπεί σε σκληρή και σαρωτική αλλαγή.

Γιατί; Επειδή ένας συντριπτικός αριθμός τεκτονικών κοινωνικών, οικονομικών και τεχνολογικών τάσεων έχουν αρχίσει να αναδύονται από κοινού, τάσεις που μαζί θα αναγκάσουν το εκπαιδευτικό σύστημα να προσαρμοστεί ή να καταρρεύσει εντελώς. Ακολουθεί μια επισκόπηση αυτών των τάσεων, ξεκινώντας από το λιγότερο υψηλό προφίλ έως το πιο.

Οι εξελισσόμενοι εγκέφαλοι των Centennials απαιτούν νέες στρατηγικές διδασκαλίας

Γεννημένοι μεταξύ ~2000 και 2020, και κυρίως παιδιά του Γενικός Xers, οι σημερινοί έφηβοι στα εκατό χρόνια θα γίνουν σύντομα η μεγαλύτερη κοόρτη γενεών στον κόσμο. Αντιπροσωπεύουν ήδη το 25.9 τοις εκατό του πληθυσμού των ΗΠΑ (2016), 1.3 δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. και μέχρι να τελειώσει η κοόρτη τους μέχρι το 2020, θα αντιπροσωπεύουν από 1.6 έως 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Συζητήθηκε για πρώτη φορά στο κεφάλαιο τρίτο των μας Το μέλλον του ανθρώπινου πληθυσμού Σειρές, ένα μοναδικό χαρακτηριστικό των εκατονταετών (τουλάχιστον εκείνων από τις ανεπτυγμένες χώρες) είναι ότι η μέση διάρκεια προσοχής τους έχει μειωθεί στα 8 δευτερόλεπτα σήμερα, σε σύγκριση με 12 δευτερόλεπτα το 2000. Οι πρώτες θεωρίες δείχνουν ότι η εκτεταμένη έκθεση των Centennials στον Ιστό είναι ο ένοχος για αυτό το έλλειμμα προσοχής. 

Εξάλλου, τα μυαλά των εκατονταετηρίδων γίνονται λιγότερο ικανοί να εξερευνούν σύνθετα θέματα και να απομνημονεύουν μεγάλους όγκους δεδομένων (δηλ. χαρακτηριστικά στα οποία οι υπολογιστές είναι καλύτεροι), ενώ γίνονται πολύ πιο ικανοί στην εναλλαγή μεταξύ πολλών διαφορετικών θεμάτων και δραστηριοτήτων και στη μη γραμμική σκέψη (δηλ. χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την αφηρημένη σκέψη που οι υπολογιστές δυσκολεύονται επί του παρόντος).

Αυτά τα ευρήματα αντιπροσωπεύουν ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο που σκέφτονται και μαθαίνουν τα σημερινά παιδιά. Τα προοδευτικά εκπαιδευτικά συστήματα θα χρειαστεί να αναδιαρθρώσουν τα στυλ διδασκαλίας τους για να επωφεληθούν από τις μοναδικές γνωστικές δυνάμεις των Centennials, χωρίς να τους κολλήσουν στις παραδοσιακές και απαρχαιωμένες πρακτικές απομνημόνευσης του παρελθόντος.

Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής αυξάνει τη ζήτηση για δια βίου εκπαίδευση

Συζητήθηκε για πρώτη φορά στο κεφάλαιο έκτο της σειράς Future of Human Population, έως το 2030, μια σειρά πρωτοποριακών φαρμάκων και θεραπειών για την παράταση της ζωής θα εισέλθει στην αγορά που όχι μόνο θα αυξήσει το προσδόκιμο ζωής του μέσου ανθρώπου αλλά και θα αντιστρέψει τις επιπτώσεις της γήρανσης. Ορισμένοι επιστήμονες σε αυτόν τον τομέα προβλέπουν ότι όσοι γεννήθηκαν μετά το 2000 μπορεί να γίνουν η πρώτη γενιά που θα ζήσει μέχρι τα 150 χρόνια. 

Αν και αυτό μπορεί να ακούγεται σοκαριστικό, να έχετε κατά νου ότι όσοι ζουν σε ανεπτυγμένες χώρες έχουν ήδη δει το μέσο προσδόκιμο ζωής τους να αυξάνεται από ~35 το 1820 σε 80 το 2003. Αυτά τα νέα φάρμακα και θεραπείες θα συνεχίσουν αυτή την τάση παράτασης της ζωής μόνο σε σημείο που Ίσως το 80 να γίνει σύντομα το νέο 40. 

Όμως, όπως ίσως μαντέψατε, το μειονέκτημα αυτού του αυξανόμενου προσδόκιμου ζωής είναι ότι η σύγχρονη αντίληψή μας για την ηλικία συνταξιοδότησης θα καταστεί σύντομα σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένη—τουλάχιστον μέχρι το 2040. Σκεφτείτε το: Εάν ζείτε μέχρι τα 150, δεν υπάρχει περίπτωση να εργαστείτε για 45 χρόνια (από την ηλικία των 20 έως την τυπική ηλικία συνταξιοδότησης των 65 ετών) θα είναι αρκετά για να χρηματοδοτήσουν τα έτη συνταξιοδότησης σχεδόν ενός αιώνα. 

Αντίθετα, ο μέσος άνθρωπος που ζει μέχρι τα 150 μπορεί να χρειαστεί να εργαστεί μέχρι τα 100 του για να αντέξει οικονομικά τη σύνταξη. Και κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, θα προκύψουν εντελώς νέες τεχνολογίες, επαγγέλματα και βιομηχανίες αναγκάζοντας τους ανθρώπους να εισέλθουν σε μια κατάσταση συνεχούς μάθησης. Αυτό μπορεί να σημαίνει την παρακολούθηση τακτικών μαθημάτων και εργαστηρίων για να διατηρήσετε τις υπάρχουσες δεξιότητες τρέχουσες ή να επιστρέφετε στο σχολείο κάθε μερικές δεκαετίες για να αποκτήσετε ένα νέο πτυχίο. Αυτό σημαίνει επίσης ότι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα πρέπει να επενδύσουν περισσότερα στα ώριμα προγράμματα σπουδαστών τους.

Συρρίκνωση της τιμής ενός πτυχίου

Η αξία του πτυχίου πανεπιστημίου και κολεγίου πέφτει. Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των βασικών οικονομικών της προσφοράς-ζήτησης: Καθώς τα πτυχία γίνονται πιο συνηθισμένα, μεταβαίνουν σε ένα προαπαιτούμενο πλαίσιο ελέγχου και όχι σε ένα βασικό στοιχείο διαφοροποίησης από τα μάτια ενός διευθυντή προσλήψεων. Δεδομένης αυτής της τάσης, ορισμένα ιδρύματα εξετάζουν τρόπους να διατηρήσουν την αξία του πτυχίου. Αυτό είναι κάτι που θα καλύψουμε στο επόμενο κεφάλαιο.

Η επιστροφή των συναλλαγών

Συζητήθηκε σε κεφάλαιο τέσσερα των μας Το μέλλον της εργασίας Σειρές, τις επόμενες τρεις δεκαετίες θα δούμε μια έκρηξη στη ζήτηση για άτομα που εκπαιδεύονται σε ειδικευμένους κλάδους. Εξετάστε αυτά τα τρία σημεία:

• Ανανέωση υποδομών. Ένα μεγάλο μέρος των δρόμων, των γεφυρών, των φραγμάτων, των σωλήνων ύδρευσης/αποχέτευσης και του ηλεκτρικού μας δικτύου κατασκευάστηκε πριν από περισσότερα από 50 χρόνια. Η υποδομή μας κατασκευάστηκε για άλλη μια φορά και τα αυριανά συνεργεία κατασκευής θα χρειαστεί να αντικαταστήσουν μεγάλο μέρος της την επόμενη δεκαετία για να αποφευχθούν σοβαροί κίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια.
• Προσαρμογή της κλιματικής αλλαγής. Σε παρόμοια σημείωση, η υποδομή μας δεν χτίστηκε απλώς για μια άλλη εποχή, χτίστηκε επίσης για ένα πολύ πιο ήπιο κλίμα. Καθώς οι παγκόσμιες κυβερνήσεις καθυστερούν να κάνουν τις δύσκολες επιλογές που χρειάζονται καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η παγκόσμια θερμοκρασία θα συνεχίσει να αυξάνεται. Συνολικά, αυτό σημαίνει ότι οι περιοχές του κόσμου θα χρειαστεί να αμυνθούν ενάντια στα ολοένα και πιο φουσκωμένα καλοκαίρια, τους πυκνούς χειμώνες με χιόνι, τις υπερβολικές πλημμύρες, τους άγριους τυφώνες και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι υποδομές σε μεγάλο μέρος του κόσμου θα πρέπει να αναβαθμιστούν για να προετοιμαστούν για αυτές τις μελλοντικές περιβαλλοντικές ακραίες καταστάσεις.
• Πράσινες ανακαινίσεις κτιρίων. Οι κυβερνήσεις θα προσπαθήσουν επίσης να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή προσφέροντας πράσινες επιχορηγήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις για να αναβαθμίσουμε το τρέχον απόθεμα εμπορικών και οικιστικών κτιρίων μας για να τα κάνουμε πιο αποτελεσματικά.
• Ενέργεια επόμενης γενιάς. Μέχρι το 2050, μεγάλο μέρος του κόσμου θα πρέπει να αντικαταστήσει πλήρως το γερασμένο ενεργειακό δίκτυο και τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Θα το κάνουν αντικαθιστώντας αυτήν την ενεργειακή υποδομή με φθηνότερες, καθαρότερες και μεγιστοποιώντας την ενέργεια ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συνδεδεμένες με ένα έξυπνο δίκτυο επόμενης γενιάς.

Όλα αυτά τα έργα ανανέωσης υποδομών είναι τεράστια και δεν μπορούν να ανατεθούν σε εξωτερικούς συνεργάτες. Αυτό θα αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ποσοστό της μελλοντικής αύξησης των θέσεων εργασίας, ακριβώς όταν το μέλλον των θέσεων εργασίας γίνεται δυσάρεστο. Αυτό μας φέρνει στις τελευταίες μας τάσεις.

Οι νεοφυείς επιχειρήσεις της Silicon Valley θέλουν να ταρακουνήσουν τον τομέα της εκπαίδευσης

Βλέποντας τη σταθερή φύση του τρέχοντος εκπαιδευτικού συστήματος, μια σειρά από νεοφυείς επιχειρήσεις αρχίζουν να διερευνούν πώς να ανασχεδιάσουν την παροχή εκπαίδευσης για την online εποχή. Εξεταζόμενοι περαιτέρω σε επόμενα κεφάλαια αυτής της σειράς, αυτές οι νεοφυείς επιχειρήσεις εργάζονται για να παραδώσουν διαλέξεις, αναγνώσεις, έργα και τυποποιημένα τεστ εξ ολοκλήρου διαδικτυακά, σε μια προσπάθεια να μειώσουν το κόστος και να βελτιώσουν την πρόσβαση στην εκπαίδευση παγκοσμίως.

Τα στάσιμα εισοδήματα και ο πληθωρισμός των καταναλωτών ωθούν τη ζήτηση για εκπαίδευση

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 έως σήμερα (2016), η αύξηση του εισοδήματος για το κατώτερο 90 τοις εκατό των Αμερικανών παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό επίπεδο. Εν τω μεταξύ, ο πληθωρισμός την ίδια περίοδο έχει εκραγεί με τις τιμές καταναλωτή να αυξάνονται περίπου 25 φορές. Ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στην απομάκρυνση των ΗΠΑ από το Gold Standard. Αλλά ανεξάρτητα από το τι μας λένε τα βιβλία της ιστορίας, το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα το επίπεδο της ανισότητας πλούτου, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στον κόσμο, φτάνει επικίνδυνα ύψη. Αυτή η αυξανόμενη ανισότητα ωθεί όσους διαθέτουν μέσα (ή πρόσβαση σε πιστώσεις) προς όλο και μεγαλύτερα επίπεδα εκπαίδευσης για να ανέβουν την οικονομική σκάλα, αλλά όπως θα δείξει το επόμενο σημείο, ακόμη και αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό. 

Η αυξανόμενη ανισότητα εδραιώνεται στο εκπαιδευτικό σύστημα

Η γενική σοφία, μαζί με έναν μακρύ κατάλογο σπουδών, μας λέει ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι το κλειδί για να ξεφύγουμε από την παγίδα της φτώχειας. Ωστόσο, ενώ η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει εκδημοκρατιστεί περισσότερο τις τελευταίες δεκαετίες, παραμένει ένα είδος «ταξικού ανώτατου ορίου» που αρχίζει να κλειδώνει σε ένα ορισμένο επίπεδο κοινωνικής διαστρωμάτωσης. 

Στο βιβλίο της, Γενεαλογικό: Πώς οι Ελίτ μαθητές αποκτούν θέσεις εργασίας ελίτ, η Lauren Rivera, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Kellogg School of Management στο Northwestern University, περιγράφει πώς οι διευθυντές προσλήψεων σε κορυφαίες συμβουλευτικές εταιρείες, τράπεζες επενδύσεων και δικηγορικά γραφεία των ΗΠΑ τείνουν να προσλαμβάνουν τις περισσότερες από τις προσλήψεις τους από τα κορυφαία 15-20 πανεπιστήμια της χώρας. Οι βαθμολογίες των εξετάσεων και το ιστορικό απασχόλησης κατατάσσονται κοντά στο κατώτατο σημείο όσον αφορά τις προσλήψεις. 

Δεδομένων αυτών των πρακτικών πρόσληψης, στις μελλοντικές δεκαετίες μπορεί να συνεχιστεί η αύξηση της κοινωνικής εισοδηματικής ανισότητας, ειδικά εάν η πλειονότητα των Centennials και οι επιστρέφοντες ώριμοι φοιτητές αποκλειστούν από τα κορυφαία ιδρύματα της χώρας.

Το αυξανόμενο κόστος της εκπαίδευσης

Ένας αυξανόμενος παράγοντας στο ζήτημα της ανισότητας που αναφέρθηκε παραπάνω είναι το αυξανόμενο κόστος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Καλύπτεται περαιτέρω στο επόμενο κεφάλαιο, αυτός ο πληθωρισμός κόστους έχει γίνει ένα συνεχές σημείο συζήτησης κατά τη διάρκεια των εκλογών και ένα ολοένα και πιο επώδυνο σημείο στα πορτοφόλια των γονέων σε όλη τη Βόρεια Αμερική.

Ρομπότ πρόκειται να κλέψουν τις μισές από όλες τις ανθρώπινες δουλειές

Λοιπόν, ίσως όχι το μισό, αλλά σύμφωνα με ένα πρόσφατο Έκθεση της Οξφόρδης, το 47 τοις εκατό των σημερινών θέσεων εργασίας θα εξαφανιστούν μέχρι τη δεκαετία του 2040, σε μεγάλο βαθμό λόγω της αυτοματοποίησης μηχανών.

Καλύπτεται τακτικά στον Τύπο και διερευνάται διεξοδικά στη σειρά Future of Work, αυτή η ρομπο-κατάληψη της αγοράς εργασίας είναι αναπόφευκτη, αν και σταδιακή. Τα όλο και πιο ικανά ρομπότ και συστήματα υπολογιστών θα ξεκινήσουν καταναλώνοντας θέσεις εργασίας με χαμηλή ειδίκευση, χειρωνακτική εργασία, όπως αυτές στα εργοστάσια, την παράδοση και την οικιακή εργασία. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσουν τις θέσεις εργασίας μέσης ικανότητας σε τομείς όπως οι κατασκευές, το λιανικό εμπόριο και η γεωργία. Και μετά θα συνεχίσουν τις δουλειές του λευκού γιακά στα οικονομικά, τη λογιστική, την επιστήμη των υπολογιστών και πολλά άλλα. 

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ολόκληρα επαγγέλματα θα εξαφανιστούν, σε άλλες, η τεχνολογία θα βελτιώσει την παραγωγικότητα ενός εργαζομένου σε σημείο που απλά δεν θα χρειαστείτε τόσους πολλούς ανθρώπους για να ολοκληρώσετε μια δουλειά. Αυτό αναφέρεται ως διαρθρωτική ανεργία, όπου οι απώλειες θέσεων εργασίας οφείλονται σε βιομηχανική αναδιοργάνωση και τεχνολογικές αλλαγές.

Εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις, κανένας κλάδος, κλάδος ή επάγγελμα δεν είναι απολύτως ασφαλής από την προοδευτική πορεία της τεχνολογίας. Και γι' αυτόν τον λόγο η μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης είναι πιο επείγουσα σήμερα από ποτέ. Στο εξής, οι μαθητές θα πρέπει να εκπαιδευτούν με δεξιότητες με τις οποίες παλεύουν οι υπολογιστές (κοινωνικές δεξιότητες, δημιουργική σκέψη, πολυεπιστημονικότητα) έναντι εκείνων όπου διαπρέπουν (επανάληψη, απομνημόνευση, υπολογισμός).

Συνολικά, είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποιες θέσεις εργασίας μπορεί να υπάρξουν στο μέλλον, αλλά είναι πολύ πιθανό να εκπαιδεύσουμε την επόμενη γενιά ώστε να είναι προσαρμόσιμη σε ό,τι επιφυλάσσει το μέλλον. Τα επόμενα κεφάλαια θα διερευνήσουν τις προσεγγίσεις που θα ακολουθήσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα για να προσαρμοστεί στις προαναφερθείσες τάσεις που τίθενται εναντίον του.

Σειρά Future of Education

Τα πτυχία θα γίνουν δωρεάν αλλά θα περιλαμβάνουν ημερομηνία λήξης: Μέλλον της εκπαίδευσης P2

Μέλλον της διδασκαλίας: Μέλλον της Εκπαίδευσης P3

Πραγματικό εναντίον ψηφιακού στα μικτά σχολεία του αύριο: Μέλλον της εκπαίδευσης P4