Kacukan manusia haiwan: Adakah moral kita telah mengikuti dorongan saintifik kita?

Dunia moden tidak pernah lebih revolusioner. Penyakit telah sembuh, cantuman kulit telah menjadi lebih mudah diakses, sains perubatan tidak pernah lebih berkuasa. Dunia fiksyen sains perlahan-lahan menjadi fakta, dengan kemajuan terbaru dalam bentuk kacukan haiwan. Khususnya haiwan yang digabungkan dengan DNA manusia.

Ini mungkin tidak radikal seperti yang dipercayai. Kacukan manusia haiwan ini hanyalah tikus dengan organ dan gen yang dipertingkatkan secara perubatan atau diubah suai. Salah satu contoh terbaharu melibatkan tikus yang telah mengubah suai gen yang direka untuk "...pembelajaran yang betul dan defisit ingatan.” Atau haiwan yang telah diubah suai dengan gen sistem imun manusia. Ini dilakukan supaya tikus boleh menjadi subjek ujian untuk pelbagai penyakit yang tidak boleh diubati, seperti HIV.

Walaupun sambutan awal optimisme penuh harapan dengan kacukan manusia-haiwan, sentiasa ada isu etika. Adakah beretika dan moral untuk mencipta spesies genetik baru, semata-mata untuk tujuan eksperimen? Pengarang, ahli falsafah moral dan kemanusiaan Peter Singer percaya perlu ada perubahan radikal dalam cara manusia melayan haiwan. Sesetengah penyelidik etika berasa berbeza. Senator AS Sam Brownback, Gabenor Kansas, telah cuba menghentikan penyelidikan ke atas kacukan haiwan. Brownback berkata bahawa kerajaan Amerika perlu menghentikan “…manusia-haiwan kacukan aneh"

Walaupun bantahan daripada Senator Brownback, banyak kemajuan dalam perubatan moden dikreditkan kepada kacukan haiwan. Namun masih terdapat perdebatan serius dalam kongres AS, dan di kalangan aktivis hak asasi haiwan sama ada penggunaan kacukan ini harus dibenarkan atau tidak.

Sains sentiasa menjalankan eksperimen ke atas haiwan, bermula seawal abad ketiga dengan eksperimen yang dilakukan oleh Aristotle dan Erasistratus. Sesetengah bidang sains memerlukan eksperimen pada subjek ujian, yang boleh termasuk haiwan. Ini boleh membawa kepada kacukan haiwan-manusia sebagai langkah seterusnya dalam eksperimen. Walaupun ada orang yang merasakan saintis hanya perlu mencari lebih gigih untuk mencari subjek ujian alternatif.

Haiwan ini dipanggil hibrid kerana pakar bio-genetik mengambil satu bahagian DNA manusia yang sangat spesifik dan mengintegrasikannya ke dalam DNA haiwan. Dalam organisma baru, gen daripada kedua-dua organisma asal dinyatakan, mewujudkan hibrid. Kacukan ini sering digunakan untuk menguji pelbagai masalah perubatan.

Satu contoh perkara ini ialah penemuan yang diterbitkan oleh International AIDS Vaccine Initiative Report (IAVI), sebuah syarikat yang berurusan secara khusus dengan penerbitan penyelidikan vaksin AIDS. Mereka melaporkan bahawa kacukan haiwan, dalam kes ini tikus yang dimanusiakan, “Para saintis juga telah mereka bentuk tikus yang dimanusiakan yang nampaknya menggambarkan kegigihan HIV dalam takungan sel T CD4+ yang dijangkiti secara laten. Tikus sebegitu mungkin terbukti bernilai untuk penyelidikan penawar HIV."

. Pasukan penyelidik IAVI menyatakan bahawa “…apabila mereka meningkatkan bilangan bNAb kepada lima, virus itu masih tidak melantun semula dalam tujuh daripada lapan tikus selepas dua bulan.” Secara terang-terangan, tanpa haiwan hibrid untuk bereksperimen pada penyelidik tidak akan dapat menjalankan ujian dengan berkesan. Dengan mempersempit tentang antibodi HIV-1 untuk disasarkan dan dos yang perlu diberikan, mereka telah mengambil langkah untuk mencari penawar HIV.

Walaupun kemajuan yang haiwan kacukan telah membolehkan sains dibuat, terdapat beberapa orang yang percaya ini sebagai eksploitasi. Ahli falsafah etika, seperti Peter Singer, telah berhujah bahawa jika haiwan dapat merasakan keseronokan dan kesakitan, dan memegang kehadiran, maka haiwan harus diberi hak yang sama seperti mana-mana manusia. Dalam bukunya "Pembebasan Haiwan” Penyanyi menyatakan bahawa jika sesuatu boleh menderita maka ia layak untuk hidup. Satu idea utama Penyanyi telah dibawa ke hadapan dalam memerangi kekejaman haiwan ialah idea "spesisisme"

Spesiesisme ialah apabila seseorang memberikan nilai kepada spesies tertentu berbanding yang lain. Ini boleh bermakna bahawa spesies itu dianggap lebih atau kurang daripada spesies lain. Idea ini sering muncul apabila berurusan dengan banyak kumpulan hak haiwan. Sesetengah kumpulan ini merasakan bahawa tiada haiwan yang patut dicederakan tidak kira apa spesiesnya. Di sinilah kumpulan seperti PETA dan saintis berbeza. Satu kumpulan percaya bahawa percubaan terhadap haiwan adalah tidak beretika, dan yang lain percaya ia boleh menjadi beretika.

Untuk lebih memahami mengapa terdapat perpecahan antara jenis kumpulan ini, seseorang memerlukan pengalaman dan pemahaman yang baik tentang etika. Dr. Robert Basso, seorang pengerusi Lembaga Etika di Universiti Wilfrid Laurier di Waterloo, Ontario adalah orang sedemikian. Basso menyatakan bahawa etika tidak selalu mempunyai perubahan radikal. Ia mengambil masa dan ramai individu membuat keputusan berhati-hati agar mana-mana pasukan penyelidik mencapai kesimpulan beretika. Ini berlaku untuk sebarang penyelidikan atau eksperimen saintifik, sama ada ia melibatkan haiwan atau tidak.

Basso juga menyatakan bahawa "pendapat popular orang ramai biasanya tidak diambil kira semasa membuat keputusan beretika." Ini kerana saintis mahu penyelidikan mereka berpandukan keperluan saintifik, bukannya kehendak orang ramai. Bagaimanapun, Basso menegaskan bahawa "garis panduan kami menghidupkan semula kemas kini berterusan untuk memastikan semuanya beretika. Setiap beberapa tahun kami menyemak dan menghasilkan satu lagi set garis panduan untuk penyelidikan kami."

Basso ambil perhatian bahawa tiada penyelidik yang berusaha keras untuk menyebabkan kemudaratan, itu akan melanggar hak etika manusia dan haiwan. Jika kemalangan pernah berlaku selalunya proses pengumpulan data terhenti, bersama-sama dengan kaedah yang digunakan. Basso seterusnya menerangkan bahawa kebanyakan orang boleh pergi ke dalam talian dan mengetahui apakah etika pasukan penyelidik. Dalam kebanyakan kes, orang boleh menghubungi mereka dan bertanya soalan untuk menjawab sebarang kebimbangan yang mereka ada. Basso cuba untuk menunjukkan kepada orang ramai bahawa penyelidikan oleh komuniti saintifik dilakukan dengan niat yang terbaik, dan mengikut etika yang mungkin.  

 Malangnya, seperti semua perkara yang melibatkan moral, orang akan mempunyai pendapat yang berbeza. Jacob Ritums, pencinta haiwan yang gemar, memahami haiwan memerlukan hak dan tidak boleh dicuba. Tetapi dalam kelainan yang ganjil dia tidak boleh tidak berpihak kepada sains. "Saya tidak mahu mana-mana haiwan menderita," kata Ritums. Dia terus berkata "tetapi kita harus sedar bahawa menyembuhkan perkara seperti HIV atau menghentikan pelbagai jenis kanser perlu berlaku."

Ritums menekankan bahawa ramai orang, seperti dirinya, berusaha keras untuk membantu haiwan, dan menamatkan kekejaman yang mungkin. Walau bagaimanapun kadang-kadang anda perlu melihat gambaran besar. Ritmus menyatakan, "Saya rasa tiada apa yang patut dieksperimen secara kejam pada bukan manusia, bukan haiwan, bukan apa-apa, tetapi bagaimana saya boleh menghalang kemungkinan penyembuhan HIV atau mengembangkan organ yang berpotensi untuk menyelamatkan nyawa."

Ritums akan melakukan banyak perkara untuk membantu mana-mana haiwan, sama ada ia hibrid atau tidak. Tetapi dia menunjukkan bahawa jika ada cara untuk menamatkan penyakit, maka ia harus diteruskan. Menggunakan kacukan haiwan untuk ujian boleh menyelamatkan banyak nyawa. Ritmus menyatakan, "Saya mungkin bukan orang yang paling baik dari segi etika tetapi adalah salah jika sekurang-kurangnya cuba menindaklanjuti beberapa pencapaian menakjubkan yang boleh dilakukan oleh penyelidikan hibrid manusia haiwan."