Osiągnij zawroty głowy dzięki sztuce wirtualnej rzeczywistości

Powoli stawiasz pierwsze kroki do przodu w gęstym lesie. Z każdym ruchem czujesz mech jak miękki dywan pod stopami. Czujesz zapach świeżości drzew i czujesz, jak wilgoć roślin sprawia, że ​​na Twojej skórze pojawiają się kropelki wody. Nagle wchodzisz na otwartą przestrzeń otoczoną ogromnymi skałami. Żółty wąż o potwornych proporcjach ślizga się w twoim kierunku z otwartym dziobem i jadowitym językiem gotowym zabić cię jednym szybkim dotknięciem. Tuż przed tym, jak cię dosięgnie, podskakujesz i rozkładasz ramiona, tylko po to, by znaleźć dwa skrzydła przyczepione do twoich ramion i odlatujesz. Płynnie unosisz się nad lasem w kierunku skał. Wciąż dysząc z szoku lądujesz spokojnie na kawałku alpejskiej łąki. Zrobiłeś to, jesteś bezpieczny.  

Nie, to nie jest kaskader bohatera Igrzysk śmierci Katniss Everdeen lecąc przez studio, ale ty i twoja wyobraźnia jesteście związani z maską wirtualnej rzeczywistości (VR). Rzeczywistość wirtualna nabiera teraz rozpędu, a my jesteśmy bezpośrednimi świadkami tego rewolucyjnego rozwoju, a aplikacje dla tej technologii pojawiają się na co dzień i zmieniają sposób, w jaki ludzie angażują się w otaczający ich świat. Planowanie miast, prognozowanie ruchu, ochrona środowiska i planowanie bezpieczeństwa to dziedziny, w których VR jest coraz częściej wykorzystywana. Jest jednak inna dziedzina, która swobodnie porusza się po dynamicznie rozwijającej się technologii: sektor sztuki i rozrywki.  

Odtworzenie prawdziwego życia 

Zanim zagłębimy się w badanie rzeczywistości wirtualnej na scenie artystycznej, przyjrzyjmy się najpierw, z czym wiąże się rzeczywistość wirtualna. Jedną odpowiednią definicję naukową można znaleźć w artykule Rothbauma; VR to technologiczna symulacja rzeczywistej sytuacji, która wykorzystuje „urządzenia do śledzenia ciała, wyświetlacze wizualne i inne sensoryczne urządzenia wejściowe, aby zanurzyć uczestnika w generowanym komputerowo wirtualnym środowisku, które zmienia się w naturalny sposób wraz z ruchem głowy i ciała”. Mówiąc nienaukowo, VR to odtworzenie rzeczywistego otoczenia w cyfrowym świecie.  

Rozwój VR idzie w parze z rozwojem rzeczywistości rozszerzonej (AR), która dodaje obrazy generowane komputerowo do istniejącej rzeczywistości i łączy świat rzeczywisty z tymi obrazami specyficznymi dla kontekstu. W ten sposób AR dodaje warstwę wirtualnych treści do świata rzeczywistego, takich jak filtry na Snapchacie, podczas gdy VR tworzy zupełnie nowy cyfrowy świat – na przykład poprzez grę wideo. Aplikacje AR wyprzedzają aplikacje VR z niektórymi niedrogimi produktami już dostępnymi na rynku komercyjnym.  

Liczne aplikacje, takie jak kałamarz, Mapa nieba, Skowyt, skanery kodów kreskowych i QR i okulary AR jak Szkło Google dać ludziom możliwość doświadczenia AR w ich codziennym życiu. Urządzenia rzeczywistości rozszerzonej są obecnie bardziej dostępne niż urządzenia VR ze względu na łatwość wyświetlania funkcji na smartfonie lub tablecie, podczas gdy VR wymaga drogich zestawów słuchawkowych i oprogramowania. The Oculus Rift, opracowany przez oddział Facebooka, to wczesny adapter dostępny na rynku komercyjnym w bardziej przystępnej cenie.  

Sztuka rzeczywistości wirtualnej 

Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku wystawiło instalację artystyczną VR Jordana Wolfsona Real Violence, która na pięć minut zanurza ludzi w brutalnym akcie. Doświadczenie jest opisane jako „wstrząsający' i 'urzekający', gdzie ludzie nerwowo czekają w kolejce, zanim założą maskę na twarz. Wolfson używa VR do replikowania codziennego świata, w przeciwieństwie do innych artystów, którzy używają VR, aby stawić czoła istotom fantasy w stylu gier wideo.  

Coraz więcej muzeów i artystów odkryło VR jako nowe medium do prezentowania swoich artefaktów i informacji. Technologia wciąż się rozwija, ale w ciągu ostatnich dwóch lat bardzo szybko się rozwija. W 2015 roku Daniel Steegmann Mangrané stworzył wirtualny las deszczowy Fantom, prezentowana podczas Triennale Nowego Muzeum. Podobnie goście londyńskiego Tygodnia Fryzów mogą zatracić się w Ogród rzeźb (Labirynt z żywopłotu) Jona Rafmana. W styczniu New Museum and Rhizome zaprezentowało prace VR sześciu czołowych pionierów tego medium, w tym Rachel Rossin, Jeremy Couillard, Jayson Musson, Peter Burr i Jacolby Satterwhite. Rossina została nawet wyznaczona jako pierwsza pracownica rzeczywistości wirtualnej w muzeum pracująca dla muzealnego inkubatora VR NEW INC. Jest niezależną artystką VR, pracującą bez żadnych zewnętrznych programistów, aby tłumaczyć obrazy olejne na VR.

"2167" 

Na początku tego roku Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Toronto (TIFF) ogłosił współpracę VR z producentem Wyobraź sobie natywny, organizacja artystyczna wspierająca rdzennych twórców filmowych i artystów medialnych, a Inicjatywa na rzecz rdzennej przyszłości, partnerstwo uniwersytetów i organizacji społecznych zajmujące się przyszłością rdzennej ludności. Uruchomili projekt VR o nazwie 2167 w ramach ogólnopolskiego projektu Kanada na ekranie, który świętuje 150. rocznicę Kanady w 2017 roku.  

Zlecenia projektowe sześciu rdzennych filmowców i artystów stworzyć projekt VR, który uwzględnia nasze społeczności 150 lat w przyszłości. Jednym z uczestniczących artystów jest Scott Benesiinaabandan, artysta intermedialny Anishinabe. Jego twórczość, skupiająca się głównie na kryzysie/konflikcie kulturowym i jego politycznych przejawach, otrzymała wiele grantów od Canada Council for the Arts, Manitoba Arts Council i Winnipeg Arts Council, a także pracuje jako artysta rezydent w ramach inicjatywy Initiative for Indigenous Futures na Uniwersytecie Concordia w Montrealu.  

 Benesiinaabandan interesował się VR przed swoim projektem, ale nie był pewien, dokąd zmierza VR. Zaczął poznawać technologię podczas studiów magisterskich na Concordia University i jednocześnie rozpoczął pracę nad 2167.  

„Współpracowałem ściśle z programistą technicznym, który poinstruował mnie o programowaniu i skomplikowanych aspektach technologicznych. Pełne nauczenie się programowania w wysoce profesjonalny sposób zajęło mi wiele godzin, ale udało mi się osiągnąć poziom średniozaawansowany” – mówi . W ramach projektu 2167 Benesiinaabandan stworzył doświadczenie wirtualnej rzeczywistości, które pozwala ludziom zanurzyć się w abstrakcyjnym świecie, w którym słyszą fragmenty rozmów z przyszłości. Artysta, który od kilku lat odzyskuje swój rdzenny język, rozmawiał ze starszyzną z rdzennych społeczności i pracował z pisarzem, aby opracować historie o przyszłości rdzennej ludności. Musieli nawet stworzyć nowe rdzenne słowa dla „czarnej dziury” i innych futurystycznych pojęć, ponieważ te słowa jeszcze nie istniały w języku.