Śmierć stopnia

Typowy uniwersytet to relikt, który zbyt długo wytrzymywał fundamentalną zmianę.

As futurysta David Houle zauważył, podróżnik w czasie z XX, XIX, XVIII, a w niektórych przypadkach nawet z XVII wieku, może zostać przeniesiony w XXI wiek i poczuć się nie na miejscu i przytłoczony. Po prostu idąc ulicą, wchodząc do przeciętnego amerykańskiego domu lub zaglądając do sklepu spożywczego. Ale umieść tego podróżnika w czasie na kampusie uniwersyteckim i nagle powiedzieliby: „Ach, uniwersytet!”

Odporność modeli szkolnictwa wyższego na zmiany została doprowadzona do granic możliwości. Już teraz przechodzi rodzaje dramatycznych i bardzo potrzebnych zmian, które w końcu przekształcą go w prężną, adaptacyjną cechę nowego tysiąclecia.

To spojrzenie na przyszłość edukacji kładzie nacisk na uniwersytety, ponieważ są one najbardziej dojrzałe do zmian i przeznaczone do zajęcia nowej roli w tkance społeczeństwa w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat.

Nauka bez akredytacji

Połączenia śmierć stopnia rozpoczął się wraz z powstaniem Massive Open Online Courses (MOOCs). Krytycy szybko zwrócili uwagę na niskie wskaźniki ukończenia w stosunku do ogromnego poziomu zapisów. Jednak przeoczyli większy trend, który to reprezentował. Pracujący profesjonaliści skorzystał z formatu uczyć się konkretnych lekcji, uzyskać dostęp do dyskretnych elementów większego programu nauczania i ogólnie zdobywanej wiedzy, a nie certyfikatu. Jednocześnie ci, którzy już ukończyli studia wyższe, dążyli do większej szansy na zatrudnienie i umiejętności, których nie nabyli w ramach studiów. Zamiast tego korzystał z MOOC i podobnych bezpłatnych lub tanich programów korepetycji online, szkoleń i rozwoju osobistego.

Uniwersytety, zarówno publiczne, jak i prywatne, powoli zaczęły dostrzegać ten trend i zaczęły oferować własne wersje MOOC, dostosowane do ich własnych programów nauczania lub programów studiów. Te wczesne wersje tanich internetowych zasobów edukacyjnych były czasami oferowane jako podgląd pełnego programu uczelni. Programy te czasami oferowały opcję zapłaty po zakończeniu, aby uzyskać oficjalny kredyt za pośrednictwem instytucji sponsorującej lub partnerskiej.

Alternatywnie, prywatne firmy z sektora technologicznego lub innych branż STEM zaczęły popierać alternatywny model edukacji ukierunkowanej na umiejętności. Te „mikrostopnie” miały na celu opanowanie określonych, pożądanych zawodów i powiązanych umiejętności. Dzięki temu absolwenci nie mogli zdobywać punktów za studia, ale coś podobnego do rekomendacji od sponsorujących firm i korporacji. Z czasem te mikrostopnie i „kredyty” umiejętności stały się konkurencyjne w stosunku do bardziej szeroko zakrojonych stopni naukowych i kierunków studiów, jeśli chodzi o zatrudnienie.

Zasadnicza zmiana obecna w rozprzestrzenianiu się wszystkich tych tanich, bezpłatnych, alternatywnych modeli kształcenia pomaturalnego i zawodowego dotyczy samej wiedzy. Towarzyszące im zestawy umiejętności i zdolności zyskują na wartości w stosunku do przestarzałych referencji, które przez tak długi czas symbolizowały kompetencje i mistrzostwo.

Zakłócenia technologiczne, edukacja konsumentów i zmiana zachowań oraz demokratyzacja informacji kontynuuj i przyspieszaj przez Internet. Gdy tak się dzieje, okres trwałości stopni i wiedza, którą reprezentują, jest coraz krótsza. Jednocześnie koszt uzyskania dyplomu jest coraz wyższy.

Oznacza to, że koszt kształcenia jest niewspółmierny do wartości, a zarówno studenci, jak i pracodawcy są gotowi przyjąć alternatywę dla uczelni.

Powrót do specjalizacji

W ciągu XX wieku uniwersytety zaczęły dywersyfikować oferowane przez siebie programy studiów, starając się przyciągnąć więcej studentów. Uniwersytety badawcze wykorzystały czesne i opłaty studenckie uzyskane od studentów w programach generycznych do sfinansowania swoich programów cech charakterystycznych. Podczas gdy dana uczelnia nadal byłaby w rankingu tylko dla kilku wyróżniających się programów. Praktycznie każdy stopień naukowy można było uzyskać w praktycznie każdej szkole.

Ten wzorzec zostanie zakłócony przez rosnącą wirtualizację podstawowych klas i ogólnych wymagań edukacyjnych typowych dla standardowego roku pierwszego roku w college'u. Jednocześnie dostępność kursów wprowadzających na bardziej wyspecjalizowanych kierunkach pozwoli studentom na mniej ryzykowne podejście do odkrywania kierunków. Umożliwi im również eksperymentowanie z różnymi programami i ostatecznie zaprojektowanie bardziej spersonalizowanej ścieżki studiów.

Jak spersonalizowane formaty nauki w przestrzeni K-12 umożliwić naukę we własnym tempie, ocenę w czasie rzeczywistym i ocenę wyników, uczniowie będą oczekiwać i wymagać podobnego dostosowania na poziomie policealnym. To żądanie pomoże zmusić uniwersytety do wycofania się z oferowania każdego stopnia każdemu studentowi. Zamiast tego skupi się na dostarczaniu najnowocześniejszych instrukcji w bardziej wybranym spektrum dyscyplin, stając się liderami zarówno w badaniach, jak i pedagogice w swoich najlepszych w swojej klasie programach.

W celu dalszego zapewnienia studentom wszechstronnej edukacji, wyspecjalizowane uniwersytety będą tworzyć spółdzielnie lub sieci szkolnictwa wyższego. W którym studenci otrzymają spersonalizowane instrukcje transdyscyplinarne. Nie tylko z wielu wydziałów w ramach jednej instytucji, ale od liderów myśli na wielu uniwersytetach.

Rejestracja sponsorowana przez pracodawcę

Rosnący koszt stopni, wraz z rosnąca luka w umiejętnościach cytowane przez pracodawców, pomoże zmienić nowy model płacenia zarówno za studia, jak i za samą uczelnię. Automatyzacja siły roboczej to już rosnąca premia za wiedzę i wysoko wykwalifikowanych zawodów. Jednak przestarzałe metody ustalania cen i płacenia za szkolnictwo wyższe nie ewoluowały. Daje to zarówno pracodawcom, jak i państwu możliwość restrukturyzacji ich podejścia do edukacji uniwersyteckiej, wspierania nabywania umiejętności i zarządzania zasobami ludzkimi.

Sieci szkolnictwa wyższego zaczną akceptować partnerstwa z pracodawcami, którzy sponsorują kształcenie ustawiczne swoich pracowników. Konieczność zwiększenia rozwoju umiejętności i tolerancji na zmiany wśród pracowników położy kres modelowi edukacji, który istniał od wieków. Zamiast ukończyć studia i rozpocząć pracę na całe życie, koniec pracownika etatowego zbiegnie się ze wzrostem liczby osób uczących się przez całe życie. Sponsorowane przez pracodawcę umowy o zapisie umożliwiające uczniom uczęszczanie do szkoły (zarówno online, jak i osobiście) staną się tak powszechne i standardowe oczekiwanie, jak sponsorowane przez pracodawcę plany zdrowotne w drugiej połowie XX wieku.

Dzięki wsparciu pracodawców przyszli pracownicy będą mogli zachować świeżość swoich umiejętności i wiedzy dzięki nawiązywaniu kontaktów między naukowcami i rówieśnikami studentów. Robi to, stosując i rozwijając swoje nowe talenty w pracy, jednocześnie ucząc się nowych najlepszych praktyk i pojawiających się zrozumienia w szkole.

Spersonalizowane platformy edukacyjne i edukacja oparta na kompetencjach, w połączeniu z modelem uczenia się przez całe życie sponsorowanym przez pracodawców, będzie ostatnim gwoździem do trumny tradycyjnych stopni. Ponieważ wiedza będzie stale aktualizowana, a nie akredytowana raz na zawsze za pomocą rytuału początku.