De takomst fan 'e Ingelske taal

"[Ingelsk] ferspriedt om't it ekspressyf en nuttich is." - Ekonoom

Yn 'e oanhâldende steat fan moderne globalisearring is taal in barriêre wurden dy't net negearre wurde kin. Op in punt yn 'e resinte skiednis leauden guon dat it Sineesk de taal fan' e takomst kin wurde, mar hjoed bestiet Sina as de wrâld grutste Ingelsktalige befolking. Ingelske kommunikaasje bloeit mei guon fan 'e grutste en meast disruptive bedriuwen fan' e wrâld basearre yn Ingelsktalige lannen, dus it is gjin ferrassing dat ynternasjonale kommunikaasje tige ôfhinklik is fan it Ingelsk as in mienskiplike grûn.

Sa is it offisjeel, it Ingelsk is hjir om te bliuwen. Mar dat betsjut net dat wy it oer 100 jier fan no kinne werkenne.

De Ingelske taal is in dynamysk organisme dat in protte eksimplaren fan transformaasje ûndergien hat en dat sil trochgean. As it Ingelsk hieltyd mear erkend wurdt as universeel, sil it feroaringen ûndergean om har rol as ynternasjonale taal better te passen. De gefolgen foar oare kultueren binne grut, mar de gefolgen foar de Ingelske taal sels binne ek radikaal.

Wat kin it ferline sizze oer de takomst?

Histoarysk is it Ingelsk hieltyd wer ferienfâldige, sadat wat wy hjoeddedei formeel skriuwe en prate net folle liket of klinkt as de tradisjonele Angelsaksyske foarm. De taal hat kontinu nije skaaimerken krigen dy't benammen ûntliend binne oan it feit dat de mearderheid fan 'e Ingelsktalige befolking der net lânseigen is. Tsjin 2020 is it allinich foarsein 15% fan 'e Ingelsktalige befolking sil wêze memmetaal Ingelsktaligen.

Dit is nea ferlern gien by taalkundigen. Yn 1930 ûntwikkele de Ingelske taalkundige Charles K. Ogden wat hy neamde "Basic English", besteande út 860 Ingelske wurden en ûntworpen foar frjemde talen. Hoewol't it doe net bybleau, is it sûnt in sterke ynfloed wurden foar "Simplified English", dat is it offisjele dialekt foar Ingelske technyske kommunikaasje, lykas technyske hantliedingen.

D'r binne in oantal redenen wêrom ferienfâldige Ingelsk essensjeel is foar technyske kommunikaasje. By it beskôgjen fan de foardielen fan ynhâldstrategy, moat men de betsjutting fan ynhâld opnij brûke. Wergebrûk, sa docht bliken, is ek foardielich foar it proses fan oersetting.

It oersetten fan ynhâld is gjin lytse kosten, mar bedriuwen kinne dizze kosten drastysk ferminderje troch wergebrûk. By wergebrûk wurdt ynhâld útfierd fia oersettingsûnthâldsystemen (TMS's) dy't ynhâldstrings (tekst) identifisearje dy't al oerset binne. Dit patroan-matching ferminderet de omfang fan it proses sterk en wurdt oantsjut as in aspekt fan "yntelliginte ynhâld". Dêrtroch sil it ferminderjen fan de taal en it beheinen fan de brûkte wurden ek liede ta besparring yn tiid en kosten as it giet om oersetting, benammen it brûken fan dizze TMS's. In ûnûntkomber gefolch fan ferienfâldige Ingelsk is de gewoane en repetitive taal binnen de ynhâld; al is it konstruktive werhelling, mar saai krekt itselde.

In Behear fan Enterprise Ynhâld, Charles Cooper en Anne Rockley pleitsje foar de foardielen fan "konsistente struktuer, konsekwinte terminology, en standerdisearre skriuwrjochtlinen". Hoewol dizze foardielen net te bestriden binne, is it in aktive krimp fan 'e Ingelske taal, teminsten binnen de kontekst fan kommunikaasje.

De skriklike fraach wurdt dan, hoe sil it Ingelsk der yn de takomst útsjen? Is dit de dea fan 'e Ingelske taal?

De ferriking fan in nij Ingelsk

De Ingelske taal wurdt op it stuit foarme troch bûtenlânske sprekkers, en ús ferlet fan kommunikaasje mei harren. IN djippe stúdzje fan fiif talen útfierd troch John McWhorter suggerearre dat as in grut oantal bûtenlânske sprekkers in taal ûnfolslein leart, it fuortheljen fan ûnnedige stikjes grammatika in wichtich elemint is yn it foarmjaan fan taal. Sa kin it dialekt dat se prate as in ienfâldiger ferzje fan de taal betocht wurde.

McWhorter merkt lykwols ek op dat ienfâldiger of "oars" net synonym is mei "slimmer". Yn in libbene TED-petear, Txting is Killing Language. JK!!!, hy tûke fuort fan 'e diskusje oer wat net-memmetaalsprekkers mei de taal dien hawwe, om de oandacht te rjochtsjen op wat technology mei de taal dien hat. Texting, beweart hy, is bewiis dat jongerein hjoed "har taalkundige repertoire útwreidzje".

McWhorter beskriuwt dit as "fingered spraak" - wat folslein oars as formeel skriuwen - McWhorter stelt dat wat wy tsjûgje troch dit ferskynsel eins in "opkommende kompleksiteit" fan 'e Ingelske taal is. Dit argumint pleatst ienfâldiger Ingelsk (dêr't teksting maklik as kin wurde definieare) as it tsjinoerstelde fan in ferfal. Ynstee dêrfan is it ferriking.

Foar McWhorter fertsjinwurdiget it dialekt fan teksting in nij soarte taal mei in folslein nije struktuer. Is dit net wat wy ek tsjûgje mei ferienfâldige Ingelsk? Wat McWhorter signifikant wiist is dat d'r mear as ien aspekt fan it moderne libben is dat de Ingelske taal feroaret, mar syn dynamyk kin in posityf ding wêze. Hy giet sa fier om sms'en in "taalwûnder" te neamen.

McWhorter is net de iennichste dy't dizze transformaasje yn in posityf ljocht sjocht. Werom nei it konsept fan in universele of ynternasjonale taal, De Economist stelt dat wylst taal ferienfâldigje kin om't it ferspriedt, "it ferspriedt om't it ekspressyf en nuttich is".

De globale gefolgen foar de takomst fan it Ingelsk

Oprjochting redakteur fan De Futurist tydskrift skreaun yn 2011 dat it konsept fan ien universele taal is in grutte ien mei prachtige mooglikheden foar saaklike relaasjes, mar de realiteit is dat de kosten fan inisjele oplieding soe wêze absurd. Dochs liket it net sa fiersocht dat de transformaasje fan 'e Ingelske taal in natuerlike foarútgong nei in akseptearre inkelde taal kin helm. En it kin wol in Ingelsk wêze dat wy de kommende ieuwen net mear erkenne soene. Miskien George Orwell syn konsept fan Newspeak is eins oan 'e hoarizon.

Mar it idee dat mar ien taal sprutsen wurde soe, hâldt net rekken mei de ferskillende wizen wêrop net-memmetaalsprekkers har oanpasse oan it Ingelsk. Bygelyks, de Rekkenkeamer fan 'e EU is sa fier gien om in te publisearjen stylgids om de problematyske EU-ismen oan te pakken as it giet om it praten fan Ingelsk. De hantlieding hat in subseksje yn 'e ynlieding mei de titel "Maakt it út?" dat skriuwt:

De Europeeske ynstellingen moatte ek kommunisearje mei de bûtenwrâld en ús dokuminten moatte oerset wurde - beide taken dy't net fasilitearre wurde troch it brûken fan terminology dy't ûnbekend is foar memmetaalsprekkers en of net yn wurdboeken stiet of oan har toand wurdt mei in ferskillende betsjutting.

As antwurd op dizze gids, De Economist konstatearre dat misbrûk fan taal dat noch brûkt wurdt en oerwurk ferstien wurdt gjin misbrûk mear is, mar in nij dialekt.

As De Economist wiisde op, "talen falle net echt ôf", mar se feroarje. Sûnder twifel feroaret it Ingelsk, en om in oantal jildige redenen kinne wy ​​​​better wêze om it te akseptearjen ynstee fan it te fjochtsjen.