Gezondheid volgen: in hoeverre kunnen apparaten voor het volgen van oefeningen onze trainingen optimaliseren?

Eet goed en beweeg. We hebben allemaal deze wijze woorden gehoord, en ze klinken zo eenvoudig. Maar hoe simpel is het eigenlijk? We weten allemaal hoe we de etiketten op ons eten en drinken moeten lezen. Dus we kunnen dan een aantal getallen optellen om te bepalen hoeveel calorieën we op een dag hebben verbruikt.

Zolang ik me kan herinneren, kan iemand naar de sportschool gaan en op een loopband, fiets of elliptische trainer springen en hun gewicht invoeren. Dan zou de machine proberen bij te houden hoeveel calorieën iemand verbrandt. Die is gebaseerd op hoe ver hij of zij rent of loopt.

Door onze rauwe denkkracht en een aantal oefenmachines, hebben we kunnen schatten hoeveel calorieën we op een dag hebben verbruikt en verbrand. Nu volgen tools zoals de Apple Watch en de Fitbit je hartslag, stappen en activiteit gedurende de dag - niet alleen tijdens de tijd die je besteedt aan het lopen op de loopband - waardoor we een beter beeld krijgen van onze algehele conditie van dag tot dag basis.

Fitness-trackers klinken misschien als krachtige hulpmiddelen om iemand te helpen in vorm te komen, maar er zijn enkele grote tekortkomingen met de huidige gebruikte hulpmiddelen. Het meest verrassende falen van de fitnesstrackers is dat: het zijn veel betere stapschatters dan calorieschatters. Aangezien de meeste mensen zich voornamelijk concentreren op de verbruikte en verbrande calorieën wanneer ze proberen af ​​te vallen of aan te komen, kunnen inconsistenties in het tellen van calorieën iemands dieet volledig doen ontsporen.

Dan Heil, een professor inspanningsfysiologie aan de Montana State University, legde uit voor: Bedraad in het artikel "Waarom het aantal calorieën van de Fitness Tracker overal op de kaart staat", "Iedereen gaat ervan uit dat wanneer een apparaat een calorietelling geeft dat het nauwkeurig is, en daarin schuilt het gevaar ... er is een enorme foutmarge en de echte calorieverbranding [voor een lezen van 1,000 calorieën] ligt ergens tussen de 600 en 1,500 calorieën.”

Heil noemt ook twee redenen waarom de algoritmen die door fitnesstrackers worden gebruikt, verontrustend onnauwkeurig zijn. Dit is dat de apparaten geen rekening houden met wat er in je lichaam gebeurt, alleen met je beweging. Ze hebben ook moeite om uw exacte bewegingen en acties te bepalen. Om een ​​betrouwbaar cijfer te krijgen voor het aantal verbrande calorieën, calorimeterapparaat is noodzakelijk.

Calorimeters meten het zuurstofverbruik en volgens Heil zijn indirecte calorimeters de optimale manier om verbrande calorieën te meten. Ademhaling heeft namelijk een directe relatie met de hoeveelheid verbruikte energie.

Dus waarom ruilen mensen hun iWatches niet in voor calorimeters? Volgens de Bedraad artikel, de kosten van calorimeter-apparaten variëren van $ 30,000 tot $ 50,000. Deze apparaten zijn ook voornamelijk hulpmiddelen die in een laboratoriumomgeving worden gebruikt, aangezien niet veel mensen tienduizenden dollars te besteden hebben aan fitnessmonitoring. Hoewel er inspanningen worden geleverd om fitness-trackers in de toekomst te verbeteren.

Een gebied van innovatie is 'slimme' trainingskleding. Lauren Goode, schrijver voor Re / code, heb onlangs een aantal "slimme" trainingsbroeken van Athos uitgeprobeerd. De broek bevatte kleine elektromyografie en hartslagsensoren die draadloos waren verbonden met een iPhone-app. Ook aan de buitenkant van de broek vindt men “de kern”. Dit is een apparaat dat aan de zijkant van de broek is geklikt en dat een Bluetooth-chip, een gyroscoop en een versnellingsmeter bevat (dezelfde hulpmiddelen die te vinden zijn in veel huidige polsband-fitness-trackers).

Wat de Athos-broek die Lauren droeg speciaal maakt, is hun vermogen om spierinspanning te meten, wat wordt weergegeven via een warmtekaart op de iPhone-app. Lauren wijst er echter op: "Er is natuurlijk het praktische probleem dat je niet echt naar je smartphone kunt kijken terwijl je squats en lunges en vele andere oefeningen doet." De app is echter wel uitgerust met een afspeelfunctie, zodat je kunt nadenken over hoe hard je hebt gewerkt na je training en eventuele problemen kunt oplossen de volgende keer dat je naar de sportschool gaat. Lauren wees er ook op dat de broek niet zo comfortabel was als een normale trainingsbroek, waarschijnlijk vanwege de extra gadgets waarmee ze werden geleverd.

Athos is niet het enige bedrijf dat slimme sportkleding verkent. Er is ook Omsignal in Montreal en Sensoria in Seattle. Deze bedrijven bieden hun eigen variaties en verbeteringen aan voor het volgen van oefeningen via yogabroeken, sokken en compressieshirts.

Slimme kleding die met uw arts praat

Deze slimme kleding kan zelfs verder gaan dan alleen trainingsdoeleinden. Intel-CEO Brian Krzanich vertelt: Re / code dat shirts die gezondheidsgegevens controleren, kunnen worden gekoppeld aan medische professionals. Evenals een medisch diagnostisch hulpmiddel worden waarmee artsen inzicht kunnen krijgen zonder dat een patiënt zelfs maar zijn of haar huis hoeft te verlaten.

Hoewel de Athos-broeken en andere slimme kleding intrigerend zijn. Ze hebben nog steeds iets aan de buitenkant nodig, zoals "de kern", dat moet worden verwijderd voor het wassen en dat moet worden opgeladen voordat ze worden gebruikt.

Dus hoewel technisch gezien geen Fitbit-achtige instrumenten nodig zijn. Deze slimme kleding is op zichzelf nog niet zo slim. Ook, hoewel veel toegankelijker dan calorimeter-apparaten, kost deze slimme uitrusting enkele honderden dollars en is nu vooral gericht op atleten. Toch zou het niet verwonderlijk zijn als we over een paar jaar sokken kunnen kopen die ons vertelden hoe goed onze hardloopvorm was in onze plaatselijke sportwinkel - we zijn er gewoon nog niet helemaal.

In de verdere toekomst zou ons eigen DNA ons misschien in staat kunnen stellen om onze oefeningen efficiënter te volgen en te plannen. SI verslaggever Tom Taylors zegt: "In termen van waar we over 50 jaar heen kunnen als we naar DNA-analyse kijken, moet de lucht de limiet zijn." DNA-analyse heeft serieuze implicaties voor de toekomst van fitness, legt Taylor uit: "Het zal niet alleen standaard zijn voor de atleet, maar voor ieder van ons om kennis te hebben van wat ons DNA is, te weten wat onze blessuregevoeligheid is, te weten wat onze ziektegevoeligheid is." DNA-analyse kan ons daarom helpen de gegevens te verkrijgen die we nodig hebben om onze trainingen op maat te maken om maximaal voordeel te behalen met minimaal risico.

Twee kilometer hardlopen in twintig minuten met een fitnesstracker is niet anders voor je lichaam dan twee kilometer hardlopen in twintig minuten zonder fitnesstracker. Niemand behoeften een apparaat voor het volgen en verzamelen van gegevens om te oefenen. Ze geven je geen plotselinge uitbarsting van energie en superkracht (mensen werken aan pillen die dat kunnen). Mensen hebben echter graag controle. Ze zien hun training graag op een meetbare manier - het kan ons helpen motiveren.